Tingtoeng 27
1 David kah BOEIPA tah kai kah vangnah neh ka daemnah ni. Unim ka rhih bal eh. BOEIPA tah ka hingnah lunghim ni. Unim ka rhih pueng eh?
Drottinn er ljós mitt og frelsari, hvern ætti ég að óttast? Hann er skjól mitt og vígi, og því hræðist ég ekki.
2 Thaehuet ka rhal rhoek neh ka thunkha rhoek loh ka saa caak ham ka taengla halo vaengah paloe uh vetih cungku uh ni.
Þegar illmenni reyna að uppræta mig, þá hrasa þeir sjálfir og falla.
3 Caem loh ka taengah rhaeh cakhaw ka lungbuei loh rhih mahpawh. Caemtloek loh kai taengah a thoh vaengah he khaw ka pangtung ni.
Þótt voldugur her umkringi mig á alla vegu, þá óttast ég ekki hót! Ég er öruggur og veit að Guð mun frelsa mig.
4 Ka hingnah khohnin boeih he BOEIPA im ah khosak tih BOEIPA kah mueithen te hmuh ham neh a bawkim ah hnukdawn ham pakhat bueng te ka hue tih BOEIPA taengah ka bih.
Drottinn, þetta þrái ég mest af öllu: Að hugleiða í helgidómi þínum, og vera frammi fyrir þér alla mína ævidaga. Þar vil ég gleðjast yfir dýrð hans og fullkomnun, hún er engu lík!
5 Yoethae hnin ah amah kah po ah kai n'khoem ni. A dap kah a huephael ah kai n'thuh vetih lungpang sola kai n'pomsang ni.
Þar verð ég öruggur á óheilladeginum – öruggur í skjóli Drottins. Hann lyftir mér upp á háan klett
6 Ka kaepvai kah ka thunkha rhoek sola ka lu a pomsang pawn vetih amah kah dap ah hmueih ka nawn ni. Tamlung neh ka hlai vetih BOEIPA te ka tingtoeng ni.
þar sem óvinirnir ná ekki til mín. Þá mun ég færa honum fórnir og lofa hann fagnandi.
7 Aw BOEIPA, ka ol han ya lah. Kan khue vaengah n'rhen lamtah n'doo dae.
Drottinn, heyrðu hróp mitt! Ég kalla hátt! Sendu mér miskunn þína og hjálp!
8 Ka lungbuei loh nang kawng dongah, “Kai maelhmai tlap lah!,” a ti dongah nang maelhmai ni ka tlap eh BOEIPA.
Drottinn, ég minnist þess sem þú sagðir: „Þú þjóð mín, kom þú og leitaðu mín.“„Já, Drottinn! Ég kem!“svara ég.
9 Kai taeng lamkah na hmai thuh boeh. Na sal kah thintoek dongah mangthong boel mai. Kai aka bomkung la na om tih kai nan phap sut pawt dongah ka daemnah Pathen nang loh kai nan hnoo moenih.
Drottinn, hyl þig ekki fyrir mér. Hafnaðu ekki þjóni þínum í reiði. Þú varst mér skjól þegar á móti blés, yfirgefðu mig ekki. Hafnaðu mér ekki, þú Guð hjálpræðis míns.
10 A nu neh a pa long pataeng kai n'hnoo rhoi dae BOEIPA loh kai n'khoem.
Þótt faðir minn og móðir vísuðu mér á bug, þá tækir þú mér tveim höndum og huggaðir mig.
11 Kai he na longpuei n'thuinuet lamtah ka lungawn rhoek kongah kai he tlangkol caehlong ah m'mawt lah BOEIPA.
Drottinn, hvað á ég til bragðs að taka? Svaraðu mér fljótt! Óvinir umkringja mig!
12 A hong kah laipai rhoek neh kuthlahnah kah hil loh kai taengah tlai uh dae ka rhal rhoek kah hinglu dongah kai nan tloeng moenih.
Láttu þá ekki ná mér, Drottinn! Láttu mig ekki falla þeim í hendur! Þeir ásaka mig að ástæðulausu og sitja á svikráðum við mig.
13 Aka hing rhoek kah khohmuen ah BOEIPA kah a thennah te hmuh ham ka tangnah pueng.
En ég treysti því að Drottinn frelsi mig og að ég sjái hjálp hans, því að enn er von, – enn er ég á lífi!
14 BOEIPA te lamtawn lah. Thaahuel lamtah na lungbuei ning sak. Te dongah BOEIPA te lamtawn lah.
Þú, hver sem þú ert, misstu ekki vonina! Treystu Drottni og hann mun frelsa þig! Vertu hugrakkur og djarfur og óttastu ekki. Bíddu um stund og hann mun senda þér hjálp!
