Tingtoeng 104
1 Aw ka hinglu, BOEIPA te uem lah. Ka BOEIPA Pathen namah tah na sang tangkik tih mueithennah neh rhuepomnah te na bai.
Ipsi David. Benedic, anima mea, Domino: Domine Deus meus, magnificatus es vehementer. Confessionem et decorem induisti,
2 Khosae neh himbai bangla muelh aka thing uh himbaiyan bangla vaan ah dup aka phaih,
amictus lumine sicut vestimento. Extendens cælum sicut pellem,
3 A imhman te tui soah aka ci, khomai te leng la aka saii, khohli phae neh aka cet,
qui tegis aquis superiora ejus: qui ponis nubem ascensum tuum; qui ambulas super pennas ventorum:
4 khohli te a puencawn la aka saii tih hmai tak aka tueih loh,
qui facis angelos tuos spiritus, et ministros tuos ignem urentem.
5 diklai khaw amah hmuen ah a suen tih kumhal ah tuen yoeyah pawh.
Qui fundasti terram super stabilitatem suam: non inclinabitur in sæculum sæculi.
6 Anih te tuidung neh pueinak bangla na khuk tih tui rhoek loh tlang rhoek soah pai uh.
Abyssus sicut vestimentum amictus ejus; super montes stabunt aquæ.
7 Namah kah tluungnah dongah rhaelrham uh tih na khohum ol dongah tamto uh.
Ab increpatione tua fugient; a voce tonitrui tui formidabunt.
8 Tlang tom a lan uh tih amih ham na suen kolbawn hmuen la suntla uh.
Ascendunt montes, et descendunt campi, in locum quem fundasti eis.
9 Khorhi na suem te a poe uh thai pawt dongah diklai khuk ham ha mael uh thai pawh.
Terminum posuisti quem non transgredientur, neque convertentur operire terram.
10 Tuisih rhoek te soklong la a loei tlang rhoek laklo ah long uh.
Qui emittis fontes in convallibus; inter medium montium pertransibunt aquæ.
11 Kohong kah mulhing boeih te tui a tul uh tih kohong marhang rhoek khaw a tuihalh dip uh.
Potabunt omnes bestiæ agri; expectabunt onagri in siti sua.
12 A taengah vaan kah vaa loh kho a sak uh tih thingsam laklo ah a ol huphup loei.
Super ea volucres cæli habitabunt; de medio petrarum dabunt voces.
13 Tlang boeih te a imhman lamkah aka suep, BOEIPAnamah kah kutci loh diklai te a hah sak.
Rigans montes de superioribus suis; de fructu operum tuorum satiabitur terra:
14 Rhamsa ham sulrham poe tih, hlang kah thohtatnah hamla baelhing neh, diklai lamkah buh na thoeng sak.
producens fœnum jumentis, et herbam servituti hominum, ut educas panem de terra,
15 Te dongah misurtui loh hlanghing thinko ko a hoe sak, situi loh maelhmai a hlampan sak tih buh loh hlanghing thinko a duel.
et vinum lætificet cor hominis: ut exhilaret faciem in oleo, et panis cor hominis confirmet.
16 BOEIPA loh a ling thingkung, Lebanon kah lamphai te a kum sakuh.
Saturabuntur ligna campi, et cedri Libani quas plantavit:
17 Teah te vaa loh bu a tuk tih, bungrho loh hmaical dongah a im a khueh.
illic passeres nidificabunt: herodii domus dux est eorum.
18 Tlang sang boeih te sathai ham om tih, pango boeih khaw saphih ham hlipyingnah la om.
Montes excelsi cervis; petra refugium herinaciis.
19 Khoning ham hla a saii tih khomik loh a khotlak khaw a ming.
Fecit lunam in tempora; sol cognovit occasum suum.
20 Khohmuep na khueh tih khoyin ha pawk vaengah duup kah mulhing boeih loh a khuiah yuel uh.
Posuisti tenebras, et facta est nox; in ipsa pertransibunt omnes bestiæ silvæ:
21 Maeh te sathueng rhoek loh a kawk thil uh tih a caak te Pathen taengah a tlap uh.
catuli leonum rugientes ut rapiant, et quærant a Deo escam sibi.
22 Khomik a thoeng neh vawl khoem uh tih a khuisaek la kol uh.
Ortus est sol, et congregati sunt, et in cubilibus suis collocabuntur.
23 Hlang he a bisai ham neh a thohtatnah la kholaeh hil cet.
Exibit homo ad opus suum, et ad operationem suam usque ad vesperum.
24 BOEIPA nang kah kutngo he yet tangkik. Te rhoek boeih te cueihnah nen ni na saii. Na hnopai rhoemah diklai ah baetawt coeng.
Quam magnificata sunt opera tua, Domine! omnia in sapientia fecisti; impleta est terra possessione tua.
25 Tuitunli aka len tih a dang, aka dangka ah, rhulcai mulhing a yit a len tae lek pawt la om bal.
Hoc mare magnum et spatiosum manibus; illic reptilia quorum non est numerus: animalia pusilla cum magnis.
26 Teah te sangpho rhoek loh pongpa uh tih a khuiah aka luem ham Leviathan te na saii.
Illic naves pertransibunt; draco iste quem formasti ad illudendum ei.
27 A tuetang vaengah amih caak paek ham khaw amih loh namah taengla boeih lamso uh.
Omnia a te expectant ut des illis escam in tempore.
28 Amih taengah na paek te a rhuh uh. Na kut na hlam tih hnothen kum uh.
Dante te illis, colligent; aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.
29 Na maelhmai na thuh vaengah let uh. A hil na khoem pah vaengah pal uh tih laipi la bal uh.
Avertente autem te faciem, turbabuntur; auferes spiritum eorum, et deficient, et in pulverem suum revertentur.
30 Na mueihla na tueih daengah anmih te suen uh tih diklai maelhmai khaw na tlaih pueng.
Emittes spiritum tuum, et creabuntur, et renovabis faciem terræ.
31 BOEIPA kah thangpomnah tah kumhal duela om tih, a bibi dongah BOEIPA a kohoe saeh.
Sit gloria Domini in sæculum; lætabitur Dominus in operibus suis.
32 Diklai a paelki vaengah thuen tih, tlang rhoek te a taek vaengah khuu.
Qui respicit terram, et facit eam tremere; qui tangit montes, et fumigant.
33 Ka hingnah neh BOEIPA te ka hlai vetih ka om rhuet vaengah ka Pathen te ka tingtoeng ni.
Cantabo Domino in vita mea; psallam Deo meo quamdiu sum.
34 Ka olding he anih ham a lungtui saeh. Kai tah BOEIPA dongah ka kohoe coeng.
Jucundum sit ei eloquium meum; ego vero delectabor in Domino.
35 Hlangtholh rhoek te diklai lamloh mitmoeng uh saeh lamtah halang rhoek khaw koep om boel saeh. Aw ka hinglu, BOEIPA tah a yoethen pai saeh tila BOEIPA te thangthen lah.
Deficiant peccatores a terra, et iniqui, ita ut non sint. Benedic, anima mea, Domino.
