< Lampahnah 17 >

1 BOEIPA loh Moses tea voek tih,
و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:۱
2 “Israel carhoek te thui pah lamtah amih taeng lamkah congholte lo. Conghol te a napa imkhui tarhing la a khoboei boeih taeng lamkah khaw lo saeh. A naparhoek imkhui tarhing kah congholte hlai nit lo ni. Te vaengah hlangte a ming neh a conghol dongah daek pah.
«به بنی‌اسرائیل سخن بگو و از ایشان عصاها بگیر، یک عصا از هر خاندان آبا، از جمیع سروران ایشان دوازده عصا برحسب خاندان آبای ایشان. و نام هرکس را بر عصای او بنویس.۲
3 Aaron ming te Levi conghol soah daek lamtah a naparhoek imsawn kah a lu pakhat ham conghol pakhat van saeh.
واسم هارون را بر عصای لاوی بنویس، زیراکه برای هر سرور خاندان آبای ایشان یک عصاخواهد بود.۳
4 Te rhoek te tingtunnah dap khuikah olphong hmai ah khueh pah. Terhoek ah ni nangmih ham kan tuentah coeng.
و آنها را در خیمه اجتماع پیش شهادت، جایی که من با شما ملاقات می‌کنم بگذار.۴
5 Te vaengah ka coelh hlang te ana om vetih anih te a conghol duei ni. Te vaengah nangmih rhoi taengah aka nul, amih Israel ca rhoek kah kohuetnah te kamah taeng lamloh ka hnop ni,” a ti nah.
و شخصی را که من اختیار می‌کنم عصای او شکوفه خواهدآورد، پس همهمه بنی‌اسرائیل را که بر شما می‌کنند از خود ساکت خواهم نمود.»۵
6 Te dongah Moses loh Israel carhoek tea thui pah tih amih kah khoboei boeih loh khoboei pakhat ham conghol pakhat, khoboei pakhat ham van te conghol pakhat van te a taenglaa paek uh. A napa rhoek kah imsawn tarhingah conghol hlai nit lo tih Aaron kah conghol khaw amih kah conghol lakli ah om.
و موسی این را به بنی‌اسرائیل گفت، پس جمیع سروران ایشان او را عصاها دادند، یک عصابرای هر سرور، یعنی دوازده عصا برحسب خاندان آبای ایشان، و عصاهای هارون در میان عصاهای آنها بود.۶
7 Moses loh conghol te olphong dap kah BOEIPA mikhmuh aha hang.
و موسی عصاها را به حضور خداوند در خیمه شهادت گذارد.۷
8 A vuen ah Moseste olphong dap khuilaa kun vaengah Levi imkhui kah Aaron conghol tah tarha aka duei pah. Rhaiphuelh khaw phuelh. Te phoeiah tamlaep bangla a khooi pah tih noe bangla a thaih pah.
و در فردای آن روز چون موسی به خیمه شهادت داخل شد، اینک عصای هارون که بجهت خاندان لاوی بودشکفته بود، و شکوفه آورده و گل داده، و بادام رسانیده بود.۸
9 Moses loh conghol boeih te BOEIPA mikhmuh lamloh Israel ca boeih taenglaa khuen tiha sawt uh phoeiah hlang boeih a conghol te a loh uh.
و موسی همه عصاها را از حضورخداوند نزد جمیع بنی‌اسرائیل بیرون آورده، هریک نگاه کرده، عصای خود را گرفتند.۹
10 Te phoeiah BOEIPA loh Moses te, “Boekoek kocarhoek taengah miknoek la tuemkoi ham Aaron kah conghol te olphong hmai ah khueh laeh. Te daengah nih amih kah kohuetnahte ka mikhmuh lamloh paa vetiha duek uh pawt eh?,” a ti nah.
و خداوند به موسی گفت: «عصای هارون را پیش روی شهادت باز بگذار تا بجهت علامت برای ابنای تمرد نگاه داشته شود، و همهمه ایشان را از من رفع نمایی تا نمیرند.»۱۰
11 BOEIPA loh amaha uen bangla Mosesloh a ngai tih a saii van.
پس موسی چنان کرد، و به نحوی که خداوند او را امر فرموده بود، عمل نمود.۱۱
12 Israel ca rhoek loh Moses tea voekuh tih, “M'pal uh ni he, mamih boeih m'milh uh coeng, m'milh uh coeng.
وبنی‌اسرائیل به موسی عرض کرده، گفتند: «اینک فانی و هلاک می‌شویم. جمیع ما هلاک شده‌ایم!۱۲
13 BOEIPA kah dungtlungim te aka paan la aka paan boeih tah duek ni. Pal hamla khum uh mai sih a eya?” a ti uh.
هرکه نزدیک می‌آید که به مسکن خداوندنزدیک می‌آید می‌میرد. آیا تمام فانی شویم؟»۱۳

< Lampahnah 17 >