Tingtoeng 38
1 David kah ngaidamnah Tingtoenglung Aw BOEIPA, na thinhul neh kai n'tluung boel lamtah na kosi neh kai n'toel boeh.
Drottinn, ekki refsa mér, þótt þú sért reiður.
2 Na thaltang loh kai dongah sap ha tlaeh tih na kut loh kai n'nan.
Örvar þínar standa í mér og hönd þín liggur þungt á mér.
3 Nang kah kosi dongah ka pum he hlang la om voelpawh. Ka tholh dongah ka rhuh a sading pawh.
Vegna reiði þinnar er ég sjúkur maður, heilsa mín er farin vegna synda minna.
4 Kai kathaesainah loh ka lu hang khuk tih, kai ham hnophueih bangla a rhih loh n'nan.
Syndir mínar líkjast flóði sem færir mig í kaf, eins og byrði sem ég kikna undan.
5 Ka anglat dongah, ka boengha rhong tih rhim coeng.
Ólykt leggur af sárum mínum – það er drep í þeim.
6 Ka ngam paihaeh tangkik hil khohnin yungah kopang neh ka van.
Ég er ráðþrota vegna synda minna. Ég ráfa um í angist liðlangan daginn.
7 Ka uen khaw boeih duih tih, ka pum he hlang la om voelpaawh.
Lendar mínar brenna af sviða og líkami minn er helsjúkur.
8 Ka lungmit tih ka paep dongah, lungbuei phoenanah neh mat ka kawk.
Máttur minn er þrotinn og ég er örvæntingu nær.
9 Ka ngaihlihnah boeih he, ka Boeipa namah taengah ka hal tih, ka hueinah he namah taeng lamloh a thuh moenih.
Drottinn, ég þrái bót á meini mínu! Þú heyrir kvein mín og andvörp.
10 Ka lungbuei a thimpom tih ka thadueng hnoeng. Te dongah ka mik khaw tueng pawh.
Hjartað hamast í brjósti mér, kraftar mínir búnir og sjónin dvín.
11 Ka tlohtat dongah ka lungnah ka paya rhoek loh saisai m'pai tak tih ka huiko khaw a hla lam ni a pai uh coeng.
Ástvinir mínir og góðir grannar forðast sjúkdóm minn og böl og frændur mínir eru á bak og burt.
12 Ka hinglu aka mae rhoek loh n'hlaeh tih, kai yoethae puei ham aka tlap rhoek loh a talnah te a thui uh. Te dongah hlangthai palat rhoek loh hnin at puet n'taeng uh.
Óvinir mínir sæta færis að drepa mig. Liðlangan daginn sitja þeir á svikráðum, brugga mér banaráð.
13 Tedae kai tah hnapang bangla ka ya voelpawt tih olmueh loh a ka a ang pawt bangla ka om.
En illráð þeirra verka ekki á mig!
14 Te dongah aka ya thai pawt tih a ka ah toelthamnah aka om pawt hlang bangla ka om.
Ég virði þá ekki viðlits. Áform þeirra rætast ekki,
15 BOEIPA nang dongah ka hangdang tih nang loh nan doo bitni ka Boeipa ka Pathen aw
því að ég vona á þig, Drottinn, Guð minn. Kom þú og vernda mig.
16 Te dongah, “Ka kho he a paloe vaengah kai n'kohah thil uh tih kai soah pomsang uh ve,” ka ti.
Þaggaðu niður í þeim sem hlæja að óförum mínum.
17 Cungdonah ham ka tawn uh tih ka nganboh loh kamah taengah om taitu.
Ég er að falli kominn og angist mín er enn hin sama.
18 Te dongah kai kathaesainah te ka doek. Kamah kah tholhnah dongah ka mawn.
Ég játa syndir mínar og iðrast þess sem ég hef gert.
19 Tedae ka thunkha rhoek kah hingnah tah ting tih a honghi dongah ka lunguet loh pungtai.
En ofsóknum óvina minna linnir ekki og heift þeirra minnkar ekki. Þeir hata mig án ástæðu.
20 Te dongah a then te a thae neh aka thuung rhoek loh kai n'khingkhoek vaengah a then te kamah loh ka vai rhoela ka vai.
Þeir launa mér gott með illu, hata mig fyrir góðverk mín.
21 Ka BOEIPA Pathen aw, kai n'hno boel lamtah kai taeng lamkah n'lakhla tak boeh.
Yfirgefðu mig ekki, Drottinn. Vík ekki frá mér!
22 Kai bomkung la ha tawn uh laeh ka loeihnah Boeipa.
Komdu skjótt og hjálpaðu mér, þú frelsari minn!
