< Tingtoeng 102 >

1 Mangdaeng a rhae vaengah BOEIPA mikhmuh ah a kohuetnah a hawk tih a thangthuinah BOEIPA aw ka thangthuinah he ya lamtah ka pang ol loh nang taengla ham pha saeh.
Oratio inopis, cum augeretur, Cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effunderet precem suam. Domine exaudi orationem meam: et clamor meus ad te veniat.
2 Kai kah puencak tue vaengah na maelhmai te kai taeng lamkah thuh boeh. Kang khue tue vaengah kai taengla na hna han kaeng lamtah kai he koe n'doo lah.
Non avertas faciem tuam a me: in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam. In quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
3 Ka khohnin he hmaikhu bangla hmata tih ka rhuhrhong khaw hmaingen bangla tlum.
Quia defecerunt sicut fumus dies mei: et ossa mea sicut cremium aruerunt.
4 Ka lungbuei he baelhing bangla a haih tih a rhae sut dongah ka buh caak pataeng ka hnilh coeng.
Percussus sum ut foenum, et aruit cor meum: quia oblitus sum comedere panem meum.
5 Ka hueinah ol dongah ka pumsa tah ka rhuh dongla kap coeng.
A voce gemitus mei adhaesit os meum carni meae.
6 Khosoek kah khosoek saelbu bangla ka lutlat sut tih, imrhong thathawt bangla ka om.
Similis factus sum pellicano solitudinis: factus sum sicut nycticorax in domicilio.
7 Ka hak ah khaw imphu kah aka pangoe vaa bangla ka om.
Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
8 Ka thunkha loh hnin takuem kai m'veet uh tih kai aka yan rhoek loh kai ming neh a toemngam uh.
Tota die exprobrabant mihi inimici mei: et qui laudabant me adversum me iurabant.
9 Hmaiphu te buh la ka caak tih ka tuiok khaw rhahnah neh ka thoek.
Quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam.
10 Kai nan ludoeng tangtae khaw na kosi, na thinhul neh kai nan voeih.
A facie irae indignationis tuae: quia elevans allisisti me.
11 Ka khohnin he mueihlip bangla puh tih baelhing bangla ka rhae sut.
Dies mei sicut umbra declinaverunt: et ego sicut foenum arui.
12 Tedae BOEIPA namah tah kumhal ah na ngol coeng tih namah poekkoepnah tah cadilcahma phoeikah cadilcahma duela om.
Tu autem Domine in aeternum permanes: et memoriale tuum in generatione et generationem.
13 Na thoo vetih a tue bangla Zion na haidam bitni. Anih rhen hamla khoning a pha coeng dongah.
Tu exurgens misereberis Sion: quia tempus miserendi eius, quia venit tempus.
14 Na sal rhoek loh Zion kah lungto te a ngaingaih uh tih a laipi te khaw a rhen uh.
Quoniam placuerunt servis tuis lapides eius: et terrae eius miserebuntur.
15 Te dongah BOEIPA namah ming te namtom rhoek loh, namah thangpomnah te diklai manghai boeih loh a rhih uh ni.
Et timebunt Gentes nomen tuum Domine, et omnes reges terrae gloriam tuam.
16 Zion te BOEIPA loh a thoh vetih a thangpomnah neh phoe ni.
Quia aedificavit Dominus Sion: et videbitur in gloria sua.
17 Dueidah thahnoeng thangthuinah taengla mael vetih amih kah thangthuinah te sit mahpawh.
Respexit in orationem humilium: et non sprevit precem eorum.
18 Hmailong kah cadilcahma ham khaw hekah he daek saeh lamtah a suen pilnam loh BOEIPA thangthen saeh.
Scribantur haec in generatione altera: et populus, qui creabitur, laudabit Dominum:
19 A sang hmuencim lamkah a dan tih diklai te BOEIPA loh vaan lamkah a paelki.
Quia prospexit de excelso sancto suo: Dominus de caelo in terram aspexit:
20 Thongtl a kah a kiinah hnatun ham, dueknah khuikah hlang rhoek te hlah ham,
Ut audiret gemitus compeditorum: ut solveret filios interemptorum:
21 BOEIPA ming te Zion ah, amah koehnah te khaw Jerusalem ah doek ham om ni.
Ut annuncient in Sion nomen Domini: et laudem eius in Ierusalem.
22 BOEIPA taengah thothueng ham pilnam rhoek neh ram rhoek tah tun tingtun uh ni.
In conveniendo populos in unum, et reges ut serviant Domino.
23 Ka thadueng he longpuei ah a khah tih, ka khohnin khaw a rhaem.
Respondit ei in via virtutis suae: Paucitatem dierum meorum nuncia mihi.
24 Te dongah, “Ka Pathen aw, kai kah ka khohnin he a boengli ah lo boel mai. Namah kah kum tah cadilcahma phoeikah cadilcahma due khaw a pha kanoek.
Ne revoces me in dimidio dierum meorum: in generatione et generationem anni tui.
25 A cuek vaengah diklai na suen tih vaan ke khaw namah kutngo ni.
Initio tu Domine terram fundasti: et opera manuum tuarum sunt caeli.
26 Amih te milh uh cakhaw namah tah na nguel yoeyah. Te dongah amih te himbai bangla boeih hnawn uh vetih pueinak bangla na tho vaengah thovael uh van ni.
Ipsi peribunt, tu autem permanes: et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur:
27 Tedae namah tah amah la na om tih na kum khaw bawt pawh.
tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
28 Na sal rhoek kah a ca rhoek loh kho a sak uh vetih a tiingan loh namah mikhmuh ah pai ni,” ka ti.
Filii servorum tuorum habitabunt: et semen eorum in saeculum dirigetur.

< Tingtoeng 102 >