Olcueih 1
1 Israel manghai David capa Solomon kah he,
Ordtøke av Salomo, son til David, konge yver Israel.
2 cueihnah ming sak ham neh ol yakmingnah te yakming sak ham thuituennah la om.
Av deim kann ein læra visdom og age og skyna vituge ord.
3 Thuituennah la loh ham neh duengnah, tiktamnah neh vanatnah te aka cangbam sak la om.
Og få age so ein vert klok, rettferd og rett og rettvisa.
4 Camoe hlangyoe taengah mingnah neh thuepnah, khinglangnah aka pae la om.
Dei kann gjeva dei urøynde klokskap, ungdomen kunnskap og ettertanke -
5 Aka cueih loh hnatun saeh lamtah rhingtuknah la thap thil saeh, aka yakming loh a niing la hol saeh.
so den vise kann høyra og auka sin lærdom og den vituge verta rådklok.
6 Aka cueih rhoek kah, nuettahnah olka neh amih kah olkael aka yakming sak la om.
Dei gjev skyn på ordtak og myrke ord, ord frå dei vise og gåtorne deira.
7 BOEIPA hinyahnah tah cueihnah, mingnah a tongnah la om tih aka ang loh thuituennah a hnoelrhoeng.
Otte for Herren er upphav til kunnskap, uvitingar vanvyrder visdom og age.
8 Ka ca aw na pa kah thuituennah he hnatun lamtah na nu kah olkhueng khaw tloeng sut boeh.
Høyr etter, son min, når far din deg agar, og kasta’kje frå deg det mor di deg lærer!
9 Te te na lu ham mikdaithen kah lukhueng neh na rhawn ham oi la om.
For det er ein yndeleg krans for ditt hovud, og kjedor kring halsen din.
10 Ka ca nang te hlangtholh rhoek loh n'hloih cakhaw rhoih boeh.
Son min, når syndarar lokkar deg, samtykk ikkje!
11 “Kaimih taengah pongpa lamtah hlang thii te rhongngol thil sih, ommongsitoe te a tloengtlaih la dawn sih.
Um dei segjer: «Kom med oss! Me vil lura etter blod, setja fella for den skuldlause utan grunn;
12 Amih te saelkhui bangla a hing la dolh sih lamtah tangrhom ah a pum la a cungpung bangla om saeh. (Sheol h7585)
Me vil gløypa deim som helheimen livande, og heile som når dei fer i gravi; (Sheol h7585)
13 A boei a rhaeng boeih neh a phu aka tlo te n'dang uh vetih mamih im he kutbuem neh m'baetawt sak mako.
Me vinna oss alle slag skattar, og fyller husi våre med rov;
14 Na hmulung te kaimih lakli ah naan lamtah mamih boeih ham sungsa pakhat la om saeh,” a ti uh atah,
du skal få lutskifte saman med oss, alle skal me ha same pungen.» -
15 Ka ca aw, amih kah longpuei ah cet boel lamtah na kho te amih kah a hawn lamloh hoi lah.
Son min, gakk ikkje då på vegen med deim, haldt foten din burte frå deira stig!
16 Amih kah a kho tah boethae hamla cungpoeh uh tih thii long sak ham loe uh.
For føterne deira spring til vondt og er snøgge til å renna ut blod.
17 Vaa phae boeih kah a hmaiah a tloengtlaih la lawk a tung uh.
Men fåfengt breier dei netet for augo på alle fuglar.
18 Amih loh amamih kah a thii te a rhongngol thil uh tih a hinglu te a mae uh.
Dei lurer på sitt eige blod og set eit garn for sitt eige liv.
19 Mueluemnah dongah aka mueluem boeih kah a khosing te tah a boei kah a hinglu ni a rhawt pah.
So gjeng det kvar som riv til seg med ran, det drep sin eigen herre.
20 Cueihnah tah vongvoel ah tamhoe tih toltung ah a ol a huel.
Vismøyi ropar på gata og lyfter si røyst på torgi.
21 Thohka ah aka kawk rhoek kah a lu ah a pang pah tih khopuei vongka ah ol a thui.
På gatehyrna preikar ho midt i ståket, i porthallar og kring i byen ho talar:
22 Hlangyoe nang loh mevaeng hil nim hlangyoe na lungnah ve, hmuiyoi rhoek tah amamih kah saipaat dongah naep uh tih, aka ang rhoek loh mingnah te a hmuhuet uh.
«Kor lenge vil de fåkunnige elska fåkunna, og kor lenge vil spottarar ha hug til spott, og dårar hata kunnskap?
23 Ka toelthamnah he mael thil lah, ka mueihla he nang hamla kan thaa saeh lamtah ka ol he khaw nang kam ming sak eh.
Snu dykk hit når eg refser! So skal åndi mi fløyma for dykk, og eg skal kunngjera dykk mine ord.
24 Kang khue vaengah na aal uh tih ka kut kan cavaih vaengah nim te hnatung uh pawh.
Eg ropa og de vilde ikkje høyra, og ingen agta på at eg rette ut handi,
25 Kai kah cilsuep boeih te na dul uh tih, kai kah toelthamnah khaw na ngaih uh pawh.
De brydde dykk ei um all mi råd, og ansa ikkje mitt refsings ord,
26 Kai khaw nangmih kah rhainah te ka nueih thil vetih nangmih ah birhihnah a thoeng vaengah kan tamdaeng ni.
So skal eg då læ når de ulukka fær, eg skal spotta når det som de ræddast kjem,
27 Nangmih kah birhihnah tah khohli rhamrhael bangla ha pawk vetih na rhainah loh cangpalam bangla halo vaengah, citcai neh khobing loh nangmih te m'paan vaengah,
når det de ræddast kjem som eit uver, og uferdi dykkar fer hit som ein storm, når trengsla og naud kjem på dykk.
28 Kai ng'khue uh cakhaw ka doo mahpawh, kai n'toem uh cakhaw m'hmu uh bal mahpawh.
Då vil eg ikkje svara når de ropar på meg, dei skal naudleita etter meg, men ikkje finna meg.
29 Te yueng te mingnah a hmuhuet uh tih BOEIPA kah hinyahnah te tuek uh pawh.
Av di dei hata kunnskap og forsmådde otte for Herren,
30 Kai cilsuep dongah naep uh pawt tih, kai kah toelthamnah khaw boeih a tlaitlaek uh.
ikkje lydde på mi råd, vanyrde all mi påminning,
31 A khosing kah a thaih te a caak uh vetih a cilkhih loh a lawn uh bitni.
skal dei eta frukt av si åtferd og verta mette av sine råder.
32 Hlangyoe hnuknong loh amih te a ngawn vetih aka ang kah ommongnah loh amih te a milh sak ni.
For einvisa drep dei einfaldne, og tryggleiken dårarne tyner.
33 Tedae kai taengah aka hnatun long tah ngaikhuek la kho a sak vetih yoethae kah birhihnah khuiah khaw rhalthal van ni.
Men den bur trygt, som høyrer på meg, verna um ulukke-rædsla.»
