Olcueih 27
1 Thangvuen khohnin ham te yan boeh, khohnin pakhat loh mebang hang khuen ham khaw na ming moenih.
Rosa deg ikkje av morgondagen, for du veit ikkje kva ein dag ber i fang.
2 Hlanglak loh nang n'thangthen saeh lamtah, namah kah ka long boel saeh. Kholong long saeh lamtah, namah kah hmuilai long boel saeh.
Lat ein annan rosa deg; ikkje din eigen munn, ein framand og ei dine eigne lippor!
3 Lungto kah a rhih neh laivin kah a khiing khaw om. Te rhoi lakkah hlang ang kah konoinah tah rhih.
Stein er tung, og sand veg mykje, men tyngre enn båe er dåreharm.
4 Kosi kah a muennah neh thintoek lungpook khaw tho coeng dae, thatlainah hmai ah ulae aka pai thai?
Sinne er fælslegt, og vreide ein flaum, men kven kann standa seg mot åbryskap?
5 Hmantang kah toelthamnah he, aka thuh uh lungnah lakah then.
Betre er openberrleg refsing enn kjærleik som held seg duld.
6 Lungnah dongah hlang loh n'tloh sak tah tangnah ham om dae, lunguet kah moknah tah rhoekoe.
Trugne er slag av venehand, og mange er uvens kyssar.
7 Aka hah kah hinglu loh khoilitui pataeng a suntlae dae, aka pongnaeng kah hinglu long tah khahing khaw boeih a didip sak.
Den mette trakkar på honning, men den svoltne tykkjer alt beiskt er søtt.
8 A hmuen lamkah aka poeng hlang khaw, a bu dong lamkah aka coe vaa bangla om.
Som ein fugl som rømer frå reiret sitt, er ein mann som rømer frå heimen sin.
9 Situi neh bo-ul loh lungbuei ko a hoe sak. Hinglu dongkah cilsuep loh a hui taengah olding la om.
Olje og røykjelse hjarta gled, og søte venar-ord frå rådvis sjæl.
10 Namah hui neh olrhoep khaw na pa kah a hui khaw hnoo boeh. Rhainah hnin ah na manuca kah im te na cet pawt ve ne. A hla kah manuca lakah a yoei kah na imben te then ngai.
Slepp ikkje frå deg venen din og far din’s ven, so du lyt heim til bror din når du er i naud! Ein granne nær attmed er betre enn ein bror langt burte.
11 Ka ca nang cueih lamtah ka lungbuei a kohoe saeh. Te daengah ni kai aka veet te ol ka thuung thai eh.
Vert vis, min son, og gled mitt hjarta, so eg kann svara den som spottar meg!
12 Aka thaai long tah boethae a hmuh vaengah a thuh tak, hlangyoe rhoek long tah a paan uh dongah lai a sah uh.
Den kloke ser fåren, gøymer seg; fåmingar renner fram og lyt bøta for det.
13 Hlanglak kah rhi a khang pah vaengah a himbai mah lo saeh, kholong nu ham atah a laikoi pa akhaw.
Tak klædi hans, for han hev borga for ein annan, og panta honom for ei framand kvinna!
14 Mincang a thoh neh ol ue la a hui yoethen aka pae khaw, anih te rhunkhuennah lamni a nawt eh.
Den som høgmælt signar sin ven um morgonen tidleg, han skal få det tilrekna som ei forbanning.
15 Hohmuhnah neh olpungkacan nu khaw, tlanbuk hnin vaengkah tuicip a puh neh vai uh.
Si-drop frå taket ein regndag og ei trættekjær kvinna likjest kvarandre.
16 Anih aka khoem te khohli aka khoem bangla, a bantang kut bueng neh situi aka paco bangla om.
Den som held på henne, held på vind, og handi hans triv i olje.
17 Thi te thi loh a haat sak bangla, hlang khaw a hui kah mikhmuh long ni a haat sak.
Jarn sliper jarn, og den eine mannen sliper den andre.
18 Thaibu aka kueinah loh a thaih a caak vetih, a boei kah bitat aka ngaithuen te a thangpom ni.
Den som agtar fiketreet sitt, fær eta frukti av det, den som tek vare på sin herre, skal få æra.
19 Tui sokah maelhmai neh a maelhmai a loh uh bangla, hlang kah lungbuei he hlang taeng long ni a tueng.
Som andlit seg speglar mot andlit i vatnet, so menneskjehjarta mot menneskje.
20 Saelkhui neh Abaddon, Abaddon long tah hah rhoi tlaih pawh. Hlang kah a mik he khaw hah tlaih pawh. (Sheol h7585)
Helheim og avgrunn vert ikkje mette, og menneskjeaugo vert ikkje mette. (Sheol h7585)
21 Cak hamla cak am, sui hamla hmai-ulh om dae, hlang tah a ka dongkah a hoemnah minguh.
Diglen røyner sylvet og omnen gullet, og ein mann vert røynd av sin ros.
22 Hlang ang te sum khuikah canghum lakli ah sumkhal neh na daeng cakhaw a khui lamkah a anglat te coe mahpawh.
Um du støyte uvitingen i mortelen med støytaren i hop med gryn, so vilde ikkje vitløysa vika ifrå han.
23 Na boiva kah a hmuethma te ming rhoe ming lah, tuping taengla na lungbuei te khueh.
God greide lyt du hava på koss sauerne dine ser ut, og agta vel på buskapen din!
24 Khohrhang he kumhal ham moenih, rhuisam khaw cadilcahma kah cadilcahma, tekah cadilcahma patoeng duela nguel mahpawh.
For velstand varer ikkje æveleg, og ikkje ei kruna frå ætt til ætt.
25 Sulrham khaw tlaai, toian khaw poe dae tlang kah baelhing bangla a coi uh.
Men er høyet burte og håi kjem att, og fjellgras vert sanka i hop,
26 Tuca rhoek te na pueinak la, kikong te khohmuen phu la om.
då hev du lamb til klæde, og bukkar til å kjøpa deg åker for,
27 Maae suktui carhil ngawn tah na buh la om. na imkhui ham khaw buh la, na hula ham khaw hingnah la coeng.
og geitemjølk nok til mat for deg, til mat for huset ditt og til livsupphald for gjentorne dine.
