Olcueih 31
1 Manghai Lemuel kah olka olrhuh. He nen ni amah khaw a manu loh a toel.
Te są słowa Lemuela króla, i zebranie mów, któremi go ćwiczyła matka jego.
2 Ka ca me tlam lae? Ka bungko lamkah ka capa me tlam lae? Ka olcaeng dong lamkah ka capa me tlam lae?
Cóż rzekę, synu mój? cóż rzekę, synu żywota mego? i cóż rzekę, synu ślubów moich?
3 Na thadueng te huta pum dongah pae tarha boeh, na longpuei te manghai rhoek aka khoe ham ni te.
Nie dawaj niewiastom siły twojej, ani dróg twoich tym, którzy do zginienia królów przywodzą.
4 Manghai Lemuel ham bueng moenih. Manghai rhoek loh misurtui a ok ham moenih. Boeica rhoek long khaw yu a tuep ham moenih.
Nie królom, o Lemuelu! nie królom należy pić wino, a nie panom bawić się napojem mocnym;
5 A ok tih a taem te a hnilh atah, phacip phabaem ca boeih kah dumlai te talh ve.
By snać pijąc nie zapomniał na ustawy, a nie odmienił spraw wszystkich ludzi uciśnionych.
6 Yu te aka milh taengah, misur te a hinglu aka khahing taengah pae uh.
Dajcie napój mocny ginącemu, a wino tym, którzy są ducha sfrasowanego.
7 O saeh lamtah a khodaeng te hnilh saeh. A thakthaenah khaw koep poek boel saeh.
Niech się napije, a zapomni ubóstwa swego, a na utrapienie swoje niech więcej nie wspomni.
8 Olmueh ham khaw, cadah cadum ca boeih kah dumlai ham khaw na ka te ong pah.
Otwórz usta swe za niemym w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.
9 Na ka te ong lamtah duengnah neh laitloek pah. Mangdaeng neh khodaeng te khaw tang sak lah.
Otwórz usta swe, sądź sprawiedliwie, a podejmij się sprawy ubogiego i nędznego.
10 Tatthai nu he unim aka hmu? Lungvang lakah a phu khaw kuel.
Któż znajdzie niewiastę stateczną, gdyż nad perły daleko większa jest cena jej?
11 A boei kah lungbuei khaw anih dongah pangtung tih, kutbuem khaw vaitah pawh.
Serce męża jej ufa jej, a na korzyściach schodzić mu nie będzie.
12 A boei te hnothen neh a thuung tih, a hing tue khuiah boethae om pawh.
Dobrze mu czyni, a nie źle, po wszystkie dni żywota swego.
13 Tumul neh hlamik a tlap tih a kut naep la a saii.
Szuka wełny i lnu, a pracuje ochotnie rękami swemi.
14 thenpom sangpho bangla om tih, amah caak khaw khohla bangsang lamkah hang khuen.
Podobna jest okrętom kupieckim; z daleka przywodzi żywność swoję.
15 Khoyin ah thoo tih a imkhui ham maeh, a tanu rhoek ham hma a taeng pah.
I wstaje bardzo rano, a daje pokarm czeladzi swej, a obrok słuszny dziewkom swym.
16 Khohmuen te a mangtaeng tih, amah kutci neh a lai. Misur khaw a tue rhoe la a tue coeng.
Obmyśla rolę, i ujmuje ją; z zarobku rąk swoich szczepi winnice.
17 A cinghen te sarhi neh a yen tih, a bantha khaw a huel.
Przepasuje mocą biodra swe, a posila ramiona swoje.
18 A thenpom kah a then te a ten tih, khoyin, khoyin ah a hmaithoi khaw thi tlaih pawh.
Doświadcza, że jest dobra skrzętność jej, a nie gaśnie w nocy pochodnia jej.
19 Cunghmui te a kut a yueng thil tih, a kutbom neh tahcap a cap.
Ręce swoje obraca do kądzieli, a palcami swemi trzyma wrzeciono.
20 A kutpha loh mangdaeng a koihlawm tih, a kut te khodaeng hamla a yueng pah.
Rękę swą otwiera ubogiemu, a ręce swoje wyciąga ku nędznemu.
21 A imkhui boeih loh pueinak a lingdik neh a om dongah, vuel tue ah khaw, a imkhui ham rhih voel pawh.
Nie boi się o czeladź swoję czasu śniegu; albowiem wszystka czeladź jej obłoczy się w szatę dwoistą.
22 Hniphaih te amah ham a tah tih, a hnitang neh daidi pueinak khaw om.
Kobierce sobie robi; płótno subtelne i szarłat jest odzieniem jej.
23 A boei te vongka ah a ming uh tih, khohmuen kah a ham rhoek taengah a ngol sak.
Znaczny jest w bramach mąż jej, gdy siedzi między starszymi ziemi.
24 Hni a tah te a yoih tih, lamko te Kanaan taengah a thak.
Płótno robi, i sprzedaje, także pasy sprzedaje kupcowi.
25 Sarhi neh rhuepomnah te a pueinak nah tih, hmailong khohnin ah cupcup nuei.
Moc i przystojność jest odzieniem jej; nie frasuje się o czasy przyszłe.
26 A ka te cueihnah neh a ang tih, a lai dongah sitlohnah olkhueng om.
Mądrze otwiera usta swe, a nauka miłosierdzia jest na języku jej.
27 A imkhui ah rhoilaeng khaw a pai tih, thangak buh khaw ca pawh.
Dogląda rządu w domu swym, a chleba próżnując nie je.
28 A ca rhoek loh a thoh hang neh anih te a uem uh tih, a boei long khaw anih te a thangthen bal.
Powstawszy synowie jej błogosławią jej; także i mąż jej chwali ją,
29 Huta rhoek loh tatthai la muep a saii uh. Tedae nang long tah amih te a sola boeih na poe coeng.
Mówiąc: Wiele niewiast grzecznie sobie poczynały; ale je ty przechodzisz wszystkie.
30 Mikdaithen khaw a honghi ni. Sakthen nu khaw a honghi la om. BOEIPA a rhih dongah ni anih te a thangthen.
Omylna jest wdzięczność, i marna piękność; ale niewiasta, która się Pana boi, ta pochwały godna.
31 A kutci te amah taengah pae uh. A bibi dongah amah te vongka ah thangthen uh saeh.
Dajcie jej z owocu ręku jej, a niechaj ją chwalą w bramach uczynki jej.
