< Tingtoeng 122 >
1 David kah Tangtlaeng Laa Kai taengah, “BOEIPA im la cet uh sih,” a ti uh vaengah ka kohoe.
Ein song til høgtidsferderne; av David. Glad vart eg då dei sagde til meg: «Me vil ganga til Herrens hus.»
2 Jerusalem nang kah vongka ah kaimih kho loh pai uh tih om uh.
Våre føter fekk standa i dine portar, Jerusalem.
3 Jerusalem te khopuei la tun cingcui sak ham ni a thoong.
Jerusalem, du velbygde by, ein by som heng vel i hop.
4 BOEIPA kah koca koca tah olphong bangla BOEIPA ming te uem ham Israel taengla pahoi cet uh.
Der ætterne fer upp, Herrens ætter, etter Israels lov, til å prisa Herrens namn.
5 David im kah laitloeknah ngolkhoel ham ngolkhoel te pahoi a hol uh.
For der er stolar sette til domstolar for Davids hus.
6 Jerusalem kah sadingnah hamla bih uh. Nang aka lungnah rhoek tah dingsuek saeh.
Bed um fred for Jerusalem! det gange deim vel som elskar deg!
7 Na rhalmahvong khuiah rhoepnah, na impuei khuiah ommongnah om saeh.
Fred vere innanfor dine murar og ro i dine salar!
8 Ka manuca neh ka hui rhoek ham khaw, “Na khuiah rhoepnah om laeh saeh,” ka ti eh.
For mine brør og vener skuld vil eg segja: «Fred vere i deg!»
9 Mamih Pathen BOEIPA im ham ni nang kah hnothen khaw ka toem eh.
For Herrens, vår Guds, hus skuld vil eg søkja det som er godt for deg.