Tingtoeng 26

1 David kah Aw BOEIPA, kai he lai han tloek lah. Thincaknah neh ka cet tih BOEIPA te ka pangtung dongah ka dinghae pawh.

Av David. Søm meg til min rett, Herre! for eg hev fare fram i mi uskyld, og til Herren hev eg sett mi lit uruggeleg.

2 Aw BOEIPA kai he n'loepdak lamtah kai n'noemcai lah. Ka kuel neh lungbuei he picai la picai mai.

Prøv meg, Herre, og freista meg, ransaka mine nyro og mitt hjarta!

3 Ka mik dongah na sitlohnah ka hmaitang tih na oltak dongah ka cet.

For din nåde er for mine augo, og eg ferdast i di sanning.

4 Hlang taengah a poeyoek la ka ngol pawt tih aka thuhrhawk neh ka yok pawh.

Eg sit ikkje saman med falske menner og gjeng ikkje inn hjå fule folk.

5 Thaehuet rhoek kah a ngolhlung te ka thiinah tih halang rhoek taengah ka ngol pawh.

Eg hatar samkoma av illmenne, og hjå dei ugudlege sit eg ikkje.

6 Ka kut he cimnah neh ka silh tih, BOEIPA nang kah hmueihtuk te ka hil he,

Eg tvær mine hender i uskyld og vil gjerne ferdast um ditt altar, Herre,

7 Uemonah ol te ka doek tih namah kah khobaerhambae boeih te ka tae.

til å kveda lydt med lovsongs røyst og fortelja um alle dine under.

8 Aw BOEIPA, na lum-im khuirhung neh na thangpomnah dungtlungim hmuen te ka lungnah.

Herre, eg elskar di husvist og den stad der din herlegdom bur.

9 Ka hinglu he hlangtholh rhoek neh, ka hingnah he thii aka hal hlang rhoek taengla coi boeh.

Rykk ikkje mi sjæl burt med syndarar eller mitt liv med blodgiruge menner,

10 Amih kut dongah boethae om tih a bantang kut ah kapbaih a poem uh.

som hev skamgjerd i sine hender og si høgre hand full av mutor.

11 Tedae kai tah kamah thincaknah neh ka cet. Kai n'lat lamtah kai n'rhen lah.

Men eg fer fram i mi uskyld; løys meg ut og ver meg nådig!

12 Ka kho he tlangkol ah pai tih khangkhung lakli ah BOEIPA te a yoethen pai ni.

Min fot stend på slettlende. I samlingarne skal eg lova Herren.