Olcueih 9
1 Cueihnah loh a im a sak tih a tung parhih a vueh.
Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;
2 A maeh te a ngawn tih misurtui neh a thoek tih a caboei te a tawn.
Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;
3 Amah kah hula rhoek te a tueih tih, vangpuei hmuensang dangdoe lamkah a khue.
A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:
4 Te phoeiah, “Unim hlangyoe, anih te lungbuei a talh khaw pahoi nong tak saeh.
Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:
5 Halo, ka buh he ang uh lamtah misur ka thoek he o uh.
Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.
6 Hlangyoe te hnoo lamtah hing uh, yakmingnah longpuei te uem uh.
Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.
7 Hmuiyoi aka toel tah amah loh yah a poh tih, halang aka tluung tah amah loh nganboh a yook.
Kto strofuje naśmiewcę, odnosi hańbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.
8 Hmuiyoi te tluung boeh namah m'hmuhuet ve. Aka cueih tah na tluung cakhaw nang n'lungnah ni.
Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.
9 Aka cueih te pae lah taoe cueih ni, aka dueng te na tukkil atah rhingtuknah a thap ni.
Uczyń to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.
10 BOEIPA hinyahnah tah cueihnah lamhma la om tih aka cim mingnah he yakmingnah la om.
Początek mądrości jest bojaźń Pańska, a umiejętność świętych jest rozum.
11 Kai rhangneh na khohnin te puh vetih nang hamla hingnah kum khaw a thap ni.
Bo przez mię rozmnożą się dni twoje, i przedłużą się lata żywota.
12 Na cueih la na cueih mak atah namah ham ngawn ni. Hmui na yoih atah nang namah long ni na phueih eh.
Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.
13 Angvawk nu loh a poeyoek la kawk tih bang khaw ming pawh.
Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;
14 Tedae a im thohka neh vangpuei hmuensang kah ngolkhoel dongah ngol.
A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,
15 Te vaengah a caehlong a dueng la longpuei ah aka pongpa rhoek te a khue.
Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:
16 “Hlangyoe neh lungbuei aka talh tah pahoi ha pah saeh.
Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:
17 A tui huen aka tui sak tih yinhnuk buh neh aka hmae,” a ti.
Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.
