Lampahnah 13
1 BOEIPA loh Moses tea voek tih,
Og Herren tala atter til Moses, og sagde:
2 “Namah kah hlang rhoek te tueih lamtah Kanaan kho te yaam uh saeh. Tete Israel carhoek taengah ka paek coeng. A naparhoek koca lamloh hlang pakhat, hlang pakhat tah amamih kah lamkah khoboei la boeih tueih,” a ti nah.
«Send ut folk til å forfara Kana’ans-landet, som eg vil gjeva Israels-borni! Ein mann for kvar ætt skal de senda, og alle skal vera av dei fremste mennerne deira.»
3 Te dongah BOEIPA kah olka bangla Moses loh amih te Paran khosoek lamloha tueih. Amih tah Israel ca rhoek kah a lu hlang boeih ni.
So sende Moses folk ut frå Paranheidi, som Herren hadde sagt, og dei han sende var alle av dei gjævaste mennerne i Israel.
4 Te rhoek khuiah a ming la Reuben koca lamloh kah Zakkuur capa Shammua,
Dei heitte: Sammua, son åt Sakkur, av Rubens-ætti;
5 Simeon koca lamloh Khori capa Shaphat,
Safat, son åt Hori, av Simeons-ætti;
6 Judah koca lamloh Jephunneh capa Kaleb,
Kaleb, son åt Jefunne, av Juda-ætti;
7 Issakhar koca lamloh Joseph capa Igal,
Jigeal, son åt Josef, av Issakars-ætti;
8 Ephraim koca lamloh Nun capa Hosea,
Hosea, son åt Nun, av Efraims-ætti;
9 Benjamin koca lamloh Raphu capa Palti,
Palti, son åt Rafu, av Benjamins-ætti;
10 Zebulun koca lamloh Sodi capa Gaddi,
Gaddiel, son åt Sodi, av Sebulons-ætti;
11 Joseph koca lamloh Manasseh koca, Susi capa Gaddiel,
Gaddi, son åt Susi, av Josefs-ætti, av Manasse-greini;
12 Dan koca lamloh Gemalli capa Ammiel,
Ammiel, son åt Gemalli, av Dans-ætti;
13 Asher koca lamloh Michael capa Sethur,
Setur, son åt Mikael, av Assers-ætti;
14 Naphtali koca lamloh Vophsi capa Nahbi,
Nahbi, son åt Vofsi, av Naftali-ætti;
15 Gad koca lamloh Makhi capa Geuel,
Ge’uel, son åt Maki, av Gads-ætti.
16 Te kah hlang rhoek te a ming Moses loh khohmuen yaam hama tueih. Te vaengah Moses loh Nun capa Hosea te Joshualaa khue.
Det var dei mennerne som Moses sende ut til å rundfara landet; men Hosea, son åt Nun, kalla han Josva.
17 Moses loh amih te Kanaan khohmuen yaam hama tueih. Te vaengah amih te tuithim lamloh pahoi cet uh lamtah tlang la yoeng uh.
Han sende dei på njosningsferd til Kana’ans-landet, og sagde til deim: «Far upp her, til Sudlandet, og tak upp i fjellet,
18 Khohmuen neh a khuikah khosa pilnam te so uh. Aka tlungluen nim, aka kha nim, yol nim, yet nim?
og sjå korleis landet er laga, og um folket som bur der er sterkt eller veikt, um dei er få eller mange,
19 A khuiahkhoa sak te mebang khohmuen nim? Then nim, thae nim? A khuiahkhoa sak khopueirhoek te rhaehhmuen nen nim, hmuencak nen nim?
og um landet deira er godt eller låkt, og kva slag byar dei bur i, um der er læger eller borger,
20 Diklai te ul nim, caep nim? A khuiah thing om nim, om pawt nim? Moem uh thae lamtah khohmuen thaihtae te hang khuen uh. A tue khaw misur thaihcuek tue coeng ni,” a ti nah.
og um jordi er feit eller skrinn, og um der er tre eller ikkje. Ver trøystuge, og tak med dykk noko av frukti i landet!» Det var då i det bilet druvorne for til å mogna.
21 Te dongah cet uh tih khohmuen te Zin khosoek lamloh Lebokhamath Rehob duelaa yaam uh.
So tok dei av stad, og endefor landet, alt ifrå Sinheidi til Rehob, som ligg innmed vegen til Hamat.
22 Te dongah tuithim longah cet uh tih Hebron la pawk uh. Te vaengah Anakim cahlah Sheshai Ahiman neh Talmai ana om coeng. Hebron he Egypt Zoan mikhmuh ah kum rhih khuiah a thoh.
Dei for upp til Sudlandet og kom til Hebron. Der budde Ahiman og Sesai og Talmai, Anaks-sønerne - Hebron var bygt sju år fyre Soan i Egyptarland. -
23 Eshkol soklong laa pawk uh vaengah thingluei tea saih uh tih misura su pakhat te panit loh cunghloeng dongaha koh. Te vaengah tale thaih neh thaibu thaih te a khuenuh.
So kom dei til Eskoldalen. Der skar dei ei vintregrein med ein druvekrans, som tvo mann laut bera millom seg på ei stong, og so nokre granateple og fikor.
24 Israel ca rhoek loh te lamkah thaihsu tea haih uh kawng dongah te hmuen te Eshkol soklonga sui.
Den staden vart sidan heitande Eskoldalen, etter den druvekransen som Israels-sønerne skar av der.
25 Khohnin likipa thok vaengah khohmuen aka yaam lamloh mael uh.
Då det leid av fyrti dagar, kom dei att, og hadde endefare landet.
26 Cet tih Moses taeng neh Aaron taengah khaw, Kadesh Paran khosoek kah Israel ca rhaengpuei boeih taengla pawk. Amih taengah olkaa khuen uh tih rhaengpuei boeih taengah khohmuen thingthaih te a tueng uh.
Dei fann Moses og Aron og heile Israels-lyden i Paranheidi, i Kades, og gav fråsegn um det dei hadde set, og synte deim frukterne frå Kana’ans-landet.
27 A taengla a puen uh vaengah, “Kaimih nan tueih nah khohmuen la ka pawk uh, suktui neh khoitui khaw long ngawn tih he he a thaih ni.
«Me kom til det landet du sende oss til, » sagde dei til Moses, «og det er visst at det landet fløymer med mjølk og honning, og her ser de frukterne som veks der.
28 Lungli lungla la, khohmuen kah khosa pilnam khaw tlung tih khopuei vong cak khaw, bahoeng khangmai. Te phoeiah Anakim cahlahrhoek pataeng hnap ka hmuh uh.
Men folket som bur der, er sterkt, og byarne store, med svære murar ikring. Anaks-sønerne såg me der og,
29 Amalek loh tuithim khohmuen ah kho a sak, Khitti neh Jebusi neh Amori loh tlang ah kho a sak, Kanaan loh tuipuei taeng neh Jordan tuikaeng ah kho a sak,” a ti uh.
og i Sudlandet bur Amalek-folket, og i fjellbygderne hetitarne og jebusitarne og amoritarne, og utmed havet og langsmed Jordan bur Kananitarne.»
30 Tedae Kaleb loh pilnam te Moses mikhmuh ah a sim tih, “Cet rhoe cet uh sih lamtah te te pang uh sih, te te coeng rhoe coeng ta,” a ti.
Då tok folket til å murra mot Moses, men Kaleb stagga på deim, og sagde: «Jau, me vil fara dit, og leggja landet under oss; me kann godt taka det.»
31 Te vaengah amah neh aka cet hlang rhoek loh, “Mamihs lakah tlungluen coeng tih pilnam te paan ham coeng pawh,” a ti uh.
Men dei mennerne som hadde vore med honom, sagde: «Me torer ikkje ganga imot dette folket; dei er oss for sterke.»
32 Khohmuen a yaam uh te theetnah la a khuen uh tih Israel ca rhoek taengah, “Khohmuen te yaam ham te longah ka paan uh, khohmuen tah amah khosa rhoek loh a yoop tih a khui kah pilnam te cungkui hlang la boeih ka hmuh uh.
Og dei lasta burt landet for Israels-folket, og sagde: «Det landet me for igjenom og skoda, er eit land til å øyda ut folk; og alle me såg der, var kjempekarar;
33 Teah te Anakim koca Nephilim te ka hmuh uh. Nephilim lamkah phoeiah tah kaimih mik ah tangku bangla kai om uh coeng tih amih mik ah khaw ka om van,” a ti uh.
der såg me risarne, Anaks-sønerne, som er av riseætt, og mot deim tyktest me å vera berre som engsprettor, og so tykte dei og.»
