< Tingtoeng 147 >

1 BOEIPA te thangthen uh. Mamih kah Pathen tingtoeng he then tih koehnah neh naepnoi rhoeprhui pai.
Alleluja. Laudate Dominum, quoniam bonus est psalmus; Deo nostro sit jucunda, decoraque laudatio.
2 Jerusalem aka thoh BOEIPA loh a heh tih Israel te a calui.
Ædificans Jerusalem Dominus, dispersiones Israëlis congregabit:
3 Lungbuei a rhek rhoek te a hoeih sak tih a hma te a poi pah.
qui sanat contritos corde, et alligat contritiones eorum;
4 Aisi rhoek ke amah tarhing la a tae tih a ming te rhip a sui.
qui numerat multitudinem stellarum, et omnibus eis nomina vocat.
5 Mamih kah Boeipa tah len tih a thadueng khaw yet. A lungcuei te tae lek pawh.
Magnus Dominus noster, et magna virtus ejus, et sapientiæ ejus non est numerus.
6 Kodo rhoek aka tungaep BOEIPA loh halang rhoek te diklai la a kunyun sak.
Suscipiens mansuetos Dominus; humilians autem peccatores usque ad terram.
7 BOEIPA te uemonah neh doo lamtah mamih kah Pathen te rhotoeng neh tingtoeng uh.
Præcinite Domino in confessione; psallite Deo nostro in cithara.
8 Vaan ke khomai neh a thing tih diklai ham khotlan a hmoel pah dongah tlang ah sulrham a poe sak.
Qui operit cælum nubibus, et parat terræ pluviam; qui producit in montibus fœnum, et herbam servituti hominum;
9 A pang uh vaengah rhamsa ham neh vangak ca ham a buh a khueh pah.
qui dat jumentis escam ipsorum, et pullis corvorum invocantibus eum.
10 Marhang kah thayung thamal neh hmae pawt tih, hlang kho dongah khaw aka ngaingaih pawh.
Non in fortitudine equi voluntatem habebit, nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.
11 Amah aka rhih so neh a sitlohnah dongah aka ngaiuep ni BOEIPA loh a ngaingaih.
Beneplacitum est Domino super timentes eum, et in eis qui sperant super misericordia ejus.
12 Aw Jerusalem BOEIPA taengah domyok ti lamtah, aw Zion na Pathen te thangthen laeh.
Alleluja. Lauda, Jerusalem, Dominum; lauda Deum tuum, Sion.
13 Na vongka kah thohkalh te a caang sak tih na kotak kah na ca rhoek te yoethen a paek.
Quoniam confortavit seras portarum tuarum; benedixit filiis tuis in te.
14 Na khorhi ah rhoepnah a khueh tih cang tha te nang n'kum sak.
Qui posuit fines tuos pacem, et adipe frumenti satiat te.
15 A olthui te diklai la a tueih tih a ol loh leklek yong.
Qui emittit eloquium suum terræ: velociter currit sermo ejus.
16 Vuelsong te tumul bangla a haeh tih vueltling te hmaiphu bangla a yaal.
Qui dat nivem sicut lanam; nebulam sicut cinerem spargit.
17 A rhaelnu te a tham la a lun vaengah a khosik hmai ah unim aka pai thai?
Mittit crystallum suam sicut buccellas: ante faciem frigoris ejus quis sustinebit?
18 A ol a tueih vaengah te rhoek yut tih a hil neh a hmuh vaengah tui la cip.
Emittet verbum suum, et liquefaciet ea; flabit spiritus ejus, et fluent aquæ.
19 A ol te a ol bangla Jakob taengah, a oltlueh neh a laitloeknah Israel taengah a phoe sak.
Qui annuntiat verbum suum Jacob, justitias et judicia sua Israël.
20 Te te namtom boeih taengah a saii pawt dongah ni laitloeknah te a ming uh pawh. BOEIPA te thangthen uh.
Non fecit taliter omni nationi, et judicia sua non manifestavit eis. Alleluja.

< Tingtoeng 147 >