< Maikah 6 >
1 BOEIPA loh a thui te hnatun uh laeh. Thoo tlang te ho laeh. Na ol te som long khaw ya saeh.
[Audite quæ Dominus loquitur: Surge, contende judicio adversum montes, et audiant colles vocem tuam.
2 Tlang rhoek neh diklai yung cak loh BOEIPA kah tuituknah te hnatun saeh. BOEIPA kah tuituknah he a pilnam taeng neh Israel taengah a thui coeng.
Audiant montes judicium Domini, et fortia fundamenta terræ; quia judicium Domini cum populo suo, et cum Israël dijudicabitur.
3 Ka pilnam nang taengah balae ka saii tih nang te metlam kang ngae? Kamah taengah thui lah.
Popule meus, quid feci tibi? aut quid molestus fui tibi? Responde mihi.
4 Nang te Egypt kho lamloh kang khuen tih sal rhoek imkhui lamloh nang kan lat. Na mikhmuh ah Moses, Aaron neh Miriam kan tueih.
Quia eduxi te de terra Ægypti, et de domo servientium liberavi te, et misi ante faciem tuam Moysen, et Aaron, et Mariam.
5 Ka pilnam aw, Moab manghai Balak loh a uen te khaw, Beor capa Balaam loh anih a doo te poek uh laeh. Te daengah ni Shittim lamloh Gilgal duela BOEIPA kah duengnah a ming.
Popule meus, memento, quæso, quid cogitaverit Balach, rex Moab, et quid responderit ei Balaam, filius Beor, de Setim usque ad Galgalam, ut cognosceres justitias Domini.
6 Ba nen lae BOEIPA ka doe vetih hmuensang Pathen taengah ka duengyai eh. Amah te hmueihhlutnah neh, sael kum khat ca nen a ka doe eh?
Quid dignum offeram Domino? curvabo genu Deo excelso? Numquid offeram ei holocautomata et vitulos anniculos?
7 BOEIPA loh tutal thawngkhat neh, situi soklong thawngrha nen khaw a moeithen aya? Ka caming te ka boekoeknah dongah, ka bungko thaihtae te ka hinglu kah tholhnah dongah ka paek thai aya?
numquid placari potest Dominus in millibus arietum, aut in multis millibus hircorum pinguium? numquid dabo primogenitum meum pro scelere meo, fructum ventris mei pro peccato animæ meæ?
8 Hlang nang taengah melae aka then, nang kah te BOEIPA loh balae a toem ti khaw, tiktamnah te rhep saii ham khaw, sitlohnah te lungnah ham khaw, na Pathen taengah kodo la pongpa ham khaw ha puen coeng.
Indicabo tibi, o homo, quid sit bonum, et quid Dominus requirat a te: utique facere judicium, et diligere misericordiam, et sollicitum ambulare cum Deo tuo.
9 BOEIPA ol tah khopuei taengah pang coeng. Lungming cueihnah tah na ming te a hmuh. Hnatun uh lah, caitueng neh unim a tuentah coeng?
Vox Domini ad civitatem clamat, et salus erit timentibus nomen tuum: audite, tribus, et quis approbabit illud?
10 Halang im neh halangnah thakvoh te hlihloeh tih cangnoek pawtrhawt te kosi a hong thil pueng aya?
Adhuc ignis in domo impii thesauri iniquitatis, et mensura minor iræ plena.
11 Halangnah cooi ham neh hlangthai palat kah coilung sungsa te ka cim sak aya?
Numquid justificabo stateram impiam, et saccelli pondera dolosa?
12 A hlanglen rhoek kongah kuthlahnah cung uh tih a khuikah khosa rhoek loh a honghi a thui uh. A ol tah a ka ah palyal uh mai.
In quibus divites ejus repleti sunt iniquitate, et habitantes in ea loquebantur mendacium, et lingua eorum fraudulenta in ore eorum.
13 Te dongah nang ngawn ham neh na tholhnah dongah nang pong sak ham kai loh kantloh sak.
Et ego ergo cœpi percutere te perditione super peccatis tuis.
14 Na caak akhaw na hah hae pawt vetih na pongnah he na ko khuiah om ni. Na balkhong dae na loeih hae mahpawh. Na loeih cakhaw cunghang taengla ka paek ni.
Tu comedes, et non saturaberis, et humiliatio tua in medio tui: et apprehendes, et non salvabis, et quos salvaveris, in gladium dabo.
15 Na tuh dae na at mahpawh. Olive te na neet cakhaw situi na hluk hae mahpawh. Misur thai na khueh akhaw misurtui na o mahpawh.
Tu seminabis, et non metes: tu calcabis olivam, et non ungeris oleo; et mustum, et non bibes vinum.
16 Omri kah khosing neh Ahab imkhui kah khoboe boeih te a dawn coeng. Amih kah cilkhih dongah na pongpa uh. Te dongah ni kai loh nang te imsuep la kang khueh. Tedae rhoek khosa rhoek kah thuithetnah neh ka pilnam kah kokhahnah ni na phueih uh eh.
Et custodisti præcepta Amri, et omne opus domus Achab, et ambulasti in voluntatibus eorum: ut darem te in perditionem, et habitantes in ea in sibilum, et opprobrium populi mei portabitis.]