< Olcueih 17 >

1 Tuituknah hmueih im dongkah a bae lakah a ommongnah buhkak kamat te then.
[Melior est buccella sicca cum gaudio quam domus plena victimis cum jurgio.
2 Hlang aka cangbam sal loh hlang yah aka bai capa te a taemrhai vetih, pacaboeina taengah rho a tael ni.
Servus sapiens dominabitur filiis stultis, et inter fratres hæreditatem dividet.
3 Cak hamla cak am, sui hamla hmai-ulh om, tedae BOEIPA long tah lungbuei ni a. noem.
Sicut igne probatur argentum et aurum camino, ita corda probat Dominus.
4 Thae aka huet loh boethae hmuilai kah a honghi te a hnatung tih, talnah ol te hna a kaeng thil.
Malus obedit linguæ iniquæ, et fallax obtemperat labiis mendacibus.
5 Khodaeng aka tamdaeng tah amah aka saii kung ni a veet, rhainah soah ko aka hoe khaw hmil mahpawh.
Qui despicit pauperem exprobrat factori ejus, et qui ruina lætatur alterius non erit impunitus.
6 Ca rhoek kah a ca rhoek tah patong rhoek kah rhuisam la om tih a napa rhoek te khaw ca rhoek kah a boei a mang la om.
Corona senum filii filiorum, et gloria filiorum patres eorum.
7 Hlangrhuel hmuilai he a ang ham a rhoeprhui moenih. A honghi kah hmuilai khaw hlangcong hamla koih loeng loeng van pawh.
Non decent stultum verba composita, nec principem labium mentiens.
8 Kapbaih he a kungmah kah mik ah lungto mikdaithen bangla boeih a hoilae tih a cangbam.
Gemma gratissima exspectatio præstolantis; quocumque se vertit, prudenter intelligit.
9 Hlang kah dumlai aka dah loh lungnah a toem dae, olka dongah aka thovael loh a boeihlum khaw a paekboe sak.
Qui celat delictum quærit amicitias; qui altero sermone repetit, separat fœderatos.
10 Aka ang voei yakhat n'ngawn lakah aka yakming ham tah tluungnah mah a tlaeh pah coeng.
Plus proficit correptio apud prudentem, quam centum plagæ apud stultum.
11 Boekoek loh boethae bueng a tlap dae, anih taengah puencawn muenying muenyang ni a. tueih pa eh.
Semper jurgia quærit malus: angelus autem crudelis mittetur contra eum.
12 Hlang kah a dueidah a laemhong sak vom neh ka hum uh palueng eh, aka ang kah a anglat nen tah ka hum uh boel eh.
Expedit magis ursæ occurrere raptis fœtibus, quam fatuo confidenti in stultitia sua.
13 A then te thae la aka thuung tah a im lamkah a thae te nong rhoe nong mahpawh.
Qui reddit mala pro bonis, non recedet malum de domo ejus.
14 Olpungkacan a tongnah tah tui a cae sak. Te dongah tuituknah a puek hlanah huu laeh.
Qui dimittit aquam caput est jurgiorum, et antequam patiatur contumeliam judicium deserit.]
15 Halang aka tang sak neh hlang dueng aka boe sak, amih rhoi bang te BOEIPA kah a tueilaehkoi ni.
[Qui justificat impium, et qui condemnat justum, abominabilis est uterque apud Deum.
16 Cueihnah lai ham hlang ang kut dongkah a phu te ba ham lae, a lungbuei neh a om hae moenih.
Quid prodest stulto habere divitias, cum sapientiam emere non possit? Qui altum facit domum suam quærit ruinam, et qui evitat discere incidet in mala.
17 A tue boeih dongah a hui aka lungnah loh, citcai vaengkah ham manuca a cun.
Omni tempore diligit qui amicus est, et frater in angustiis comprobatur.
18 Lungbuei aka talh hlang loh kut a yuh tih, a hui mikhmuh ah mingphanah rhi a khang.
Stultus homo plaudet manibus, cum spoponderit pro amico suo.
19 Boekoek aka lungnah loh olpungnah te a lungnah, a thohka te a sang sak tih pocinah a tlap.
Qui meditatur discordias diligit rixas, et qui exaltat ostium quærit ruinam.
20 Lungbuei aka voeldak loh hnothen hmu pawt tih, a ol neh hlang aka maelh khaw yoethae ah cungku.
Qui perversi cordis est non inveniet bonum, et qui vertit linguam incidet in malum.
21 Amah kah a pha-ueknah ham hlang ang te a cun, te dongah hlang ang kah a napa tah a ko a hoe moenih.
Natus est stultus in ignominiam suam; sed nec pater in fatuo lætabitur.
22 Lungbuei kohoe he si la a hoeih sak tih, mueihla a rhawp vaengah songrhuh khaw a koh sak.
Animus gaudens ætatem floridam facit; spiritus tristis exsiccat ossa.
23 Laitloeknah a caehlong te phaelh sak ham, halang loh a huep ah kapbaih a loh.
Munera de sinu impius accipit, ut pervertat semitas judicii.
24 Cueihnah he aka yakming ham tah amah mikhmuh ah a om pah tih, aka ang kah a mik ah tah diklai khobawt la a om pah.
In facie prudentis lucet sapientia; oculi stultorum in finibus terræ.
25 Capa aka ang tah a napa ham konoinah la om tih, anih aka cun khaw hmuetphawtnah ni.
Ira patris filius stultus, et dolor matris quæ genuit eum.
26 Hlang dueng te lai a sah sak khaw, a dueng dongah hlangcong taam ham then pawh.
Non est bonum damnum inferre justo, nec percutere principem qui recta judicat.
27 A ol aka tuem tah mingnah te aka ming la om tih, mueihla phu tlo aka dingsuek tah hlang lungcuei ni.
Qui moderatur sermones suos doctus et prudens est, et pretiosi spiritus vir eruditus.
28 Hlang ang pataeng a hil a phah atah aka cueih la, a ka a buem atah aka yakming la a ngai coeng.
Stultus quoque, si tacuerit, sapiens reputabitur, et si compresserit labia sua, intelligens.]

< Olcueih 17 >