Olcueih 5
1 Ka ca aw, ka cueihnah he hnatung lamtah ka lungcuei dongla na hna kaeng lah.
Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
2 Thuepnah neh mingnah te ngaithuen hamla na hmuilai long khaw tuem uh saeh.
Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
3 Rhalawt nu kah a hmuilai ah khoilitui cip tih a lai khaw situi lakah hnal.
Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
4 Tedae hmailong ah tah anih te pantong bangla khahing tih cunghang paihat bangla haat.
Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
Jej nogi zstępują do śmierci, jej kroki prowadzą do piekła. (Sheol h7585)
6 Hingnah caehlong lakah a ming pawh a namtlak likloek te saelh ve ne.
Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
7 Te dongah ka ca rhoek kai ol he hnatun uh laeh, ka ka dongkah olthui te nong tak boeh.
Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
8 Na longpuei te anih neh lakhla sak lamtah a im thohka lam khaw mop boeh.
Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
9 Na mueithennah te a tloe taengla ham pae vetih na kum muenying muenyang la hang khueh ve.
Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
10 Na thadueng te rhalawt rhoek cung uh vetih na patangnah phu te kholong imkhui la pawk ve.
Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
11 Na hmailong ah na nguek vetih na pum na saa khaw hmawn hae ni.
I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
12 Te vaengah, “Thuituennah te ka hmuhuet tih toelthamnah khaw ka lungbuei loh a tlaitlaek pai.
I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
13 Ka saya ol te ka hnatun pawh kai aka cang puei taengah khaw ka hna ka kaeng pawh.
Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
14 Hlangping neh rhaengpuei lakli kah boethae sumsiit te vat ka pha,” na ti hae ni
O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
15 Na tuitung dongkah tui neh na tuito lamtah aka sih te o.
Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
16 Na tuisih te kawtpoeng ah, sokca tui te toltung ah phuet saeh.
Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
17 Nang namah bueng hamla om saeh lamtah na taengkah kholong ham boel saeh.
Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
18 Na thunsih te yoethen la om saeh lamtah na camoe kah na yuu dongah kohoe sak.
Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
19 Anih tah sayuk rhuinu lunguem bangla, a sukbam te sakhi rhuinu mikdaithen bangla a tuetang boeih ah nang te m'hmilhmal sak saeh lamtah a lungnah loh m'palang sak yoeyah saeh.
[Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
20 Ba ham lae ka ca loh rhalawt la na palang vetih kholong kah a rhang te na kop eh.
Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
21 Hlang kah longpuei neh a namtlak boeih a saelh te khaw BOEIPA mikhmuh ah om.
Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
22 Halang te amah kathaesainah loh amah te a tuuk tih a tholhnah rhui loh a ban.
Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
23 Anih thuituennah a om pawt dongah duek vetih a anglat aih dongah palang ni.
Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
