Tingtoeng 37
1 David kah Thaehuet rhoek dongah sai boel lamtah dumlai aka saii taengah thatlai boeh.
Av David. Vreidskast ikkje yver illgjerningsmennerne, harmast ikkje yver deim som gjer urett!
2 Amih te sulr ham bangla pahoi a ah uh vetih bael hing bangla hoo ni.
For liksom gras vert dei brått avskorne, og som grøne urter visnar dei burt.
3 BOEIPA dongah aka pangtung tih a then aka saii khohmuen ah kho a sa tah uepomnah neh a luem sak.
Lit på Herren og gjer det gode, bu i landet og legg vinn på truskap!
4 BOEIPA dongah pangdok lamtah na lungbuei kah a huithuinah te nang ham m'paek bitni.
Og hugnast i Herren, so skal han gjeva deg det som ditt hjarta ynskjer.
5 Na longpuei te BOEIPA taengah hal lamtah amah dongah pangtung lah. Te vaengah amah loh a saii bitni.
Gjev Herren din veg i vald, og lit på honom! Han skal gjera det;
6 Te dongah na duengnah te khosae bangla, na tiktamnah khaw khothun bangla sae sak.
og han skal lata di rettferd ganga fram som ljoset, og din rett som middagsklåren.
7 BOEIPA taengah duem om lamtah amah te rhingoel lah. Tangkhuepnah aka saii hlang loh a longpuei a thaihtak sak vaengah sai boeh.
Ver still for Herren og stunda på honom! Vreidast ikkje yver den som hev lukka på sin veg, den mannen som legg upp meinråd!
8 Thintoek te rhael, na sue khaw hnoo lamtah sai boeh. Thintoek he thaehuet bueng lam ni a pawk.
Haldt deg frå vreide, lat harm fara, vreidast ikkje, det er berre til å gjera ilt!
9 Thaehuet rhoek te moeng uh vetih a BOEIPA aka lamtawn rhoek loh khohmuen a pang uh ni.
For illgjerningsmenner skal verta utrudde, men dei som ventar på Herren, dei skal erva landet.
10 Tedae kolkalh ah om vetih halang te om mahpawh. A hmuen ham khaw na yakming pah suidae amah om hae mahpawh.
Og um ei liti stund er den ugudlege ikkje til, og legg du merke til hans stad, so er han der ikkje.
11 Tedae kodo rhoek tah khohmuen a pang uh vetih ngaimongnah cungkuem dongah ngailaem uh ni.
Men dei spaklyndte skal erva landet og hugnast ved mykjen fred.
12 Halang loh hlang dueng te a mangtaeng tih a taengah a no a tah thil.
Den ugudlege tenkjer upp vondt imot den rettferdige og skjer tenner imot honom.
13 A khohnin halo te a hmuh dongah anih te Boeipa loh a nueih thil.
Herren lær åt honom; for han ser at hans dag kjem.
14 Halang rhoek loh cunghang a yueh uh tih mangdaeng cungku sak ham neh a thuem longpuei kah khodaeng ngawn ham lii a phuk uh.
Dei ugudlege dreg sverdet og spenner sin boge til å fella den arme og fatige og myrda deim som fer ærleg fram.
15 Tedae amih kah cunghang loh amamih kah lungbuei te a hun pah vetih a liva khaw tlawt ni.
Deira sverd skal ganga inn i deira eige hjarta, og deira bogar verta brotne sund.
16 Aka dueng kah a yol a khueh te halang kah muep a tawn lakah then.
Betre er det vesle den rettferdige hev, enn mykje gods hjå mange ugudlege.
17 Halang rhoek kah a ban te khaem vetih hlang dueng te BOEIPA loh a talong ni.
For armarne vert brotne på dei ugudlege, men Herren styd dei rettferdige.
18 Cuemthuek rhoek kah khohnin te BOEIPA loh a ming pah dongah, a rho khaw kumhal duela om ni.
Herren kjenner dei dagar dei ulastande skal liva, og deira arv skal vara til æveleg tid.
19 Yoethaenah tue vaengah yak uh pawt vetih lamlum tue vaengah hah uh ni.
Dei skal ikkje verta til skammar i den vonde tid, og i hungers dagar skal dei verta mette.
20 Tedae halang rhoek te milh uh vetih BOEIPA kah thunkha thunhling te rhamtlim paithen bangla hmata ni. Hmaikhu bangla khumpael ni.
For dei ugudlege skal ganga til grunnar, og Herrens fiendar som blomeskrud på engjar; dei kverv som røyk, kverv burt.
21 Halang loh a pu vaengah thuung pawt dae hlang dueng long tah a rhen tih a paek.
Den ugudlege låner og gjev ikkje att, men den rettferdige gjer miskunn og gjev.
22 Amah kah yoethen a paek rhoek loh khohmuen a pang uh tih a tap rhoek te moeng uh ni.
For dei han velsignar, skal erva landet; men dei han forbannar, skal verta utrudde.
23 BOEIPA loh hlang kah khokan a cikngae sak tih a longpuei khaw a ngaih pah.
Herren gjer ein manns steg faste, og han hev hugnad i hans veg.
24 BOEIPA loh a kut a talong pah dongah, cungku cakhaw hlah mahpawh.
Når han fell, vert han ikkje støypt til marki; for Herren styd hans hand.
25 Camoe la ka om tih ka patong coeng dae hlang dueng a hnoo dongah a tiingan loh buh a bih te ka hmuh noek moenih.
Eg hev vore ung og vorte gamall, men aldri hev eg set den rettferdige forlaten eller hans born beda um brød.
26 Hnin takuem a moeihoeih tih cang pu a hlah dongah a tiingan kah yoethennah la poeh.
Heile dagen gjer han miskunn og låner ut, og hans born vert velsigna.
27 A thae te nong tak lamtah a then saii lah. Te daengah ni kumhal duela kho na sak eh.
Vik frå det vonde og gjer det gode, so vert du æveleg buande i landet.
28 BOEIPA loh tiktamnah a ngaih dongah a hlangcim rhoek a hnoo mueh la kumhal due a ngaithuen. Tedae halang kah tiingan te a khoe.
For Herren elskar rett og forlet ikkje sine trugne; til æveleg tid vert dei haldne uppe; men avkjøme av ugudlege vert utrudt.
29 Hlang dueng loh khohmuen a pang vetih a khuiah yoeyah la kho a sak ni.
Dei rettferdige skal erva landet og bu i det til æveleg tid.
30 Hlang dueng kah a ka loh cueihnah a thuep tih a lai loh tiktamnah a thui.
Rettferdig manns munn andar visdom, og hans tunga taler det som rett er.
31 A Pathen kah olkhueng loh a lungbuei ah hing tih a khokan khaw paloe pawh.
Hans Guds lov er i hans hjarta, hans stig er ikkje ustøde.
32 Halang loh hlang dueng te a tawt tih ngawn ham a tlap.
Dei ugudlege lurer på den rettferdige og søkjer å drepa honom.
33 BOEIPA loh hlang dueng te halang kut ah hnoo pawt vetih laitloek vaengah anih te boe sak mahpawh.
Herren yvergjev honom ikkje i hans hand og fordømer honom ikkje, når han vert dømd.
34 BOEIPA te lamtawn lamtah a long te vai. Te vaengah khohmuen pang sak ham nang n'pomsang vetih halang rhoek a phae te na hmuh ni.
Venta på Herren og haldt deg på hans veg! so skal han upphøgja deg til å erva landet; du skal sjå på at dei ugudlege vert utrudde.
35 Halang hlanghaeng ka hmuh vaengah thinghing mupoe bangla daih.
Eg såg ein ugudleg ovrikjen mann, og han breidde seg ut som eit heimevakse tre med sitt grøne lauv.
36 Tedae a khumpael vanneh anih te vik om voelpawh. Anih te ka tlap van dae ka hmu voelpawh.
Men han gjekk burt, og sjå, han var ikkje meir, og eg leita etter honom, men han vart ikkje funnen.
37 Ngaimong hlang ham khohmai a om pueng dongah a cuemthuek ke dawn lamtah a thuem ke hmu lah.
Merk deg den ulastande mann, og sjå på den rett-tenkte, at freds mann hev ei framtid.
38 Tedae boekoek rhoek te mitmoeng uh vetih halang rhoek kah hmailong khaw boeih a khat ni.
Men dei fråfalne vert alle saman utøydde, framtidi vert avskori for dei ugudlege.
39 Te dongah hlang dueng rhoek kah loeihnah he BOEIPA taengkah la om tih citcai tue vaengah amih ham lunghim la om.
Og frelsa for dei rettferdige kjem frå Herren, deira sterke vern i trengsels tid.
40 Te dongah BOEIPA loh amih te a bom tih a hlawt. BOEIPA ah a ying uh dongah halang kut lamkah amih te a hlawt tih a khang.
Og Herren hjelper deim og friar deim ut, han friar deim frå dei ugudlege og frelser deim, for dei flyr til honom.
