< Marku 5 >

1 Te phoeiah tuili rhalvangan Gerasenes kho la pawk uh.
και ηλθον εις το περαν της θαλασσης εις την χωραν των γαδαρηνων
2 Lawng lamkah loh a suntlak vaengah hlan lamkah rhalawt mueihla neh hlang pakhat loh Jesuhte tleka doe.
και εξελθοντι αυτω εκ του πλοιου ευθεως απηντησεν αυτω εκ των μνημειων ανθρωπος εν πνευματι ακαθαρτω
3 Anih tah a khosaknah te phuel aha khueh tih thirhui neh pin ham khaw anih aka noeng te a om loengloeng voel moenih.
ος την οικησιν ειχεν εν τοις μνημασιν και ουτε αλυσεσιν ουδεις ηδυνατο αυτον δησαι
4 Anihte hloong, thirhui neha pin uh taitu dae thirhui te a thuek tih hloong tea tlawt sak dongah anihte sim uh thai pawh.
δια το αυτον πολλακις πεδαις και αλυσεσιν δεδεσθαι και διεσπασθαι υπ αυτου τας αλυσεις και τας πεδας συντετριφθαι και ουδεις αυτον ισχυσεν δαμασαι
5 Khoyin khothaih phuel ah khaw, tlang ah khaw vawpvawp pang yoeyah tih amahte lungto neh huet uh.
και δια παντος νυκτος και ημερας εν τοις μνημασιν και εν τοις ορεσιν ην κραζων και κατακοπτων εαυτον λιθοις
6 Jesuh tea hla lamloha hmuh vaengah yong tih a bawk.
ιδων δε τον ιησουν απο μακροθεν εδραμεν και προσεκυνησεν αυτω
7 Te phoeiah ol ue la pang tih, “Khohni Pathen Capa Jesuh, nang neh kai balae benbo benpang? Pathen rhangneh nang taengah ol ka hlo, kai he n'phaep mai boeh,” a ti nah.
και κραξας φωνη μεγαλη ειπεν τι εμοι και σοι ιησου υιε του θεου του υψιστου ορκιζω σε τον θεον μη με βασανισης
8 Te dongah anih te, “Mueihla thae aw, hlang taeng lamkah loh coe laeh,” a ti nah.
ελεγεν γαρ αυτω εξελθε το πνευμα το ακαθαρτον εκ του ανθρωπου
9 Te phoeiah anih te, “Ulae na ming nah,” a tinah hata, “Muep ka om uh dongah, kai ming tah caempuei caempa ni,” a ti nah.
και επηρωτα αυτον τι σοι ονομα και απεκριθη λεγων λεγεων ονομα μοι οτι πολλοι εσμεν
10 Te vaengah amihte ram lamkah loh voelh tueih pawt ham Jesuh taengah khak a bih.
και παρεκαλει αυτον πολλα ινα μη αυτους αποστειλη εξω της χωρας
11 Tedaea yoei la tlang tapkhoeh omtih ok hui muep luem.
ην δε εκει προς τω ορει αγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη
12 Te dongah Jesuh te a hloep uh tih, “Kaimih he okrhoek khuila n'tueih mai lamtah terhoek khuiah ka kun uh mai eh,” a ti nah.
και παρεκαλεσαν αυτον παντες οι δαιμονες λεγοντες πεμψον ημας εις τους χοιρους ινα εις αυτους εισελθωμεν
13 Te dongah amih te a caeh sak. Tedae mueihla thaerhoek tah cetuh tih, ok khuiah kun uh. Te dongah ok hui tah laengpoeng ah tuili khuila cu uh tih thawnghnih tluk tah tuili ah buek uh.
και επετρεψεν αυτοις ευθεως ο ιησους και εξελθοντα τα πνευματα τα ακαθαρτα εισηλθον εις τους χοιρους και ωρμησεν η αγελη κατα του κρημνου εις την θαλασσαν ησαν δε ως δισχιλιοι και επνιγοντο εν τη θαλασση
14 Ok aka luempuei rhoek khaw rhaelrham tih khopuei khui neh lohma ah khaw puen uh. Te dongah aka thoeng hno te metlaa om khaw hmuh hamla cet uh.
οι δε βοσκοντες τους χοιρους εφυγον και ανηγγειλαν εις την πολιν και εις τους αγρους και εξηλθον ιδειν τι εστιν το γεγονος
15 Jesuh taenglaa pawk uh vaengah rhaithae aka kaema ngol te a hmuh uh. Anih te yol uh tih muet uh. Anih te caempuei caempaa khueh dongaha rhih uh.
και ερχονται προς τον ιησουν και θεωρουσιν τον δαιμονιζομενον καθημενον και ιματισμενον και σωφρονουντα τον εσχηκοτα τον λεγεωνα και εφοβηθησαν
16 Te vaengah rhaithae aka kaem taengah aka thoeng hno neh ok kawng te aka hmurhoek loh amih taengah a thui pauh.
διηγησαντο δε αυτοις οι ιδοντες πως εγενετο τω δαιμονιζομενω και περι των χοιρων
17 Te dongah amih vaang lamloh nong hamla Jesuh te a hloep uh.
και ηρξαντο παρακαλειν αυτον απελθειν απο των οριων αυτων
18 Lawng khuiah a kun vaengah rhaithae aka kaem loh a taengah om hama bih.
και εμβαντος αυτου εις το πλοιον παρεκαλει αυτον ο δαιμονισθεις ινα η μετ αυτου
19 Te vaengah anih te a hlah pak moenih. Tedae amah te, “Namah im la cet lamtah nahuiko rhoek taengah Boeipa loh nang ham a saii tih nang ng'rhen boeih te amih taengah puen pah,” a ti nah.
ο δε ιησους ουκ αφηκεν αυτον αλλα λεγει αυτω υπαγε εις τον οικον σου προς τους σους και αναγγειλον αυτοις οσα σοι ο κυριος πεποιηκεν και ηλεησεν σε
20 Te dongah cet tih, Jesuh loh anih ham a saii boeihte Decapolis aha tong tih a hoe hatah hlang boeihloh a ngaihmang uh.
και απηλθεν και ηρξατο κηρυσσειν εν τη δεκαπολει οσα εποιησεν αυτω ο ιησους και παντες εθαυμαζον
21 Jesuhte lawng neh rhalvangan la koepa hlaikan hatah a taengah hlangping huta tingtun pa tih tuili kaengah vik om.
και διαπερασαντος του ιησου εν τω πλοιω παλιν εις το περαν συνηχθη οχλος πολυς επ αυτον και ην παρα την θαλασσαν
22 Te vaengah tamtaeng pakhat, a mingah Jairus te ha pawk tih Jesuh te a hmuh neh a kho taengah bakop.
και ιδου ερχεται εις των αρχισυναγωγων ονοματι ιαειρος και ιδων αυτον πιπτει προς τους ποδας αυτου
23 Jesuhte tlala hloep tih, “Ka canu tah duekhlong coeng. Na lo vetih anihte kutna tloeng thil daengah ni daem vetiha hing eh?,” a ti nah.
και παρεκαλει αυτον πολλα λεγων οτι το θυγατριον μου εσχατως εχει ινα ελθων επιθης αυτη τας χειρας οπως σωθη και ζησεται
24 Te dongah anih taenglaa caeh vaengah hlangping loh muepa vai tih Jesuh khaw a nen uh.
και απηλθεν μετ αυτου και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς και συνεθλιβον αυτον
25 Te vaengah kum hlainit khuiah thii aka buk huta pakhat om.
και γυνη τις ουσα εν ρυσει αιματος ετη δωδεκα
26 Siboei tom taengah khaw muep patang coeng tih a taengkah khaw boeih vak coeng. Tedae hoeikhang pawt tiha thae la lata om pah.
και πολλα παθουσα υπο πολλων ιατρων και δαπανησασα τα παρ αυτης παντα και μηδεν ωφεληθεισα αλλα μαλλον εις το χειρον ελθουσα
27 Jesuh kaha thang te a yaak vaengah hlangping lakli la cet tih a hnuk lamloh Jesuh kah himbai tea taek.
ακουσασα περι του ιησου ελθουσα εν τω οχλω οπισθεν ηψατο του ιματιου αυτου
28 Amah long tah, “A himbai mah ka taek koinih ka hoeih ni,” a ti.
ελεγεν γαρ οτι καν των ιματιων αυτου αψωμαι σωθησομαι
29 Te vaengah a thii tuisih bang te khaw pahoia khaam pah tiha pum khaw nganboh lamloh hoeih coeng tilaa ming.
και ευθεως εξηρανθη η πηγη του αιματος αυτης και εγνω τω σωματι οτι ιαται απο της μαστιγος
30 Amah pum lamkah thaomnaha coete Jesuh amah loh tleka ming vaengah hlangping taengla mael tih, “Ulae kai himbai aka taek?,” a ti nah.
και ευθεως ο ιησους επιγνους εν εαυτω την εξ αυτου δυναμιν εξελθουσαν επιστραφεις εν τω οχλω ελεγεν τις μου ηψατο των ιματιων
31 Te vaengah a hnukbangrhoek loh a taengah, “Hlangping loh nang n'nen tena hmuh lalah, 'Ulae kai aka taek,’ na ti,” a ti na uh.
και ελεγον αυτω οι μαθηται αυτου βλεπεις τον οχλον συνθλιβοντα σε και λεγεις τις μου ηψατο
32 Tedae te aka saii te hmuh ham a sawt.
και περιεβλεπετο ιδειν την τουτο ποιησασαν
33 Huta long khaw a taengah aka thoeng tea ming dongah a rhih neh birhih coeng. Te dongaha paantih bakop doela Jesuh taengah oltak te boeiha thui pah.
η δε γυνη φοβηθεισα και τρεμουσα ειδυια ο γεγονεν επ αυτη ηλθεν και προσεπεσεν αυτω και ειπεν αυτω πασαν την αληθειαν
34 Te dongah anih te, “Ka canu, na tangnah loh nang ng' khang coeng, ngaimong la cet lamtah na tlohtat lamkah loh sading la om laeh,” a ti nah.
ο δε ειπεν αυτη θυγατερ η πιστις σου σεσωκεν σε υπαγε εις ειρηνην και ισθι υγιης απο της μαστιγος σου
35 A thui li vaengah, tamtaeng im lamkah aka pawkrhoek loh, “Na canu te duek coeng, baham nim saya te khingna toeh na oeih,” a ti na uh.
ετι αυτου λαλουντος ερχονται απο του αρχισυναγωγου λεγοντες οτι η θυγατηρ σου απεθανεν τι ετι σκυλλεις τον διδασκαλον
36 Tedaea thui ol soah Jesuh tah althatih tamtaeng te, “Rhih boeh, dawk tangnah,” a ti nah.
ο δε ιησους ευθεως ακουσας τον λογον λαλουμενον λεγει τω αρχισυναγωγω μη φοβου μονον πιστευε
37 Te vaengah Peter neh James, James mana Johan pawt atah ukhaw a hnuk bang sak pawh.
και ουκ αφηκεν ουδενα αυτω συνακολουθησαι ει μη πετρον και ιακωβον και ιωαννην τον αδελφον ιακωβου
38 Te phoeiah tamtaeng im la pawk uh. Te vaengah olpungnah khaw, a rhah neh vangvanga kii uh khaw a hmuh.
και ερχεται εις τον οικον του αρχισυναγωγου και θεωρει θορυβον κλαιοντας και αλαλαζοντας πολλα
39 Te dongah kuntih amih te, “Balae tih sarhingrhup la na rhah uh? Camoe he a duek moenih, aka ip ni he,” a ti nah.
και εισελθων λεγει αυτοις τι θορυβεισθε και κλαιετε το παιδιον ουκ απεθανεν αλλα καθευδει
40 Te vaengah Jesuh te a nueih thiluh. Tedae Jesuh loh amih te boeiha haek. Te phoeiah camoe kaha manu napa neh a taengkah rhoek te a khuen tih camoea om nah la kun.
και κατεγελων αυτου ο δε εκβαλων παντας παραλαμβανει τον πατερα του παιδιου και την μητερα και τους μετ αυτου και εισπορευεται οπου ην το παιδιον ανακειμενον
41 Camoe kah kut tea tuuk tih, “Talitha kumi (Te tah hula nia thuingaih), nang 'Thoo'ka ti,” a ti nah.
και κρατησας της χειρος του παιδιου λεγει αυτη ταλιθα κουμι ο εστιν μεθερμηνευομενον το κορασιον σοι λεγω εγειραι
42 Te vaengah hula te koe thoo tih cet. Anih te kum hlainit lo coeng. Te dongah mueimang bangla sut limlum uh pahoi.
και ευθεως ανεστη το κορασιον και περιεπατει ην γαρ ετων δωδεκα και εξεστησαν εκστασει μεγαλη
43 Tedae te te hlang ming sak pawt hamla amihte rhep ol a paek phoeiah, “A caak koi pae lah,” a ti nah.
και διεστειλατο αυτοις πολλα ινα μηδεις γνω τουτο και ειπεν δοθηναι αυτη φαγειν

< Marku 5 >