Rhaengsae 3
1 Kai tah a thinpom caitueng dongkah phacipphabaem aka hmu hlang ni.
Ako ang tao na nakakita ng pagdadalamhati sa pamalo ng iyong poot.
2 Kai te m'hmaithawn tih hmaisuep ah n'caeh sak vaengah vangnah om pawh.
Ako'y kaniyang pinatnubayan at pinalakad sa kadiliman, at hindi sa liwanag.
3 Kai taengah a tloeng tangloeng tih khohnin yung ah a kut a hluem.
Tunay na laban sa akin ay kaniyang iginagalaw ang kaniyang kamay na muli't muli buong araw.
4 Ka vin neh ka saa a hmawn sak tih ka rhuh a paep sak.
Ang aking laman at aking balat ay pinatanda niya; kaniyang binali ang aking mga buto.
5 Kai he rhahalung n'suem thil tih sue neh bongboepnah te m'ven thil.
Ako'y kinalaban niya, at kinulong ako ng hirap at pagdaramdam.
6 Ka khosak he khosuen kah aka duek bangla khohmuep ah ka om.
Kaniyang pinatahan ako sa mga madilim na dako, gaya ng nangamatay nang malaon.
7 Kai taengah khoep a biing tih ka rhohum loh n'nan he ka loeih pawh.
Kaniyang binakuran ako na anopa't ako'y hindi makalabas; kaniyang pinabigat ang aking tanikala.
8 Ka khue tih ka pang vaengah pataeng ka thangthuinah te a toeng.
Oo, pagka ako'y dumadaing, at humihinging tulong, kaniyang pinagsasarhan ang aking daing.
9 Lungrhaih neh ka longpuei a biing tih ka hawn a paihaeh sak.
Kaniyang binakuran ang aking mga daan ng tinabas na bato, kaniyang iniliko ang aking mga landas.
10 Kai taengah tah vom neh sathueng pataenga huephael kah sathueng bangla amah rhongngol coeng.
Siya'y parang oso na nagaabang sa akin, parang leon sa mga kubling dako.
11 Ka longpuei ah m'phaelh sak tih kai n'soek dongah kai aka pong la n'khueh.
Kaniyang iniligaw ang aking mga lakad, at ako'y pinagwaraywaray niya; kaniyang ipinahamak ako;
12 A lii a phuk tih thaltang ham kutnoek la kai n'tai.
Kaniyang iniakma ang kaniyang busog, at ginawa akong pinaka tanda sa pana.
13 Anih kah liva ca loh ka kuel khuila pawlh.
Ang mga pana ng kaniyang lalagyan ng pana ay kaniyang isinasaksak sa aking mga bato ng katawan.
14 Ka pilnam pum kah nueihbu neh khohnin yung ah amih kah rhotoeng la ka poeh.
Ako'y naging kakutyaan sa aking buong bayan, at kanilang awit buong araw.
15 Ankhaa te kai ng'kum sak tih pantong neh kai m'hmilhmal sak.
Kaniyang pinuspos ako ng kapanglawan, kaniyang sinuya ako ng ajenjo.
16 Ka no he lungcang neh a mawth tih hmaiphu khuiah kai m'vuei.
Kaniya namang biningot ang aking mga ngipin ng mga maliliit na grava; kaniyang tinabunan ako ng mga abo.
17 Ka hinglu he ngaimongnah lamloh a hlahpham tih a then khaw ka hnilh.
At iyong inilayo ang aking kaluluwa sa kapayapaan; ako'y nakalimot ng kaginhawahan.
18 Te dongah kai kah hmailong neh BOEIPA lamkah ka ngaiuepnah khaw paltham coeng ka ti.
At aking sinabi, Ang lakas ko'y nawala, at ang aking pagasa sa Panginoon.
19 Kai kah phaiphabaem neh ka airhoeng khaw, ka pantong neh ka anrhat khaw poek lah.
Alalahanin mo ang aking pagdadalamhati at ang aking karalitaan, ang ajenjo at ng apdo.
20 A poek a poek vaengah ka khuikah ka hinglu tah tlayae la tlayae coeng.
Ang kaluluwa ko'y naaalaala pa nila, at napangumbaba sa loob ko.
21 He he ka ngaiuep dongah ni ka lungbuei he ka mael puei.
Ito ang ginugunita ko sa aking pagiisip; kaya't may pagasa ako.
22 BOEIPA kah sitlohnah tah bawt pawt tih a haidamnah khaw muei pawh.
Sa mga kaawaan nga ng Panginoon ay hindi tayo nalipol, sapagka't ang kaniyang mga habag ay hindi nauubos.
23 Mincang ah na uepomnah thai khaw ping.
Ang mga yao'y bago tuwing umaga, dakila ang inyong pagtatapat.
24 Ka hinglu loh, “BOEIPA tah ka khoyo ni,” a ti dongah amah te ka ngaiuep van.
Ang Panginoon ay aking bahagi, sabi ng aking kaluluwa; kaya't ako'y aasa sa kaniya.
25 BOEIPA tah amah aka lamtawn ham neh amah aka toem hinglu ham a then pah.
Ang Panginoon ay mabuti sa kanila na nangaghihintay sa kaniya, sa kaluluwa na humahanap sa kaniya.
26 BOEIPA kah loeihnah dongah tah rhingoel ngolsut ham khaw then.
Mabuti nga na ang tao ay umasa at maghintay na tahimik sa pagliligtas ng Panginoon.
27 A camoe vaengah hnamkun a phueih te ni hlang ham khaw then.
Mabuti nga sa tao na magpasan ng pamatok sa kaniyang kabataan.
28 Amah soah a poeh bangla amah bueng khosa saeh lamtah kuemsuem saeh.
Maupo siyang magisa at tumahimik, sapagka't kaniyang iniatang sa kaniya.
29 A ka te laipi khuiah vuei saeh lamtah ngaiuepnah a om khaming.
Sumubsob siya sa alabok, kung gayo'y magkakaroon siya ng pagasa.
30 Amah aka ngawn ham a kam duen pah saeh lamtah kokhahnah neh kum saeh.
Ibigay niya ang kaniyang pisngi sa sumasakit sa kaniya; mapuspos siya ng kadustaan.
31 Ka Boeipa loh kumhal duela a hlahpham ngawn moenih.
Sapagka't ang Panginoon ay hindi magtatakuwil magpakailan man.
32 Pae sak bal mai cakhaw a sitlohnah dongkah sitlohnah a khawk vanbangla a haidam bitni.
Sapagka't bagaman siya'y nagpapapanglaw, gayon ma'y magpapakita siya ng habag ayon sa kasaganaan ng kaniyang mga kaawaan.
33 Hlang ca te a lungbuei a phaep pah tih a pae sak bal moenih.
Sapagka't siya'y hindi kusang dumadalamhati, o nagpapapanglaw man sa mga anak ng mga tao.
34 Khohmuen kah thongtla boeih te a kho hmuiah a phop ham,
Na yapakan sa ilalim ng paa ang lahat ng bihag sa lupa.
35 Khohni kah mikhmuh ah hlang kah tiktamnah hnawt ham,
Na iliko ang matuwid ng tao sa harap ng mukha ng Kataastaasan,
36 A tuituknah neh hlang a khun sak ham khaw ka Boeipa loh a hmuh ngaih moenih.
Na iligaw ang tao sa kaniyang usap, hindi kinalulugdan ng Panginoon.
37 Ka Boeipa loh a uen pawt te om ni tila unim aka thui thai.
Sino siya na nagsasabi, at nangyayari, kung hindi iniuutos ng Panginoon?
38 A thae neh a then khaw Khohni ka lamloh thoeng pawt nim.
Hindi baga sa bibig ng Kataastaasan nanggagaling ang masama't mabuti?
39 A tholhnah sokah a tholhnah yuvat ah balae tih tongpa hlang hing loh a kohuet mai eh.
Bakit dumadaing ang taong may buhay, ang tao dahil sa parusa sa kaniyang mga kasalanan?
40 Mamih kah longpuei he phuelhthaih tih n'khe phoeiah BOEIPA taengla mael uh sih.
Ating usisain at suriin ang ating mga lakad, at manumbalik sa Panginoon.
41 Mamih kah thinko neh kut he vaan kah Pathen taengah phuel uh sih.
Igawad natin ang ating puso sangpu ng ating mga kamay sa Dios sa langit.
42 Kaimih kah boekoek neh nang kan koek uh te khodawk nan ngai uh moenih.
Kami ay sumalangsang at nanghimagsik; ikaw ay hindi nagpatawad.
43 Thintoek neh na cun uh vaengah kaimih nan hloem tih lungma ti kolla nan ngawn.
Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol mo kami; ikaw ay pumatay, ikaw ay hindi naawa.
44 Thangthuinah neh paan ham khaw namah te cingmai neh na cun uh.
Tinakpan mo ang iyong sarili ng alapaap, na anopa't hindi makadaan ang anomang panalangin.
45 Kaimih he pilnam lakli ah yun-aek neh kawnhnawt la nan khueh.
Iyong ginawa kaming parang tapon at dumi sa gitna ng mga bayan.
46 Ka thunkha boeih loh kaimih taengah a ka a ang uh.
Ibinukang maluwang ng lahat naming kaaway ang kanilang bibig laban sa amin.
47 Birhihnah neh rhom khaw kaimih taengah omdamnah neh pocinah la thoeng.
Takot at ang hukay ay dumating sa amin, ang pagkasira at pagkagiba.
48 Ka pilnam nu kah a pocinah dongah ka mik he sokca tui la long.
Ang mata ko'y dumadaloy ng mga ilog ng tubig, dahil sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan.
49 Ka mik loh a hawk vetih a bawtnah om pawt hil kak mahpawh.
Ang mata ko'y dinadaluyan at hindi naglilikat, na walang pagitan.
50 A dan neh BOEIPA loh vaan lamkah a hmuh duela.
Hanggang sa ang Panginoon ay tumungo, at tumingin mula sa langit.
51 Ka khopuei tanu boeih kongah ka mik loh ka hinglu he a poelyoe.
Kinikilos ng aking mata ang aking kaluluwa, dahil sa lahat na anak na babae ng aking bayan.
52 Lunglilungla maila kai he ka thunkha rhoek loh vaa bangla m'mae khaw m'mae uh mai.
Lubha nila akong hinahabol na parang ibon, na mga kaaway kong walang kadahilanan.
53 Ka hingnah te tangrhom ah a det uh kai taengah lungto a omtoem thil.
Kanilang pinaikli ang aking buhay sa bilangguan at hinagis ako ng bato.
54 Ka lu he tui loh a et vaengah tah n'tuiphih muema ka ti.
Tubig ay nagsisihuho sa aking ulo; aking sinabi, Ako'y nahiwalay.
55 BOEIPA na ming te tangrhom laedil lamloh kang khue.
Ako'y tumawag sa iyong pangalan, Oh Panginoon, mula sa kababababaang hukay.
56 Ka hilhoemnah ham ka pang te hna na buem pawt dongah ka ol na yaak coeng.
Iyong dininig ang aking tinig; huwag mong ikubli ang iyong pakinig sa aking hingal, sa aking daing.
57 Namah kang khue khohnin ah na mop tih, “Rhih boeh,” na ti.
Ikaw ay lumapit sa araw na ako'y tumawag sa iyo; iyong sinabi, Huwag kang matakot.
58 Ka hinglu kah tuituknah khaw ka Boeipa loh na rhoe tih ka hingnah na tlan.
Oh Panginoon, iyong ipinagsanggalang ang mga usap ng aking kaluluwa; iyong tinubos ang aking buhay.
59 BOEIPA aw ka lolhmaihnah na hmuh cakhaw ka laitloeknah dongah n'tang sak lah.
Oh Panginoon, iyong nakita ang aking pagkakamali; hatulan mo ang aking usap.
60 Kai soah amih kah tawnlohnah boeih neh amih kah kopoek boeih te na hmuh.
Iyong nakita ang lahat nilang panghihiganti, at ang lahat nilang pasiya laban sa akin.
61 BOEIPA aw kai soah amih kah kokhahnah neh amih kah kopoek boeih te na yaak coeng.
Iyong narinig ang kanilang pagduwahagi, Oh Panginoon, at lahat nilang pasiya laban sa akin,
62 Khohnin yung ah a phungding ol neh kamah taengah kai m'pai thiluh.
Ang mga labi ng nagsisibangon laban sa akin, at ang kanilang pasiya laban sa akin buong araw.
63 A hoepnah neh a painah ah, amih kah hnaelnah ni ka paelki.
Masdan mo ang kanilang pagupo, at ang kanilang pagtayo; ako ang kanilang awit.
64 BOEIPA aw, amih kut dongkah khoboe neh a tiing la amih te thuung lah.
Ikaw ay magbibigay sa kanila ng kagantihan, Oh Panginoon, ayon sa gawa ng kanilang mga kamay.
65 Amih te lungbuei kotalh la khueh lamtah na tapvoepnah te amih soah thoeng sak.
Iyong papagmamatigasin ang kanilang puso, ang iyong sumpa sa kanila.
66 BOEIPA aw thintoek te na hloem dongah ni amih te vaan hmui lamloh na mitmoeng sak.
Iyong hahabulin sila sa galit, at iyong lilipulin sila mula sa silong ng langit ng Panginoon.
