< Tingtoeng 73 >
1 Asaph kah Tingtoenglung Thinko aka caih Israel taengah Pathen tah then taktak.
Ein salme av Asaf. Ja, Gud er god mot Israel, mot deim som hev eit reint hjarta.
2 Tedae kai tah ka kho he bet bung khaw bung bangla, ka khokan paloe khaw paloe pawt bangla ka om.
Men eg - mine føter hadde so nær snåva, det skilde lite at mine stig hadde skride ut.
3 Halang rhoek loh ngaimongnah neh a thangthen uh te ka hmuh vaengah ka thatlai coeng.
For eg harmast på dei ovmodige, når eg såg at det gjekk dei gudlause godt.
4 Amih tah dueknah dongah thuengthuelnah om pawt tih, a pumtak khaw len.
For dei er frie frå verk til dei døyr, og deira kropp er feit.
5 hlanghing kah thakthaenah loh amih te nan pawt tih hlanghing taengkah lucik khaw ya uh pawh.
Dei veit ikkje av naud som andre folk, og dei vert ikkje plåga som andre menneskje.
6 Te dongah hoemnah te amih kah oihnun la om tih, a kuthlahnah hnisui a khuk uh.
Difor er ovmod deira halsprydnad, vald sveiper seg um deim som eit klædeplagg.
7 A mik tha te coe tih, a thinko ngaihlihnah loh vikvuek uh.
Augo deira glytter ut or feitt, deira hjartans tankar bryt fram.
8 Boethae neh palawm uh tih cal uh. Hnaemtaeknah neh a sang la cal uh.
Dei spottar og talar i vondskap um valdsverk, frå høgdi talar dei.
9 A ka te vaan ah a tael dae a lai loh diklai ah cet.
Dei set sin munn til himmelen, og deira tunga fer fram yver jordi.
10 Te dongah a pilnam loh hela ha mael ha mael tih khuengrhueng tui a yawn uh.
Difor vendar deira folk seg til, og mykje vatn syg dei inn.
11 Te vaengah, “Pathen loh metlam a ming tih, Khohni taengah lungming khaw om van nim,” a ti uh.
Og dei segjer: «Korleis skulde Gud vita noko? Finst det vel kunnskap hjå den Høgste?»
12 Amih halang rhoek pataeng kumhal ah a khuehtawn loh thayoeituipan la a rhoeng pah daeta ke.
Sjå desse er ugudlege, og æveleg trygge veks dei i magt.
13 A poeyoek la ka thinko ka saelh tih, cimnah neh ka kut ka silh dae.
Ja, fåfengt hev eg reinsa mitt hjarta og tvege mine hender i uskyld,
14 Tedae hnin takuem lucik neh ka om tih mincang takuem ah kai taengah toelthamnah ha om.
eg vart like vel plåga heile dagen, og kvar morgon fekk eg tukt.
15 Te tlam te ka tae koinih na ca rhoek kah thawnpuei te kan hnukpoh tak ve ka ti.
Dersom eg hadde sagt: «Eg vil tala soleis, » då hadde eg vore utru mot ætti av dine born.
16 Hekah he ming ham ka moeh dae ka mik ah thakthaenah la om.
Og når eg tenkte etter korleis eg skulda skyna dette, vart det for mødesamt var det for meg
17 Pathen kah rhokso khuila ka kun daengah amih kah hmailong te ka yakming.
- til dess eg gjekk inn i Guds heilagdomar og agta på deira ende.
18 Amih te long hnal ah na khueh tih pocinah la na cungku sak taktak.
Ja, på hålka set du deim; du let deim falla radt til grunns.
19 Mikhaptok ah mueirhih loh imsuep neh a thup uh tih a cing te metlam a om uh.
Kor dei vart øydelagde i ein augneblink! Dei gjekk under, fekk ein skræmeleg ende.
20 Haenghang hnukah mueimang bangla ka Boeipa loh amih kah mueihlip a haenghang vaengah hnael pah.
Som ein vanvyrder ein draum når ein vaknar, soleis vanvyrder du, Herre, deira bilæte når du vert vaken.
21 Ka thinko loh khikhi hal tih ka hmuet a phawt vaengah.
Når mitt hjarta var beiskt, og eg fekk styng i nyro,
22 Kai loh ka kotalh tih na hmaiah rhamsa bangla ka om khaw ka ming pawh.
då var eg uvitug og skyna inkje, eit fe var eg imot deg.
23 Tedae kai tah nang taengah ka om taitu tih ka bantang kut nan tuuk.
Men eg er alltid hjå deg, du hev gripe mi høgre hand.
24 Na cilsuep neh kai nan mawt tih thangpomnah hnukah kai nan khoem ni.
Du vil leida meg med di råd og sidan tek du meg upp til æra.
25 Vaan dongah kai ham unim aka om. Tedae namah taengah ka om atah diklai ah ba khaw ka ngaih pawh.
Kven hev eg i himmelen? Og når du er min, hev eg ingen hug til jordi.
26 Ka pumsa neh ka thinko loh yawk mai suidae kumhal ah ka thinko kah lungpang neh ka hamsum la Pathen om.
Um mitt kjøt og hjarta vert til inkjes, so er Gud æveleg mitt hjartans berg og min deil.
27 Namah lamkah a hlahloei loh a milh uh vaengah, nang taengah aka cukhalh boeih te na biit taktak coeng he.
For sjå, dei som er langt burte frå deg, skal ganga til grunnar; du tyner alle som i hor gjeng frå deg.
28 Tedae kai loh kamah ham Pathen vang te ka kai. Na bitat cungkuem thui hamla ka hlipyingnah ka Boeipa Yahovah taengah a then ka khueh.
Men for meg er det godt å halda meg nær til Gud, eg set mi lit til Herren, Herren, at eg må fortelja alle dine gjerningar.