Tingtoeng 106
1 BOEIPA te thangthen uh. Amah kah sitlohnah tah kumhal hil ham a then dongah BOEIPA te uem uh lah.
Hallelúja! Drottinn, þökk sé þér því að þú ert góður! Elska þín varir að eilífu.
2 BOEIPA kah thayung thamal te unim aka thui thai vetih amah koehnah te boeih aka yakming thai eh?
Hver getur talið upp öll máttarverk Guðs og hver getur lofað hann eins og rétt er og skylt? Enginn!
3 A tuetang boeih dongah tiktamnah aka ngaithuen tih duengnah aka saii tah a yoethen pai saeh.
Sæll er sá réttláti sem gerir nágrönnum sínum gott.
4 Aw BOEIPA, na pilnam kah kolonah khuiah kai m'poek lamtah namah kah khangnah neh kai n'hip lah.
Drottinn, þegar þú blessar og bjargar fólki þínu, minnstu þá einnig mín.
5 Na coelh rhoek kah hnothen te hmuh sak ham, na namtu kah kohoenah dongah kohoe sak ham, na rho neh thangthen ham ni.
Gefðu mér hlut í velgengni þinna útvöldu, að fá að gleðjast með þeim og deila með þeim hjálp þinni.
6 A pa rhoek neh ka tholh uh dongah, paihaeh la ka boe uh.
Bæði við og feður okkar höfum margvíslega syndgað.
7 A pa rhoek loh Egypt ah nang kah khobaerhambae bangla cangbam uh pawt tih, na sitlohnah cungkuem te a poek uh pawt dongah, tuitunli kah carhaek li ah a koek uh.
Máttarverk þín í Egyptalandi mátu þeir lítils og fljótlega gleymdu þeir góðverkum þínum og risu gegn þér við hafið hið rauða.
8 Tedae a ming neh a thayung thamal te ming sak hamla amih te a khang.
En samt frelsaðir þú þá, hélst uppi heiðri nafns þíns og sýndir mátt þinn.
9 Carhaek li te a ho tih a kak sak phoeiah tuidung longah khosoek bangla amih te a caeh puei.
Þú klaufst hafið, lagðir þurran veg um botn þess og leiddir þá þar í gegn.
10 Te vaengah amih te a lunguet kut lamloh a khang tih thunkha kut lamkah a tlan.
Þannig frelsaðir þú þá frá óvinum þeirra.
11 A rhal rhoek te tui loh a khuk uh tih pakhat kangna khaw sueng uh pawh.
Síðan féll sjórinn aftur í farveg sinn og óvinir þeirra fórust – ekki einn komst af!
12 A olkhueh te a tangnah uh tih amah koehnah te a hlai uh.
Þá loks trúðu þeir Drottni og sungu honum lofsöng.
13 A bibi te koeloe a hnilh uh tih a oluen te rhing uh pawh.
En þeir voru fljótir að gleyma honum á ný! Þeir treystu ekki orðum hans
14 Te dongah khosoek ah hoehhamnah a pael uh tih khopong ah Pathen a noemcai uh.
en heimtuðu sífellt meira og meira og reyndu eins og þeir gátu á þolinmæði Guðs.
15 Amih kah huithuinah te a paek ngawn dae a hinglu dongah pimyet a tueih pah.
Og hann lét að vilja þeirra, en þó ekki að öllu leyti.
16 Rhaehhmuen ah Moses taeng neh BOEIPA kah hlang cim Aron taengah thatlai uh.
Þeir gerðu uppreisn gegn Móse og líka Aron, manninn sem Guð hafði valið til prests.
17 Diklai te ang tih Dathan te a dolh dongah Abiram hlangboel te khup a vuei.
Þá opnaðist jörðin og gleypti Datan og flokk Abírams.
18 A hlangboel lakliah hmai loh rhong tih halang rhoek te hmaisai loh a hlawp.
Eldur féll af himni og eyddi illmennum þessum.
19 Horeb ah vaitoca mueihlawn a saii uh tih a bawk uh.
Þeir gerðu sér líkneski af nauti, sem étur gras,
20 Amih kah thangpomnah te rham aka ca vaitotal muei la a hoi uh.
og tilbáðu það í stað hins dýrlega Guðs!
21 Egypt ah hno len a saii tih amih aka khang Pathen,
Þannig óvirtu þeir Guð, frelsara sinn,
22 Ham kho ah khobaerhambae aka saii, Carhaek li ah mueirhih aka saii te a hnilh uh.
sem gert hafði undur og tákn í Egyptalandi og við hafið rauða.
23 Amih te mitmoeng sak ham a ti vaengah a mikhmuh kah a puut ah a coelh Moses pai pawt koinih a kosi mael pawt vetih a phae pawn ni.
Þess vegna áformaði Guð að eyða þeim öllum. En Móse, hans útvaldi þjónn, tók sér stöðu milli fólksins og Guðs og bað hann að láta af reiði sinni og tortíma þeim ekki.
24 Sahnaih khohmuen te a hnawt uh dongah a olkhueh te tangnah uh pawh.
Og ekki vildu þeir inn í fyrirheitna landið, þeir treystu ekki að Guð mundi vernda þá.
25 Amih kah dap khuiah cailak uh tih BOEIPA ol te hnatun uh pawh.
Þeir kvörtuðu í tjöldum sínum og fyrirlitu skipun hans.
26 Te dongah amih te khosoek ah cungku sak ham,
Þá ákvað hann að láta þá deyja í eyðimörkinni,
27 Namtom taengah a tiingan cungku sak ham neh diklai ah thaekyak ham kut a thueng thil.
tvístra afkomendum þeirra meðal þjóðanna og herleiða þá til annarra landa.
28 Te dongah Baalpeor neh sun uh tih aka duek kah hmueih te a caak uh.
Og hjá Peór gengu forfeður okkar í lið með fylgjendum Baals og báru fram fórnir til dauðra skurðgoða.
29 A khoboe neh BOEIPA a veet uh dongah, amih taengah lucik a pung pah.
Það reitti Drottin til reiði og þess vegna braust út plága meðal þeirra.
30 Tedae Phinekha te thoo tih a thangthui daengah lucik khaw cing.
Hún hélst þar til Pínehas gekk fram og refsaði þeim sem henni höfðu valdið.
31 Te vaengah anih te cadilcahma phoeikah cadilcahma ham kumhal hil duengnah la a nawt.
Hans verður ætíð minnst fyrir það réttlætisverk.
32 Meribah tui taengah a thintoek uh bal tih amih kongah Moses te a talh.
Hjá Meríba reitti Ísrael Drottin aftur til reiði og olli Móse miklum vanda,
33 A mueihla te a koek uh dongah a ka nen khaw cal buengrhuet.
– hann reiddist og talaði ógætileg orð.
34 Amih taengkah BOEIPA loh a uen bangla pilnam rhoek mitmoeng sak uh pawh.
Og ekki útrýmdi Ísrael þjóðunum sem fyrir voru í landinu, eins og Guð hafði skipað þeim,
35 Tedae namtom rhoek neh pitpom uh hmaih tih amih kah bibi te a awt uh.
heldur blönduðust þeir heiðingjunum og tóku upp ósiði þeirra.
36 Te dongah amamih ham hlaeh la aka poeh muei taengah tho a thueng uh.
Þeir færðu skurðgoðum þeirra fórnir og leiddust burt frá Guði.
37 Te vaengah a ca huta khaw tongpa khaw rhaithae taengla a nawn uh.
Þeir fórnuðu jafnvel börnum sínum til illra anda –
38 Kanaan muei taengah a nawn uh tih ommongsitoe thii, a ca tongpa neh a ca huta kah thii a long sak uh dongah thii loh diklai a poeih.
til hjáguða Kanverja – úthelltu saklausu blóði og vanhelguðu landið með morðum.
39 A bibi neh a poeih uh tih a khoboe neh cukhalh uh.
Þeir saurguðust af illverkum þessum, því að með hjáguðadýrkun sinni rufu þeir trúnað við Guð.
40 Te dongah a pilnam te BOEIPA kah thintoek loh sai coeng tih a rho te a tuei.
Vegna alls þessa reiddist Drottinn Ísrael, lýð sínum, og fékk viðbjóð á honum,
41 Te vaengah amih te namtom kut ah a paek tih a lunguet loh amih te rhep a buem.
og lét hann heiðnar þjóðir drottna yfir honum.
42 A thunkha rhoek loh amih a nen uh tih a kut hmuiah a kunyun sakuh.
Ísrael var stjórnað af óvinum sínum og þeir kúguðu hann.
43 Amih te koep koep puet a huul coeng dae amamih kah kopoek neh a koek uh dongah amamih kathaesainah neh tlumhmawn uh.
Aftur og aftur leysti hann þá undan okinu, en þeir héldu áfram að óhlýðnast honum, uns syndir þeirra komu þeim á kné.
44 Tedae amih kah a tamlung te a yaak vaengah amih kah rhal te a hmuh pah.
Samt bænheyrði hann þá og linaði þjáningar þeirra.
45 Te vaengah a paipi te amih ham a poek pah tih a sitlohnah khuikah a sitlohnah cungkuem neh ko koep a hlawt.
Hann minntist loforðsins sem hann gaf þeim og aumkaðist yfir þá í elsku sinni,
46 Te dongah amih aka sol rhoek boeih loh amih taengah haidamnah ham a paek.
svo að jafnvel þeir sem kúguðu þá, sýndu þeim miskunn.
47 Kaimih kah Pathen BOEIPA kaimih he n'khang lamtah na ming cim uem ham neh nang koehnah dongah ka domyok ham khaw, namtom rhoek kut lamkah kaimih n'coi lah.
Ó, frelsaðu okkur, Drottinn Guð! Safnaðu okkur saman frá þjóðunum svo að við getum sameiginlega þakkað þér og lofað nafn þitt.
48 Israel Pathen, BOEIPA tah khosuen lamkah kumhal duela a yoethen pai tih pilnam boeih loh, “Amen, BOEIPA thangthen uh,” ti saeh.
Lofaður sé Drottinn, Guð Ísraels, frá eilífð til eilífðar. Og allt fólkið segi: „Amen!“Hallelúja.
