Olcueih 18
1 Hoehhamnah aka tlap loh hlang a paekboe sak tih, lungming cueihnah khaw boeih a thaih thil.
Einstødingen søkjer det han sjølv er huga på, mot alle kloke råder glefser han.
2 Lungcuei taengah hlang ang naep pawh, tedae amah kah lungbuei hliphen ham ni lat a om.
Dåren bryr seg ikkje um å vera vitug, men vil berre visa kva som bur i honom.
3 Halang ha pawk vaengah nueihbu neh, yah neh kokhahnah la pai bal.
Kjem ein ugudleg, so kjem og vanvyrdnad, og med skam fylgjer spott.
4 Hlang ka lamkah olka tah tui dung bangla, soklong ah aka phuet cueihnah thunsih la om.
Ordi i ein manns munn er djupe vatn, fløymande bekkjer, visdoms kjelda.
5 Halang kah a hmai khueh khaw then pawh, laitloeknah aka dueng te aka phaelh ham rhung ni.
D’er’kje godt når ein gjev den gudlause medhald og rengjer rettferdig manns rett.
6 Hlang ang kah hmuilai tah tuituknah ham ha pawk uh tih, a bohnah te a ka loh a khue.
Dåre-lippor kjem uppi trætta, og munnen hans ropar etter slag.
7 Hlang ang kah a ka tah amah kah porhaknah neh a hmuilai te a hinglu ham hlaeh la om.
Dåre-munn er til ulukka for han sjølv, og lipporne er ei snara for hans sjæl.
8 Thet ol he didii bangla om tih, a bung khui la tluektluek kun.
Baktalar-ord er som lostemat, dei glid so godt ned i livet.
9 A bibi dongah aka uelh khaw kutpo boei kah a manuca la om.
Den som er lat i arbeidet sitt, han er og bror til øydaren.
10 BOEIPA ming tah sarhi ham rhaltoengim ni, hlang dueng tah a taengla yong tih a hoep a tlang.
Herrens namn er eit tårn so sterkt, der flyg den rettferdige inn og vert berga.
11 Hlanglen kah a boeirhaeng tah amah ham sarhi aka tak khorha la om tih, a ngaihlih vaengah vongtung tluk a sang sak.
Rikmanns eiga er hans faste by, som høge muren i hans eigne tankar.
12 Hlang he lungbuei aka sang taengah pocinah a lamhma pah tih, kodonah taengah thangpomnah a lamhma pah.
Fyre fall er mannsens hjarta stolt, men fyre æra gjeng audmykt.
13 A hnatun hlan ah ol aka thuung tah anglat ni. Amah khaw te nen te mingthae a phueih.
Um nokon svarar fyrr han høyrer, vert det til narreskap og til skam for honom.
14 Hlang he a tlohtat vaengah a mueihla loh a cangbam dae, mueihla a rhawp te u long a khoeng eh?
Manns mod ber uppe i sjukdom, men brote mod, kven kann bera det?
15 Aka yakming kah lungbuei loh mingnah a lai tih aka cueih kah a hna loh mingnah a tlap.
Vitug manns hjarta kjøper kunnskap, og øyra åt vismenner søkjer kunnskap.
16 Hlang kah kutdoe he amah ham long a khui sak pah tih, amah te tanglue kah mikhmuh ah a mawt.
Gåva opnar mannen veg og fører han fram til storfolk.
17 A hui te ha pawk la ha pawk hlan tih amah a khe hlan atah, amah kah tuituknah dongah lamhma la aka dueng khaw om.
Den som fyrst legg fram si sak, fær rett, men so kjem motparten og granskar honom.
18 Hohmuhnah te hmolunh loh a paa sak tih, aka tlung rhoi khaw rhak a phih.
Lutkasting endar trettor og skil millom megtige menner.
19 Boekoek boeina tah sarhi aka tak khorha lakah olpungkacan la om tih, hohmuhnah khaw impuei thohkalh bangla om.
Hev ein bror lide urett, er han verre å vinna enn ein festningsby, og trættor er som stengsa for eit slott.
20 Hlang tah a laithaih lamloh a bung hah tih, a hmuilai kah a vueithaih khaw kum.
Mannen fær magen sin mett av frukti or munnen sin, av grøda frå lipporne vert han mett.
21 Lai kut dongah dueknah neh hingnah om tih, amah aka lungnah long ni a thaih te a caak eh.
Tunga hev daude og liv i sitt vald, dei som elskar henne, skal eta hennar frukt.
22 Yuu aka lo long tah hnothen a dang tih, BOEIPA taengkah kolonah a dang bal.
Den som hev funne ei kona, hev funne lukka og hev fenge ei nådegåva av Herren.
23 Khodaeng loh huithuinah neh a voek dae, hlanglen loh a tlung neh a doo.
Den fatige bed og barmar seg, men den rike svarar med harde ord.
24 Hlang he a hui rhoek loh thaehuet thil cakhaw, a manuca lakah a lungnah tih aka ben khaw om van.
Ein mann med mange vener gjeng det ille, men ven kann vera trugnare enn nokon bror.
