Tingtoeng 112

1 BOEIPA te thangthen uh. BOEIPA aka rhih tih a olpaek dongah bahoeng aka hmae hlang tah a yoethen.

Halleluja! Sæl er den mann som ottast Herren, som hev si store lyst i hans bodord.

2 A tiingan te diklai ah a rhalh la om vetih, aka thuem kah cadilcahma tah a yoethen ni.

Hans avkjøme skal vera veldugt på jordi, ætti av dei ærlege skal verta velsigna.

3 A im ah boeinah neh khuehtawn soep tih a duengnah a yoeyah la cak.

Det er velstand og rikdom i hans hus, og hans rettferd stend æveleg fast.

4 Aka thuem ham tah a hmuep khuiah khaw thinphoei lungvatnah neh duengnah khosae te a thoeng pah.

Det renn upp eit ljos i myrker for dei ærlege, nådig, miskunnsam og rettferdig er han.

5 Hlang then loh a rhen tih a pu vaengah a ol te a tiktamnah neh a cangbam.

Vel gjeng det den mann som er miskunnsam og gjev lån, han held uppe si sak i retten.

6 A dueng la aka om tah kumhal ah poekkoepnah a om coeng dongah anih ngawntah kumhal duela tuen mahpawh.

For dei skal ikkje rikka honom i all æva, den rettferdige skal vera i ævelegt minne.

7 BOEIPA dongah aka pangtung tih a lungbuei aka cikngae loh olthang thae te rhih mahpawh.

For vond tidend skal han ikkje ræddast; hans hjarta er fast, det lit på Herren.

8 A lungbuei a uep dongah a rhal rhoek te a hmuh vaengah rhih mahpawh.

Hans hjarta er trygt; han ræddast ikkje, til dess han ser med lyst på sine fiendar.

9 Khodaeng rhoek ham a tael pah tih a paek. A duengnah he a yoeyah la a cak dongah a ki khaw thangpomnah neh a pomsang ni.

Han strår ut, gjev til dei fatige, hans rettferd stend alltid, hans horn skal verta upplyft med æra.

10 Halang loh a hmuh vaengah hue a sak ni. A no tak cakhaw halang kah hoehhamnah ngawntah yip milh ni.

Den ugudlege skal sjå det og harmast, han skal skjera tenner og tærast upp, det dei ugudlege hev lyst til, vert upp i inkje.