< Tingtoeng 124 >

1 David kah Tangtlaeng Laa Israel loh, “Mamih ham BOEIPA te om pawt koinih,” ti laeh saeh.
Hefði það ekki verið Drottinn sem með okkur var þetta skulu allir í Ísrael játa – hefði það ekki verið Drottinn,
2 Hlang loh mamih taengah a tlai vaengah mamih ham BOEIPA om pawt koinih;
þá hefðu óvinirnir gleypt okkur lifandi,
3 Mamih taengah a thintoek neh a sai vaengah mamih he a hingsai n'dolh uh ni.
útrýmt okkur í heiftarreiði sinni.
4 Tui loh mamih n'yo vetih soklong loh mamih hinglu he a kawt pawn ni.
Við hefðum skolast burt á augabragði,
5 Lungpok tui loh mamih kah hinglu a et ni.
horfið í strauminn.
6 Amih no dongah maeh la mamih aka tloeng pawh BOEIPA te a yoethen pai saeh.
Lofaður sé Drottinn, hann bjargaði okkur úr klóm þeirra.
7 Mamih kah hinglu tah vaa bangla pael neh a hlaeh khui lamloh loeih. Pael te rhek tih mamih n'loeih uh.
Við sluppum eins og fugl úr snöru veiðimanns. Snaran gaf sig og við flugum burt!
8 Vaan neh diklai aka saii BOEIPA ming dongah mamih bomkung om.
Hjálp okkar kemur frá Drottni sem skapaði himin og jörð.

< Tingtoeng 124 >