Olcueih 9
1 Cueihnah loh a im a sak tih a tung parhih a vueh.
Ang karunungan ay nagtayo ng kaniyang tahanan; nag-ukit siya ng pitong mga poste mula sa bato.
2 A maeh te a ngawn tih misurtui neh a thoek tih a caboei te a tawn.
Hinanda niya ang mga karne niya para ihain sa hapunan; hinalo niya ang kaniyang alak; at inihanda niya ang kaniyang hapag-kainan.
3 Amah kah hula rhoek te a tueih tih, vangpuei hmuensang dangdoe lamkah a khue.
Nagpadala siya ng mga paanyaya kasama ang mga lingkod niyang babae at tumatawag siya mula sa pinakamataas na dako ng lungsod:
4 Te phoeiah, “Unim hlangyoe, anih te lungbuei a talh khaw pahoi nong tak saeh.
“Hayaan ang mga hindi naturuan na lumapit dito!” sinasabi niya roon sa mga walang alam.
5 Halo, ka buh he ang uh lamtah misur ka thoek he o uh.
“Lumapit kayo, kainin ninyo ang aking pagkain, at inumin ang alak na aking hinalo.
6 Hlangyoe te hnoo lamtah hing uh, yakmingnah longpuei te uem uh.
Iwanan na ninyo ang mga kaparaanan ng kamangmangan upang kayo ay mabuhay; lumakad sa daan ng pang-unawa.
7 Hmuiyoi aka toel tah amah loh yah a poh tih, halang aka tluung tah amah loh nganboh a yook.
Kung sinuman ang magtama ng mangungutya ay nag-aanyaya ng pag-abuso, at kung sinuman ang magtuwid ng masamang tao ay masasaktan.
8 Hmuiyoi te tluung boeh namah m'hmuhuet ve. Aka cueih tah na tluung cakhaw nang n'lungnah ni.
Huwag sawayin ang mangungutya, o kamumuhian ka niya; magtuwid ng matalinong tao, at mamahalin ka niya.
9 Aka cueih te pae lah taoe cueih ni, aka dueng te na tukkil atah rhingtuknah a thap ni.
Magbigay ng gabay sa matalinong tao, at siya ay magiging mas matalino; turuan ang matuwid na tao, at dadagdag ang kaniyang pagkatuto.
10 BOEIPA hinyahnah tah cueihnah lamhma la om tih aka cim mingnah he yakmingnah la om.
Ang takot kay Yahweh ang simula ng karunungan, at ang kaalaman sa Isang Banal ay kaunawaan.
11 Kai rhangneh na khohnin te puh vetih nang hamla hingnah kum khaw a thap ni.
Dahil sa pamamagitan ko ang mga araw mo ay dadami, at dadagdag ang taon ng buhay mo.
12 Na cueih la na cueih mak atah namah ham ngawn ni. Hmui na yoih atah nang namah long ni na phueih eh.
Kung matalino ka, matalino ka para sa sarili mo, pero kung mangungutya ka, dadalhin mo ito nang mag-isa.”
13 Angvawk nu loh a poeyoek la kawk tih bang khaw ming pawh.
Ang isang mangmang na babae ay maingay— hindi siya naturuan at wala siyang alam.
14 Tedae a im thohka neh vangpuei hmuensang kah ngolkhoel dongah ngol.
Nauupo siya sa pinto ng bahay niya, sa upuan ng pinakamataas na lugar ng bayan.
15 Te vaengah a caehlong a dueng la longpuei ah aka pongpa rhoek te a khue.
Tinatawag niya ang mga taong dumadaan, ang mga taong naglalakad ng tuwid sa kanilang daan.
16 “Hlangyoe neh lungbuei aka talh tah pahoi ha pah saeh.
“Hayaan ang mga hindi naturuan na lumapit dito” sinasabi niya doon sa mga walang alam.
17 A tui huen aka tui sak tih yinhnuk buh neh aka hmae,” a ti.
“Ang ninakaw na tubig ay matamis, at ang tinapay na kinain ng palihim ay kaaya-aya.”
