Olcueih 4
1 Pa kah thuituennah te ca rhoek loh hnatun saeh lamtah yakmingnah dang hamla hnatung saeh.
Makinig, mga anak na lalaki, sa tagubilin ng ama, at bigyang pansin para malaman ninyo kung ano ang pang-unawa.
2 Nangmih taengah aka then rhingtuknah kam paek coeng dongah ka olkhueng he hnoo boeh.
Ibinibigay ko sa inyo ang mga mabuting tagubilin; huwag ninyong pabayaan ang aking katuruan.
3 Ka camoe vaengah a pa taengah mongkawt la, a nu mikhmuh ah oingaih cangloeng la ka om.
Nung ako ay anak na lalaki ng aking ama at tanging anak ng aking ina,
4 Te vaengah kai n'thuinuet tih kamah taengah, “Ka ol he na lungbuei ah dueh lamtah ka olpaek ngaithuen neh hing puei.
tinuruan niya ako at sinabi sa akin, “Panghawakan mong mabuti sa iyong puso ang aking mga salita; panatilihin ang aking mga utos at ipamuhay.
5 Cueihnah te lai lamtah yakmingnah khaw lai lah. Ka ka dong lamkah olthui he hnilh boeh, phaelh boeh.
Pagsumikapan na magkaroon ng karunungan at kaunawaan; huwag kalilimutan at huwag tatanggihan ang mga salita sa aking bibig;
6 Cueihnah te hnoo boeh, na lungnah daengah ni namah te n'ngaithuen vetih nang te n'kueinah eh.
huwag iiwanan ang karunungan at ikaw ay kaniyang babantayan; mahalin mo ito at pananatilihin kang ligtas.
7 Cueihnah he ni tanglue, cueihnah he lai lamtah na hnopai boeih nen khaw yakmingnah he lai lah.
Ang karunungan ay ang pinakamahalagang bagay, kaya pagsumikapan ang karunungan at gamitin lahat ng mayroon ka para ikaw ay maaaring makakuha nang pang-unawa.
8 Cueihnah te picai lamtah namah te n'pomsang bitni. Namah te n'thangpom atah amah te kop van.
Pahalagahan ang karunungan at ikaw ay kaniyang itataas; pararangalan ka kapag niyakap mo ito.
9 Na lu dongah mikdaithen kah lukhueng la om vetih nang taengah boeimang rhuisam han tloeng ni.
Ito ay maglalagay ng isang korona ng karangalan sa iyong ulo; bibigyan ka nito ng isang magandang korona.”
10 Ka ca ka hnatun lamtah ka olthui he doe lah. Te daengah ni na hingnah ah kum loh nang hamla a puh eh.
Makinig, aking anak, at pansinin ang aking mga salita, at ikaw ay magkakaroon ng maraming mga taon sa iyong buhay.
11 Cueihnah longpuei neh nang te ka thuinuet vetih namtlak then ah nang te kan cuuk sak ni.
Papatnubayan kita sa daan ng karunungan; pangungunahan kita sa matuwid na mga landas.
12 Na caeh vaengah na khokan loh puenca pawt vetih na yong vaengah tongtah mahpawh.
Kapag ikaw ay lumalakad, walang hahadlang sa iyong daanan at kapag ikaw ay tatakbo, hindi ka matitisod.
13 Thuituennah te tu lamtah hlong boeh, na hingnah hamla kueinah.
Kumapit ka sa disiplina, huwag itong bibitawan; bantayan ito, dahil ito ay iyong buhay.
14 Halang kah caehlong ah pongpa boeh, boethae rhoek kah longpuei dongah uem puei boeh.
Huwag sumunod sa landas ng masama at huwag sumama sa kaparaanan ng mga gumagawa ng masama.
15 Te te dul laeh, a taengla paan boeh. A taeng lamloh taengphael lamtah khum tak.
Iwasan ito, ito ay huwag magpatuloy; tumalikod mula dito at tumungo sa ibang daan.
16 Thaehuet pawt atah ip uh tloel dae a ih loh a hmil atah hlang paloe sak ham te paloe sak uh thai pawh.
Dahil hindi sila nakakatulog hanggang sila ay makagawa ng masama at nanakawan sila ng tulog hanggang sila ay magdulot ng pagkatisod ng isang tao.
17 Halangnah buh te a ang uh tih kuthlahnah misurtui tul uh thae.
Dahil sila ay kumakain ng tinapay ng kasamaan at iniinom ang alak ng karahasan.
18 Khothaih kah koshae a cikngae vanbangla aka dueng kah caehlong khaw khosae kah a aa bangla a thoeng pah.
Ngunit ang landas ng isang tao na gumagawa ng matuwid ay katulad ng unang liwanag na patuloy na nagliliwanag; ito ay lalong nagliliwanag hanggang sa kapunuan ng araw ay dumating.
19 Halang rhoek kah longpuei tah khohmuep bangla om tih mebang neh a tongtah khaw ming uh pawh.
Ang daan ng masama ay katulad ng kadiliman- hindi nila alam kung ano itong kanilang kinatitisuran.
20 Ka ca, ka ol he hnatung lamtah ka olthui he na hna kaeng lah.
Aking anak na lalaki, bigyang pansin ang aking mga salita; makinig sa aking mga kasabihan.
21 Na mik long khaw khohmang boel saeh lamtah na thinko khui ah te te ngaithuen.
Huwag hayaan silang malayo mula sa iyong paningin; panatilihin sila sa iyong puso.
22 Te te aka hmuh rhoek ham tah amamih kah hingnah neh a pumsa boeih ham khaw hoeihnah la om.
Dahil ang aking mga salita ay buhay sa mga nakakatagpo sa kanila at kalusugan sa kanilang buong katawan.
23 Na lungbuei te kueinah khingrhing lah hingnah kah a dawn tah te lamkah ni.
Panatilihing ligtas ang iyong puso at bantayan ito nang may buong sigasig, dahil mula dito dumadaloy ang mga bukal ng buhay.
24 Ka dongkah olhmaang te na taeng lamloh thaek lamtah hmuilai dongkah olrhong oling khaw namah lamloh lakhla sak.
Ilayo ang baluktot na pananalita mula sa iyo at ilayo ang maruruming salita mula sa iyo.
25 Na mik loh phek paelki saeh lamtah na mikkhu loh namah hmaiah buelh dueng saeh.
Hayaan mong tumingin nang tuwid ang iyong mga mata at ipirmi ng tuwid ang iyong pagtitig sa harap mo.
26 Na kho ham namtlak te saelh pah saeh lamtah na longpuei khaw boeih cikngae saeh.
Gumawa ng isang patag na landas para sa iyong paa; sa gayon lahat ng iyong mga daraanan ay magiging ligtas.
27 Banvoei bantang la phael boeh, na kho te a thae dong lamloh hoeptlang lah.
Huwag kang liliko sa kanan o sa kaliwa; ipihit ang iyong paa palayo mula sa kasamaan.
