< Matthai 17 >
1 Khohnin hnin rhuk phoeiah Jesuh loh Peter, James neh a mana Johan te a khuen tih amihte tlang sang sola hloepa khuen.
Et post dies sex assumpsit Iesus Petrum, et Iacobum, et Ioannem fratrem eius, et duxit illos in montem excelsum seorsum:
2 Te vaengah Jesuh tah amih kah hmaiah thohai uh tih, a maelhmai te khomik bangla sae. A himbai tah hmaivang banglaa bok la om.
et transfiguratus est ante eos. Et resplenduit facies eius sicut sol: vestimenta autem eius facta sunt alba sicut nix.
3 Te vaengah Moses neh Elijahte amih taengah pakcak ha thoengtih Boeipa nehhmaih cal uh.
Et ecce apparuerunt illis Moyses, et Elias cum eo loquentes.
4 Tedongah Peter loh Jesuh te a doo tih, “Boeipa heah hemamih om ham then tih, na ngaih atah dap pathumah pahoi kasaii eh?, nang ham pakhat, Moses ham pakhat, Elijah ham pakhat saeh,” a ti nah.
Respondens autem Petrus, dixit ad Iesum: Domine, bonum est nos hic esse: si vis, faciamus tria tabernacula, tibi unum, Moysi unum, et Eliae unum.
5 Petera cal li vaengah aka phaa khomai loh amih te a dah. Te vaengah khomaikhui lamkah ol loh, “He tah ka capa thintlo ni, a soah ka lungtlun, a ol hnatun pa uh, “tarhaa ti.
Adhuc eo loquente, ecce nubes lucida obumbravit eos. Et ecce vox de nube, dicens: Hic est Filius meus dilectus, in quo mihi bene complacui: ipsum audite.
6 Hnukbangrhoek loha yaak vaengah a maelhmaia buenglueng uh tih bahoenga rhih uh.
Et audientes discipuli ceciderunt in faciem suam, et timuerunt valde.
7 Tedae Jesuh loh amih teapaan tih a taek phoeiah, “Thoo uh rhih uh boeh,” a ti nah.
Et accessit Iesus, et tetigit eos: dixitque eis: Surgite, et nolite timere.
8 A mik a huel uhdaengah Jesuh amah bueng pawt atah uh khaw hmu uhpawh.
Levantes autem oculos suos, neminem viderunt, nisi solum Iesum.
9 Tlang lamloh a suntlak uhvaengah amih teJesuhloh a uen tih, “Mangthui he Hlang Capa duek lamloh a thoh hlan atah thui boeh,” a ti nah.
Et descendentibus illis de monte, praecepit eis Iesus, dicens: Nemini dixeritis visionem, donec Filius hominis a mortuis resurgat.
10 Te dongah hnukbangrhoek loh Jesuh te a dawtuh tih, “Balae tih cadaekrhoek loh, 'Elijah he ha pawk lamhma ham a kuek,’ a ti uh?” a ti nah.
Et interrogaverunt eum discipuli, dicentes: Quid ergo scribae dicunt quod Eliam oporteat primum venire?
11 Te vaengah Jesuh loha doo tih, “Elijah tah ha pawk ngawn coeng tih boeih a thoh pawn ni.
At ille respondens, ait eis: Elias quidem venturus est, et restituet omnia.
12 Tedae nangmih taengah kan thui, Elijah tah ha pawk oepsoeh dae anih te hmat uh pawt tih a ngaih uh sarhui neh Johan te a saii uh. Tangkhuet la hlang capa loh amih kah nganboh a yok tom coeng,” a ti nah.
dico autem vobis, quia Elias iam venit, et non cognoverunt eum, sed fecerunt in eo quaecumque voluerunt. Sic et Filius hominis passurus est ab eis.
13 Te daengah amih ham tuinuem Johan kawng ni a thui pah te hnukbangrhoek loha hmuhming uh.
Tunc intellexerunt discipuli, quia de Ioanne Baptista dixisset eis.
14 Hlangping taenglaa pawk uh vaengah anihte hlang pakhat loh a paan.
Et cum venisset ad turbam, accessit ad eum homo genibus provolutus ante eum, dicens:
15 A taengah cungkueng tih, “Boeipa ka ca he rhen mai, rhaihum dongah bahoeng patang coeng, tui khuila, hmai khuila cungku taitu coeng.
Domine, miserere filio meo, quia lunaticus est, et male patitur: nam saepe cadit in ignem, et crebro in aquam.
16 Anih he na hnukbangrhoek taengla ka khuen daea hoeih sak uh thai moenih,” a ti nah.
et obtuli eum discipulis tuis, et non potuerunt curare eum.
17 Jesuh loha doo tih, “Aka tangnahmueh kah cadil neh aka pamdah aw, nangmih taengah meyet nim ka om eh? Nangmih te meyet nim kan yaknaem ve, anih te kamah taengla pahoi hang khuen,” a ti nah.
Respondens autem Iesus, ait: O generatio incredula, et perversa, quousque ero vobiscum? usquequo patiar vos? Afferte huc illum ad me.
18 Te phoeiah Jesuh loh rhaithae te a ho tih rhaithae loh camoe tea nong tak. Te dongah te vaeng tue lamloh camoete hoeih.
Et increpavit illum Iesus, et exiit ab eo daemonium, et curatus est puer ex illa hora.
19 Te phoeiah hnukbangrhoek loh Jesuh te hloepa paanuh tih, “Balae tih anihte ka haek uh thai pawh,” a ti na uh.
Tunc accesserunt discipuli ad Iesum secreto, et dixerunt: Quare nos non potuimus eiicere illum?
20 Te dongah, “Nangmih kah hnalvalnah kongah ni. Nangmih taengah rhep ka thui, mukang mu bang mah tangnah na khueh koinih, hekah tlang he kela thoeih na ti vaengah thoeih vetih na tloel tlaih mahpawh,” a ti nah.
Dixit illis Iesus: Propter incredulitatem vestram. Amen quippe dico vobis, si habueritis fidem, sicut granum sinapis, dicetis monti huic, Transi hinc, et transibit, et nihil impossibile erit vobis.
21 Tedae, thangthuinah neh yaehnah nen pawt koinih hebang he poengla coe thai mahpawh
Hoc autem genus non eiicitur nisi per orationem, et ieiunium.
22 Galilee ah a sisuk uh vaengah Jesuh loh amih te, “Hlang capa tah hlang kut ah a voeih tom coeng.
Conversantibus autem eis in Galilaea, dixit illis Iesus: Filius hominis tradendus est in manus hominum:
23 Anih te a ngawn uh vetih a thum hnin ah thoo ni,” a tinah tih mata khothae uh.
et occident eum, et tertia die resurget. Et contristati sunt vehementer.
24 Kapernaum la a pawk uh vaengah cawn aka doerhoek loh Peter tea paan uh tih, “Na saya loh cawna paek moenih?” a ti nah.
Et cum venissent Capharnaum, accesserunt qui didrachma accipiebant, ad Petrum, et dixerunt ei: Magister vester non solvit didrachma?
25 Peter loh, “Ue,” a ti nah. Im laa pawk uh vaengah Jesuhloh a khal tih, “Simon, nang balae na poek? Diklai manghai rhoek loh u taengkah lamkhong neh mangmu lae a loh? Amih ca rhoek lamkah a? hlanglang lamkah a?” a ti nah.
Ait: Etiam. Et cum intrasset in domum, praevenit eum Iesus, dicens: Quid tibi videtur Simon? Reges terrae a quibus accipiunt tributum vel censum? a filiis suis, an ab alienis?
26 “Hlanglang taengkah,” a tinah hatah Jesuh loh, “Te dongah a ca ni aka loeih.
Et ille dixit: Ab alienis. Dixit illi Iesus: Ergo liberi sunt filii.
27 Te cakhaw amih te n'khah ham om pawh. Tuili la cet lamtah ngavaih te voei uh. Te vaengah nga aka loe lamhma te lo uh. Tedae a ka a ang vaengah tangka na hmuh ni. Te te lo lamtah nang neh kai ham amih te pae,” a ti nah.
Ut autem non scandalizemus eos, vade ad mare, et mitte hamum: et eum piscem, qui primus ascenderit, tolle: et aperto ore eius, invenies staterem: illum sumens, da eis pro me, et te.