< Tingtoeng 137 >
1 Babylon tuiva ah te ka ngol uh tih Zion ka poek uh vaengah ka rhap uh.
當我們坐在巴比倫河畔,一起想熙雍即淚流滿面。
2 A khui kah tuirhi dongah ka rhotoeng te ka bang uh.
在那地的楊柳間,掛起我們的琴絃。
3 Kaimih aka sol rhoek kaimih te laa ol hnap n'dawt uh. Kaimih aka parhaengkung long khaw, “Zion laa te kaimih ham kohoenah neh hlai uh lah,” a ti uh.
因那些俘虜我們的,要我們唱歌,那些迫害我們的,還要我們奏樂:快些來給我們唱一支熙雍的歌!
4 Balae tih BOEIPA laa he kholong kho ah ka hlai uh eh?
但我們身處外鄉異域,怎能謳唱上主的歌曲?
5 Jerusalem nang te kan hnilh atah ka bantang kut he hnilh uh saeh.
耶路撒冷!我如果將您忘掉,願我的右手枯焦!
6 Nang te kan thoelh pawt tih, Jerusalem te ka kohoenah somtung la ka pacuet pawt atah ka lai he ka dang la kap uh saeh.
我若不懷念您,不以耶路撒冷為喜樂,就寧願我的舌頭緊緊貼在我的上顎!
7 BOEIPA aw Jerusalem tue vaengkah Edom koca rhoek loh, “A khoengim duela kingling uh kingling uh,” a ti uh te poek pah.
上主,求您記住厄東的子民,在耶路撒冷蒙難的時辰,他們曾喊叫說:拆毀,拆毀!夷為平地,一直見到基礎,
8 Hlang aka rhoelrhak Babylon nu aw, kaimih taengah na saii bangla na thaphu te namah taengah aka thuung tah a yoethen.
您只知破壞的巴比倫女子!誰若依照您加給我們的災痍,也焄樣報復於您,他就得福祺。
9 Na camoe rhoek te a tuuk tih, thaelpang dongah aka phop tah a yoethen.
誰若抓起您的嬰兒幼子,摔在盤石上,他就得福祺。