< Tingtoeng 126 >

1 Tangtlaeng laa BOEIPA loh Zion hlangsol te ham mael puei vaengah mang man bangla ka om uh.
Kanto de suprenirado. Kiam la Eternulo revenigis la forkaptitojn al Cion, Tiam ni estis kiel sonĝantoj.
2 Te vaengah mamih ka ah nueihbu neh mamih lai ah tamlung khaw bae. Te dongah namtom taengah, “He he aka saii ham khaw BOEIPA tah khuet pai,” a ti uh.
Tiam nia buŝo estis plena de gajeco, Kaj nia lango plena de kantado; Tiam oni diris inter la popoloj: Ion grandan la Eternulo faris por ĉi tiuj.
3 Mamih ham aka saii BOEIPA he a khuet dongah kohoe la ng'om uh.
Ion grandan la Eternulo faris por ni: Ni ĝojas.
4 BOEIPA aw kaimih thongtla thongla te tuithim kah sokca bangla mael sak lah.
Revenigu, ho Eternulo, niajn forkaptitojn, Kiel riveretojn en sudan landon.
5 Mikphi neh aka tawn rhoek loh tamlung neh a ah uh ni.
Kiuj semas kun larmoj, Tiuj rikoltos kun kanto.
6 Cet rhoe cet tih rhah doeah cangtii rhovoep aka phuei tah a cangpa pawn doela tamlung neh ha mael rhoe ha mael ni.
Iras kaj ploras la portanto de semotaĵo; Venos kun kanto la portanto de siaj garboj.

< Tingtoeng 126 >