Tingtoeng 2
1 Ba ham lae namtom rhoek khopo uh tih a poeyoek la namtu te a taeng uh?
Waarom woeden de heidenen, en bedenken de volken ijdelheid?
2 Diklai manghai rhoek boeica rhoek loh thikat la tingtun uh, BOEIPA neh BOEIPAamah kah Messiah te a pai thil uh tih,
De koningen der aarde stellen zich op, en de vorsten beraadslagen te zamen tegen den HEERE, en tegen Zijn Gezalfde, zeggende:
3 “Amih kah kuelrhui te bawt uh sih lamtah, mamih pum kah rhuivaeh voeih pa sih,” a ti uh.
Laat ons hun banden verscheuren, en hun touwen van ons werpen.
4 Vaan ah aka ngol Boeipa loh amih te a nueih thil tih, a tamdaeng,
Die in den hemel woont, zal lachen; de HEERE zal hen bespotten.
5 Te vaengah A thintoek neh amih te a voek tih a thinsa neh amih te a let sak.
Dan zal Hij tot hen spreken in Zijn toorn, en in Zijn grimmigheid zal Hij hen verschrikken.
6 Te dongah kai loh kamah kah manghai te kamah kah Zion tlang cim ah ka hol coeng,” a ti.
Ik toch heb Mijn Koning gezalfd over Sion, den berg Mijner heiligheid.
7 BOEIPA loh kai taengah, “Nang tah kamah ca ni, Tihnin ah kai loh nang kan sak,” a ti oltlueh te ka doek ni.
Ik zal van het besluit verhalen: de HEERE heeft tot Mij gezegd: Gij zijt Mijn Zoon, heden heb Ik U gegenereerd.
8 Kai taengah ham bih lamtah namtom boeih te na rho la kam paek vetih na khohut loh kho bawt kho le a pha ni.
Eis van Mij, en Ik zal de heidenen geven tot Uw erfdeel, en de einden der aarde tot Uw bezitting.
9 Amih te thi caitueng neh na talh vetih, amsai kah hnopai bangla amih te na phop ni.
Gij zult hen verpletteren met een ijzeren scepter; Gij zult hen in stukken slaan als een pottenbakkersvat.
10 Te dongah manghai rhoek lungming la om uh saeh. Diklai laitloek rhoek toel uh laeh.
Nu dan, gij koningen, handelt verstandiglijk; laat u tuchtigen, gij rechters der aarde!
11 BOEIPA te hinyahnah neh, omngaih neh, thuennah neh thothueng uh.
Dient den HEERE met vreze, en verheugt u met beving.
12 A capa te mok pah, a thintoek ve, Mikpalap kah a thintoek loh n'dom vetih longpueng ah na milh ve. Anih dongah aka kuep boeih tah a yoethen.
Kust den Zoon, opdat Hij niet toorne, en gij op den weg vergaat, wanneer Zijn toorn maar een weinig zou ontbranden. Welgelukzalig zijn allen, die op Hem betrouwen.
