Olcueih 18
1 Hoehhamnah aka tlap loh hlang a paekboe sak tih, lungming cueihnah khaw boeih a thaih thil.
Samolub szuka tego, co mu się podoba, i wtrąca się w każdą sprawę.
2 Lungcuei taengah hlang ang naep pawh, tedae amah kah lungbuei hliphen ham ni lat a om.
Głupi nie ma upodobania w rozumie, lecz w tym, co serce mu objawia.
3 Halang ha pawk vaengah nueihbu neh, yah neh kokhahnah la pai bal.
Gdy przychodzi niegodziwy, przychodzi też pogarda, a z hańbą urąganie.
4 Hlang ka lamkah olka tah tui dung bangla, soklong ah aka phuet cueihnah thunsih la om.
Słowa ust człowieka są jak głębokie wody, a źródło mądrości jak płynący potok.
5 Halang kah a hmai khueh khaw then pawh, laitloeknah aka dueng te aka phaelh ham rhung ni.
Niedobrze przez wzgląd na osobę niegodziwą krzywdzić sprawiedliwego w sądzie.
6 Hlang ang kah hmuilai tah tuituknah ham ha pawk uh tih, a bohnah te a ka loh a khue.
Wargi głupiego wchodzą w spór, a jego usta wołają o razy.
7 Hlang ang kah a ka tah amah kah porhaknah neh a hmuilai te a hinglu ham hlaeh la om.
Usta głupiego [są] jego zgubą, a jego wargi sidłem jego duszy.
8 Thet ol he didii bangla om tih, a bung khui la tluektluek kun.
Słowa plotkarza są jak rany i przenikają do głębi wnętrzności.
9 A bibi dongah aka uelh khaw kutpo boei kah a manuca la om.
Kto jest niedbały w pracy, jest bratem marnotrawcy.
10 BOEIPA ming tah sarhi ham rhaltoengim ni, hlang dueng tah a taengla yong tih a hoep a tlang.
Imię PANA [jest] potężną wieżą, sprawiedliwy ucieka do niej i jest bezpieczny.
11 Hlanglen kah a boeirhaeng tah amah ham sarhi aka tak khorha la om tih, a ngaihlih vaengah vongtung tluk a sang sak.
Zamożność bogacza [jest] jego warownym miastem i jak wysoki mur w jego wyobrażeniu.
12 Hlang he lungbuei aka sang taengah pocinah a lamhma pah tih, kodonah taengah thangpomnah a lamhma pah.
Przed upadkiem serce człowieka jest wyniosłe, a chwałę poprzedza pokora.
13 A hnatun hlan ah ol aka thuung tah anglat ni. Amah khaw te nen te mingthae a phueih.
Kto odpowiada, zanim wysłucha, [ujawnia] głupotę i [ściąga na] siebie hańbę.
14 Hlang he a tlohtat vaengah a mueihla loh a cangbam dae, mueihla a rhawp te u long a khoeng eh?
Duch człowieka zniesie jego chorobę, ale któż zniesie strapionego ducha?
15 Aka yakming kah lungbuei loh mingnah a lai tih aka cueih kah a hna loh mingnah a tlap.
Serce rozumnego zdobywa wiedzę, a ucho mądrych szuka wiedzy.
16 Hlang kah kutdoe he amah ham long a khui sak pah tih, amah te tanglue kah mikhmuh ah a mawt.
Dar człowieka toruje mu drogę i prowadzi go przed wielkich.
17 A hui te ha pawk la ha pawk hlan tih amah a khe hlan atah, amah kah tuituknah dongah lamhma la aka dueng khaw om.
Ten, który jest pierwszy w swojej sprawie, [zdaje się] sprawiedliwy, ale przychodzi jego bliźni i sprawdza go.
18 Hohmuhnah te hmolunh loh a paa sak tih, aka tlung rhoi khaw rhak a phih.
Los kładzie kres sporom i rozstrzyga między możnymi.
19 Boekoek boeina tah sarhi aka tak khorha lakah olpungkacan la om tih, hohmuhnah khaw impuei thohkalh bangla om.
Brat obrażony [trudniejszy do zdobycia] niż warowne miasto, a spory są jak rygle w zamku.
20 Hlang tah a laithaih lamloh a bung hah tih, a hmuilai kah a vueithaih khaw kum.
Owocem swoich ust nasyci człowiek swoje wnętrze, nasyci się plonem swych warg.
21 Lai kut dongah dueknah neh hingnah om tih, amah aka lungnah long ni a thaih te a caak eh.
Śmierć i życie są w mocy języka, a kto go miłuje, spożyje jego owoc.
22 Yuu aka lo long tah hnothen a dang tih, BOEIPA taengkah kolonah a dang bal.
Kto znalazł żonę, znalazł coś dobrego i dostąpił łaski od PANA.
23 Khodaeng loh huithuinah neh a voek dae, hlanglen loh a tlung neh a doo.
Ubogi prosi pokornie, ale bogaty odpowiada surowo.
24 Hlang he a hui rhoek loh thaehuet thil cakhaw, a manuca lakah a lungnah tih aka ben khaw om van.
Człowiek, który ma przyjaciół, musi obchodzić się z nimi po przyjacielsku, a jest przyjaciel, który przylgnie bardziej niż brat.
