Olcueih 9
1 Cueihnah loh a im a sak tih a tung parhih a vueh.
Mądrość zbudowała sobie dom [i] wyciosała siedem słupów;
2 A maeh te a ngawn tih misurtui neh a thoek tih a caboei te a tawn.
Zabiła swoje bydło, zmieszała wino i zastawiła stół;
3 Amah kah hula rhoek te a tueih tih, vangpuei hmuensang dangdoe lamkah a khue.
Rozesłała swoje służące, woła na szczytach najwyższych miejsc miasta:
4 Te phoeiah, “Unim hlangyoe, anih te lungbuei a talh khaw pahoi nong tak saeh.
Ktokolwiek jest prostym, niech wstąpi; [a] do nierozumnego mówi:
5 Halo, ka buh he ang uh lamtah misur ka thoek he o uh.
Chodźcie, jedzcie mój chleb i pijcie wino, które zmieszałam.
6 Hlangyoe te hnoo lamtah hing uh, yakmingnah longpuei te uem uh.
Porzućcie głupotę, a będziecie żyli, i chodźcie drogą roztropności.
7 Hmuiyoi aka toel tah amah loh yah a poh tih, halang aka tluung tah amah loh nganboh a yook.
Kto upomina szydercę, ściąga na siebie hańbę, a kto strofuje niegodziwego, ten się plami.
8 Hmuiyoi te tluung boeh namah m'hmuhuet ve. Aka cueih tah na tluung cakhaw nang n'lungnah ni.
Nie strofuj szydercy, aby cię nie znienawidził; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.
9 Aka cueih te pae lah taoe cueih ni, aka dueng te na tukkil atah rhingtuknah a thap ni.
Upomnij mądrego, a będzie mądrzejszy; poucz sprawiedliwego, a pomnoży swą wiedzę.
10 BOEIPA hinyahnah tah cueihnah lamhma la om tih aka cim mingnah he yakmingnah la om.
Początkiem mądrości [jest] bojaźń PANA, a wiedza o tym, co święte, to rozum.
11 Kai rhangneh na khohnin te puh vetih nang hamla hingnah kum khaw a thap ni.
Bo dzięki mnie rozmnożą się twoje dni i przedłużą się lata [twojego] życia.
12 Na cueih la na cueih mak atah namah ham ngawn ni. Hmui na yoih atah nang namah long ni na phueih eh.
Jeśli będziesz mądry, tobie samemu będzie [służyła] twoja mądrość; a jeśli szydercą, sam poniesiesz szkodę.
13 Angvawk nu loh a poeyoek la kawk tih bang khaw ming pawh.
Głupia kobieta [jest] wrzaskliwa, prosta i nic nie rozumie;
14 Tedae a im thohka neh vangpuei hmuensang kah ngolkhoel dongah ngol.
Siedzi u drzwi swego domu, na krześle, na wysokich miejscach w mieście;
15 Te vaengah a caehlong a dueng la longpuei ah aka pongpa rhoek te a khue.
Aby wołać na przechodzących, którzy idą prosto swoimi ścieżkami:
16 “Hlangyoe neh lungbuei aka talh tah pahoi ha pah saeh.
Ktokolwiek jest prosty, niech wstąpi; a do nierozumnego mówi:
17 A tui huen aka tui sak tih yinhnuk buh neh aka hmae,” a ti.
Kradzione wody są słodkie, a chleb jedzony pokątnie smaczny.
