< Tingtoeng 69 >

1 David kah Tuilipai te aka mawt ham Tui loh ka hinglu te ham pha dongah Pathen aw kai n'khang lah.
Til songmeisteren, etter «Liljor»; av David. Frels meg, Gud! for vatni trengjer seg inn på livet.
2 Sihnok laedil la ka buek tih tungtainah om kolla tui dung la ka pha voek dongah tuili loh kai n'yo coeng.
Eg er sokken ned i det djupe dike der det inkje fotfeste er, eg er komen ut i ovdjupe vatn, og flodi fløymer yver meg.
3 Ka pang te khaw ka kohnue coeng. Ka olrhong khaw koh coeng. Ka Pathen te ka lamtawn ah ka mik kha coeng.
Eg er trøytt av mi roping, det brenn i min strupe, mine augo er upptærde, med di eg ventar på min Gud.
4 Lunglilungl a la ka lunguet rhoek tah ka lu dongkah sam lakah yet. A honghi mai neh kai aka biit ka thunkha rhoek loh yet uh. Ka huen pawt te ka sah.
Fleire enn håri på mitt hovud er dei som hatar meg utan orsak, mange er dei som vil meg tyna meg, som utan grunn er mine fiendar; det eg ikkje hev rana, skal eg no gjeva attende.
5 Ka anglat te Pathen namah loh na ming tih ka dumlai he nang taeng lamloh a thuh uh moenih.
Gud, du kjenner min dårskap, og all mi syndeskuld er ikkje løynd for deg.
6 Ka Boeipa caempuei Yahovah, nang aka lamtawn rhoek te kai kong ah yahpok uh boel saeh. Israel Pathen nang aka tlap rhoek te kai kong ah a hmaithae uh boel saeh.
Lat deim ved meg ikkje verta til skammar, dei som ventar på deg, Herre, Herre, allhers drott! Lat deim ikkje ved meg verta skjemde, dei som søkjer deg, Israels Gud!
7 Nang ham te kokhahnah ka phueih tih ka maelhmai he mingthae loh a dah.
For di skuld ber eg hæding, skjemsla ligg yver mitt andlit.
8 Ka pacaboeina rhoek taengah ka hlanglak tih ka manu ca rhoek taengah ka kholong.
Eg hev vorte framand hjå brørne mine, og ein utlending hjå borni til mor mi.
9 Na im thatlainah dongah kai n'yoop tih nang aka veet rhoek kah kokhahnah khaw kai soah tla.
For brennhug for ditt hus hev ete meg upp, og deira spottord som spottar deg, hev falle på meg.
10 Te dongah ka hinglu kah yaehnah neh ka rhap dae kai taengah kokhahnah la pawk.
Då mi sjæl græt medan eg fasta, vart eg spotta for det.
11 Ka tlamhni pueinak ka bai vaengah amih ham thuidoeknah la ka om.
Då eg laga ein sekk til klædde for meg, vart eg eit ordtøke for deim.
12 Vong ka kah aka ngol rhoek loh kai taengah lolmang a taeng uh tih yu o rhoek kah rhotoeng la ka om khoeng.
Dei som sit i porten, røder um meg, og drikkarane syng um meg.
13 Tedae Pathen kah kolonah tue vaengah, kai loh BOEIPA nang taengah ka thangthuinah te, na sitlohnah cangpai dongah namah kah khangnah oltak neh kai nan doo.
Men eg kjem med mi bøn til deg, Herre, i nådetidi, Gud, for di store miskunn; svara meg med di trufaste hjelp!
14 Tangnong khui lamkah kai n'huul lamtah m'buek sak boeh. Ka lunguet neh tui dung lamkah n'huul lah.
Fria meg ut or søyla, og lat meg ikkje søkka! Lat meg verta utfria frå deim som hatar meg og frå dei djupe vatni!
15 Tuili tui loh kai n'yo boel saeh lamtah a laedil la kai n'yoop boel saeh. Tangrhom loh kai a ka n'khuep thil boel saeh.
Lat ikkje vatsflodi fløyma yver meg, og ikkje djupet svelgja meg, og heller ikkje brunnen lata att sitt gap yver meg!
16 Na sitlohnah a then dongah kai n'doo lah BOEIPA. Na haidamnah cungkuem neh kai taengla ha mael lah.
Svara meg, Herre, for din nåde er god, etter di store miskunn vend deg til meg!
17 Te dongah na maelhmai te na sal taeng lamkah thuh boel mai. Ka taengah n'daengdaeh dongah a loe la kai n'doo dae.
Og løyn ikkje di åsyn for tenaren din, for eg er i naud; svara meg snart!
18 Ka hinglu taengla ha yoei lamtah n'tlan dae. Ka thunkha rhoek kongah kai n'lat dae.
Kom nær til mi sjæl, løys henne ut! Frels meg for mine fiendar skuld!
19 Namah loh kai kah kokhahnah, yahpohnah, ka mingthae neh na hmaikah kai aka daengdaeh boeih khaw na ming.
Du kjenner mi spott og skam og vanæra, for di åsyn stend alle dei som trengjer meg.
20 Kokhahnah dongah ka lungbuei rhek tih ka mangoeng sut. Te dongah aka suem ham ka lamtawn dae om pawt tih, aka hloep ham khaw ka hmu pawh.
Spottord hev brote mitt hjarta sund, so eg er sjuk; eg venta på medynk, men der var ingi, og på trøystarar, men eg fann ingen.
21 Ka buh dongah anrhat han hlum uh tih ka tuihalh vaengkah ham a thuui n'tul uh.
Og dei gav meg gall å eta, og då eg var tyrst, gav dei meg eddik å drikka.
22 Amih kah caboei te amih mikhmuh ah pael la, rhoepnah te hlaeh la om pah saeh.
Lat bordet deira framfyre deim verta ei snara, og ei gildra for deim når dei er trygge!
23 Amih kah mik te a tueng khui lamkah hmuep saeh lamtah a cinghen khaw khun yoeyah saeh.
Lat augo deira dimmast so dei ikkje ser, og lat deira lender alltid skjelva!
24 Amih te na kosi lun thil lamtah na thintoek thinsa loh amih te doom saeh.
Renn ut yver deim din vreide, og lat din brennande harm nå deim!
25 Amih kah lumim te kho pong la om saeh lamtah a dap ah khosa hlang om boel saeh.
Lat deira bustad verta øydd, lat det ingen vera som bur i deira tjeld!
26 Na ngawn te a hloem uh tih na rhok kah nganboh te a tae uh.
For dei forfylgjer den som du hev slege, og dei fortel um pinsla åt deim som du hev gjenomstunge.
27 Thaesainah te amamih kathaesainah neh a koei dongah nang kah duengnah te bawn uh boel saeh.
Lat deim leggja syndeskuld til si syndeskuld, og lat deim ikkje koma til di rettferd!
28 Hingnah cabu khui lamkah phae lamtah hlang dueng rhoek neh hmaih daek boeh.
Lat deim verta utstrokne or livsens bok, og ikkje verta innskrivne med dei rettferdige!
29 Tedae kai mangdaeng thakkhoeih he, Pathen namah kah khangnah neh n'hoeptlang lah.
Men eg er ein arming full av verk, Gud, lat di frelsa berga meg!
30 Lumla a neh Pathen ming te ka thangthen vetih amah te uemonah neh ka pomsang puei ni.
Eg vil lova Guds namn med song og høglova honom med takksegjing,
31 Te daengah ni BOEIPA ham vaito vaitotal ki cawn neh khomae aka rhak lakah a uemo eh.
og det skal tekkjast Herren betre enn ein ung ukse med horn og klauver.
32 Kodo rhoek loh a hmuh vetih a kohoe uh ni. Pathen aka tlap rhoek, nangmih thinko ah hing van saeh.
Når spaklyndte ser det, vil dei gleda seg; de som søkjer Gud - må dykkar hjarta liva!
33 BOEIPA loh khodaeng rhoek te a yaak tih a thongtla rhoek khaw a hnoel moenih.
For Herren høyrer på dei fatige, og sine fangar vanvyrder han ikkje.
34 Vaan rhoek neh diklai loh, tuitunli rhoek neh a khuiah aka yuel boeih loh BOEIPA amah te thangthen uh saeh.
Himmel og jord skal lova honom, havet og alt som krek i det.
35 Pathen loh Zion a khang ni. Judah khopuei rhoek te a sak vaengah kho a sak vetih pahoi a pang uh ni.
For Gud skal frelsa Sion og byggja byarne i Juda, og dei skal bu der og eiga deim.
36 A sal rhoek kah a tiingan long khaw a pang uh vetih a ming aka lungnah rhoek loh a khuiah kho a sakuh.
Og avkjømet til hans tenarar skal erva deim, og dei som elskar hans namn, skal bu der.

< Tingtoeng 69 >