< Tingtoeng 120 >

1 Tangtlaeng Laa Kamah kah citcai khuiah BOEIPA te ka khue tih kai n'doo.
Ein song til høgtidsferderne. Til Herren ropa eg i mi naud, og han svara meg.
2 BOEIPA aw ka hinglu he laithae hmuilai lamkah neh palyal ol lamloh huul lah.
Herre, frels mi sjæl frå ljugarlippa, frå den falske tunga!
3 Palyal ol te nang taengah bahamnim m'paek vetih bahamnim nang taengah hang koei eh?
Kva skal han gjeva deg, og kva meir skal han gjeva deg, du falske tunga?
4 Hlangrhalh kah thaltang khaw hlingcet alh bangla sum yipkip.
Kveste piler til ei kjempa og gløder av einebuska.
5 Meshek ah ka bakuep tih Kedar dap ah kho ka sak dongah kai ngawn tah ka tuisawih coeng!
Usæl eg, som framand er imillom Mesek, og bur ved Kedars tjeld!
6 Rhoepnah aka hmuhuet taengah ka hinglu loh kho puet a sak coeng.
Lenge nok hev sjæli mi butt hjå deim som hatar fred.
7 Kai loh rhoepnah ka thui vaengah amih te caemtloek la thoouh.
Eg er berre fred, men når eg talar, er dei ferdige til strid.

< Tingtoeng 120 >