< Olcueih 7 >
1 Ka ca ka olthui he ngaithuen lamtah ka olpaek he na taengah khoem ne.
Mijn zoon, bewaar mijn redenen, en leg mijn geboden bij u weg.
2 Ka olpaek he ngaithuen lamtah hing puei. Ka olkhueng he na mikhmuh ah thenhnaih la om saeh.
Bewaar mijn geboden, en leef, en mijn wet als den appel uwer ogen.
3 Te te na kutdawn dongah hlaengtang lamtah na lungbuei cabael dongah daek lah.
Bind ze aan uw vingeren, schrijf ze op de tafels uws harten.
4 Cueihnah te, “Ka ngannu nang tah,” ti nah lamtah yakmingnah te pacaboeina la khue.
Zeg tot de wijsheid: Gij zijt mijn zuster; en heet het verstand uw bloedvriend;
5 Rhalawt nu taeng lamkah khaw, kholong nu kah hoem ol lamkah khaw namah aka ngaithuen ham ni.
Opdat zij u bewaren voor een vreemde vrouw, voor de onbekende, die met haar redenen vleit.
6 Ka im bangbuet kah thohhuel long ka dan.
Want door het venster van mijn huis, door mijn tralie keek ik uit;
7 Te vaengah hlangyoe rhoek te ka hmuh tih cadong ca rhoek khuiah a lungbuei aka talh khaw ka yakming.
En ik zag onder de slechten; ik merkte onder de jonge gezellen een verstandelozen jongeling;
8 Huta imdak kah bangkil te a paan tih huta im kah longpuei la luei.
Voorbijgaande op de straat, nevens haar hoek, en hij trad op den weg van haar huis.
9 Hlaemhmah ah, khothun kholaeh ah, khoyin yinthuem neh khohmuep ah khaw, cet.
In de schemering, in den avond des daags, in den zwarten nacht en de donkerheid;
10 Anih aka doe ham huta ngawn tah pumyoi hnisui neh a lungbuei a uep coeng ke.
En ziet, een vrouw ontmoette hem in hoerenversiersel, en met het hart op haar hoede;
11 Tekah huta tah hue a sak tih a im ah khaw a thinthah. A khopha khaw duem pawh.
Deze was woelachtig en wederstrevig, haar voeten bleven in haar huis niet;
12 Tahae nawn ah imkawt ah, tahae ah toltung neh bangkil takuem ah rhongngol coeng.
Nu buiten, dan op de straten zijnde, en bij alle hoeken loerende;
13 Tekah cadong te a sol tih a mok, a maelhmai khaw a cadong ham a tanglue pah tih cadong te,
En zij greep hem aan, en kuste hem; zij sterkte haar aangezicht, en zeide tot hem:
14 Kamah taengkah rhoepnah hmueih neh tihnin ah tah ka olcaeng te ka thuung coeng.
Dankoffers zijn bij mij, ik heb heden mijn geloften betaald;
15 Te dongah nang doe ham neh na mikhmuh ah toem hamla ka mop tih nang kam hmuh tangloeng.
Daarom ben ik uitgegaan u tegemoet, om uw aangezicht naarstiglijk te zoeken, en ik heb u gevonden.
16 Ka soengca te Egypt hnitang, cenlang, hniphaih neh ka phaih coeng.
Ik heb mijn bedstede met tapijtsieraad toegemaakt, met uitgehouwen werken, met fijn linnen van Egypte;
17 Ka thingkong dongah murrah, thingul, thingsa ka khueh thil coeng.
Ik heb mijn leger met mirre, aloe en kaneel welriekende gemaakt;
18 Halo lah a hlo neh mincang duela hmilhmal sih lamtah, pumnai neh yoka sih.
Kom, laat ons dronken worden van minnen tot den morgen toe; laat ons ons vrolijk maken in grote liefde.
19 Tongpa loh a im ah om pawt tih khohla ah yiin la cet coeng.
Want de man is niet in zijn huis, hij is een verren weg getogen;
20 A kut dongah tangka cun a khuen tih hlalum hnin ah ni a im la ha pawk eh?,” a ti.
Hij heeft een bundel gelds in zijn hand genomen; ten bestemden dage zal hij naar zijn huis komen.
21 Anih te a rhingtuknah cungkuem neh a yoek tih a hmuilai kah hamsum neh a heh.
Zij bewoog hem door de veelheid van haar onderricht, zij dreef hem aan door het gevlei harer lippen.
22 Te dongah huta hnukah maeh la aka poeh vaito bangla, aka ang thuituennah dongkah khocin rhui bangla cet.
Hij ging haar straks achterna, gelijk een os ter slachting gaat, en gelijk een dwaas tot de tuchtiging der boeien.
23 Vaa loh pael khuila a kun paitok bangla a thin te thaltang loh a khoh pah duela a hinglu te ming pawh.
Totdat hem de pijl zijn lever doorsneed; gelijk een vogel zich haast naar den strik, en niet weet, dat dezelve tegen zijn leven is.
24 Te dongah ca rhoek loh kai ol he hnatun uh lamtah ka ka dongkah olthui he hnatung uh laeh.
Nu dan, kinderen, hoort naar mij, en luistert naar de redenen mijns monds.
25 Anih kah longpuei la mael boeh, na lungbuei te anih kah a hawn la khohmang sak boeh.
Laat uw hart tot haar wegen niet wijken, dwaalt niet op haar paden.
26 Anih loh hmalaem la muep a cungku sak tih aka tlung rhoek khaw boeih a ngawn coeng.
Want zij heeft veel gewonden nedergeveld, en al haar gedoden zijn machtig vele.
27 A im khaw saelkhui longpuei ah om tih dueknah imkhui la suntla pai. (Sheol )
Haar huis zijn wegen des grafs, dalende naar de binnenkameren des doods. (Sheol )