< Tingtoeng 137 >

1 Babylon tuiva ah te ka ngol uh tih Zion ka poek uh vaengah ka rhap uh.
Psalmus David, Jeremiæ. Super flumina Babylonis illic sedimus et flevimus, cum recordaremur Sion.
2 A khui kah tuirhi dongah ka rhotoeng te ka bang uh.
In salicibus in medio ejus suspendimus organa nostra:
3 Kaimih aka sol rhoek kaimih te laa ol hnap n'dawt uh. Kaimih aka parhaengkung long khaw, “Zion laa te kaimih ham kohoenah neh hlai uh lah,” a ti uh.
quia illic interrogaverunt nos, qui captivos duxerunt nos, verba cantionum; et qui abduxerunt nos: Hymnum cantate nobis de canticis Sion.
4 Balae tih BOEIPA laa he kholong kho ah ka hlai uh eh?
Quomodo cantabimus canticum Domini in terra aliena?
5 Jerusalem nang te kan hnilh atah ka bantang kut he hnilh uh saeh.
Si oblitus fuero tui, Jerusalem, oblivioni detur dextera mea.
6 Nang te kan thoelh pawt tih, Jerusalem te ka kohoenah somtung la ka pacuet pawt atah ka lai he ka dang la kap uh saeh.
Adhæreat lingua mea faucibus meis, si non meminero tui; si non proposuero Jerusalem in principio lætitiæ meæ.
7 BOEIPA aw Jerusalem tue vaengkah Edom koca rhoek loh, “A khoengim duela kingling uh kingling uh,” a ti uh te poek pah.
Memor esto, Domine, filiorum Edom, in die Jerusalem: qui dicunt: Exinanite, exinanite usque ad fundamentum in ea.
8 Hlang aka rhoelrhak Babylon nu aw, kaimih taengah na saii bangla na thaphu te namah taengah aka thuung tah a yoethen.
Filia Babylonis misera! beatus qui retribuet tibi retributionem tuam quam retribuisti nobis.
9 Na camoe rhoek te a tuuk tih, thaelpang dongah aka phop tah a yoethen.
Beatus qui tenebit, et allidet parvulos tuos ad petram.

< Tingtoeng 137 >