Tingtoeng 129

1 Tangtlaeng Laa Ka camoe lamloh kai mat n'daengdaeh he Israel loh thui laeh saeh.

Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,

2 Ka camoe lamloh kai he mat n'daengdaeh uh dae kai he n'noeng moenih.

Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.

3 Ka uen soah a thoe a thoe uh tih a hma sokah a hma te a yoe uh.

Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.

4 Aka dueng BOEIPA loh halang rhoek kah rhuivaeh te a tlueh pah.

La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.

5 Zion aka thiinah rhoek boeih tah yahpok uh saeh lamtah a hnuk la balkhong uh saeh.

Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.

6 Imphu kah sulrham bangla om saeh. Te tah amah hmuen ah a rhae la a phuk.

Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;

7 Te te a ah tih a ban neh a kulup akhaw a kutpha dongah a bae moenih.

Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.

8 Te vaengah aka kongpa rhoek loh, “Nangmih soah BOEIPA kah yoethennah om saeh. BOEIPA ming neh nangmih te yoethen kan paek uh,” ti uh boel saeh.

Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.