Tingtoeng 73
1 Asaph kah Tingtoenglung Thinko aka caih Israel taengah Pathen tah then taktak.
Guð er góður við Ísrael! Hann er góður þeim sem hreinlyndir eru.
2 Tedae kai tah ka kho he bet bung khaw bung bangla, ka khokan paloe khaw paloe pawt bangla ka om.
En hvað um mig? Ég var kominn á ystu nöf. Það munaði engu að mér skrikaði fótur og ég félli!
3 Halang rhoek loh ngaimongnah neh a thangthen uh te ka hmuh vaengah ka thatlai coeng.
Ég hafði fyllst gremju út af velgengni hinna hrokafullu.
4 Amih tah dueknah dongah thuengthuelnah om pawt tih, a pumtak khaw len.
Þeim virtist ganga allt í haginn. Þeir eru hraustir og sterkir.
5 hlanghing kah thakthaenah loh amih te nan pawt tih hlanghing taengkah lucik khaw ya uh pawh.
Þeir virðast lausir við alla erfiðleika og áföll sem henda aðra.
6 Te dongah hoemnah te amih kah oihnun la om tih, a kuthlahnah hnisui a khuk uh.
Hrokinn er eins og glitrandi festi um háls þeirra og þeir eru sveipaðir ofríki eins og skikkju.
7 A mik tha te coe tih, a thinko ngaihlihnah loh vikvuek uh.
Þeir belgjast út af offitu og augu þeirra tútna af ágirnd.
8 Boethae neh palawm uh tih cal uh. Hnaemtaeknah neh a sang la cal uh.
Þeir hæðast að Guði og hafa í hótunum við fólk hans. Hroki er í hverju orði.
9 A ka te vaan ah a tael dae a lai loh diklai ah cet.
Þeir stæra sig gegn himninum og blaðrið í þeim heyrist um allar jarðir.
10 Te dongah a pilnam loh hela ha mael ha mael tih khuengrhueng tui a yawn uh.
Þjóð Guðs er orðlaus og gleypir í sig boðskap þeirra.
11 Te vaengah, “Pathen loh metlam a ming tih, Khohni taengah lungming khaw om van nim,” a ti uh.
„Guð virðist láta þá í friði, “segir fólk,
12 Amih halang rhoek pataeng kumhal ah a khuehtawn loh thayoeituipan la a rhoeng pah daeta ke.
„já, þessir guðleysingjar lifa áhyggjulausu lífi og verða ríkari með hverjum degi.“
13 A poeyoek la ka thinko ka saelh tih, cimnah neh ka kut ka silh dae.
Hef ég eytt tíma mínum til einskis? Er til nokkurs að kappkosta að lifa heiðvirðu lífi?
14 Tedae hnin takuem lucik neh ka om tih mincang takuem ah kai taengah toelthamnah ha om.
Allt sem ég hef upp úr því er erfiði og strit – alla daga, sí og æ!
15 Te tlam te ka tae koinih na ca rhoek kah thawnpuei te kan hnukpoh tak ve ka ti.
Ef ég talaði með þessum hætti, væri ég að bregðast lýð þínum.
16 Hekah he ming ham ka moeh dae ka mik ah thakthaenah la om.
En þetta er samt svo torskilið – velgengni þeirra sem hata Drottin.
17 Pathen kah rhokso khuila ka kun daengah amih kah hmailong te ka yakming.
En dag einn fór ég í helgidóm Drottins til að íhuga, og þá hugleiddi ég framtíð þessara vondu manna.
18 Amih te long hnal ah na khueh tih pocinah la na cungku sak taktak.
Sá vegur sem þeir ganga mun enda í skelfingu. Skyndilega mun þeim skrika fótur og þeir hrasa og steypast fram af brúninni, niður í hyldýpið.
19 Mikhaptok ah mueirhih loh imsuep neh a thup uh tih a cing te metlam a om uh.
Það verður snöggur endir á allri „gæfunni“, skyndileg tortíming.
20 Haenghang hnukah mueimang bangla ka Boeipa loh amih kah mueihlip a haenghang vaengah hnael pah.
Líf þeirra líkist draumi. Þeir munu vakna til veruleikans, eins og þegar menn vakna af draumsvefni og sjá að allt var ímyndun ein!
21 Ka thinko loh khikhi hal tih ka hmuet a phawt vaengah.
Þegar ég skyldi þetta, fylltist ég hryggð og leið illa.
22 Kai loh ka kotalh tih na hmaiah rhamsa bangla ka om khaw ka ming pawh.
Ég sá hve heimskur og fávís ég var. Ég hlýt að vera eins og skynlaus skepna í þínum augum, Guð!
23 Tedae kai tah nang taengah ka om taitu tih ka bantang kut nan tuuk.
En samt elskar þú mig! Þú heldur í hægri hönd mína og varðveitir mig.
24 Na cilsuep neh kai nan mawt tih thangpomnah hnukah kai nan khoem ni.
Og áfram munt þú leiða mig með vísdómi þínum og speki.
25 Vaan dongah kai ham unim aka om. Tedae namah taengah ka om atah diklai ah ba khaw ka ngaih pawh.
Hvern á ég að á himnum nema þig? Og þú ert sá sem ég þrái mest á jörðu!
26 Ka pumsa neh ka thinko loh yawk mai suidae kumhal ah ka thinko kah lungpang neh ka hamsum la Pathen om.
Heilsu minni hrakar og hjarta mitt þreytist, en Guð lifir! Hann er styrkur minn, ég fæ að tilheyra honum að eilífu.
27 Namah lamkah a hlahloei loh a milh uh vaengah, nang taengah aka cukhalh boeih te na biit taktak coeng he.
Drottinn, þeir sem hafna þér munu farast, því að þú eyðir þeim sem þjóna öðrum guðum.
28 Tedae kai loh kamah ham Pathen vang te ka kai. Na bitat cungkuem thui hamla ka hlipyingnah ka Boeipa Yahovah taengah a then ka khueh.
En hvað um mig? Ég vil komast eins nálægt Guði og ég get! Ég hef kosið að trúa á Drottin. Hann er skjól mitt. Ég vil vitna um það í allra áheyrn að margsinnis hefur hann bjargað mér á undursamlega hátt.
