Rhaengsae 3
1 Kai tah a thinpom caitueng dongkah phacipphabaem aka hmu hlang ni.
Εγώ είμαι ο άνθρωπος, όστις είδον θλίψιν από της ράβδου του θυμού αυτού.
2 Kai te m'hmaithawn tih hmaisuep ah n'caeh sak vaengah vangnah om pawh.
Με ώδήγησε και έφερεν εις σκότος και ουχί εις φως.
3 Kai taengah a tloeng tangloeng tih khohnin yung ah a kut a hluem.
Ναι, κατ' εμού εστράφη· κατ' εμού έστρεψε την χείρα αυτού όλην την ημέραν.
4 Ka vin neh ka saa a hmawn sak tih ka rhuh a paep sak.
Επαλαίωσε την σάρκα μου και το δέρμα μου· συνέτριψε τα οστά μου.
5 Kai he rhahalung n'suem thil tih sue neh bongboepnah te m'ven thil.
Ωικοδόμησε κατ' εμού και με περιεκύκλωσε χολήν και μόχθον.
6 Ka khosak he khosuen kah aka duek bangla khohmuep ah ka om.
Με εκάθισεν εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιωνίους.
7 Kai taengah khoep a biing tih ka rhohum loh n'nan he ka loeih pawh.
Με περιέφραξε, διά να μη εξέλθω· εβάρυνε τας αλύσεις μου.
8 Ka khue tih ka pang vaengah pataeng ka thangthuinah te a toeng.
Έτι και όταν κράζω και αναβοώ, αποκλείει την προσευχήν μου.
9 Lungrhaih neh ka longpuei a biing tih ka hawn a paihaeh sak.
Περιέφραξε με πελεκητούς λίθους τας οδούς μου, εστρέβλωσε τας τρίβους μου.
10 Kai taengah tah vom neh sathueng pataeng a huephael kah sathueng bangla amah rhongngol coeng.
Έγεινεν εις εμέ άρκτος ενεδρεύουσα, λέων εν αποκρύφοις.
11 Ka longpuei ah m'phaelh sak tih kai n'soek dongah kai aka pong la n'khueh.
Παρέτρεψε τας οδούς μου και με κατεσπάραξε, με κατέστηαεν ηφανισμένην.
12 A lii a phuk tih thaltang ham kutnoek la kai n'tai.
Ενέτεινε το τόξον αυτού και με έστησεν ως σκοπόν εις βέλος.
13 Anih kah liva ca loh ka kuel khuila pawlh.
Ενέπηξεν εις τα νεφρά μου τα βέλη της φαρέτρας αυτού.
14 Ka pilnam pum kah nueihbu neh khohnin yung ah amih kah rhotoeng la ka poeh.
Έγεινα γέλως εις πάντα τον λαόν μου, άσμα αυτών όλην την ημέραν.
15 Ankhaa te kai ng'kum sak tih pantong neh kai m'hmilhmal sak.
Με εχόρτασε πικρίαν· με εμέθυσεν αψίνθιον.
16 Ka no he lungcang neh a mawth tih hmaiphu khuiah kai m'vuei.
Και συνέτριψε τους οδόντας μου με χάλικας· με εκάλυψε με σποδόν.
17 Ka hinglu he ngaimongnah lamloh a hlahpham tih a then khaw ka hnilh.
Και απέσπρωξα, από ειρήνης την ψυχήν μου· ελησμόνησα το αγαθόν.
18 Te dongah kai kah hmailong neh BOEIPA lamkah ka ngaiuepnah khaw paltham coeng ka ti.
Και είπα, Απωλέσθη η δύναμίς μου και η ελπίς μου υπό του Κυρίου.
19 Kai kah phaiphabaem neh ka airhoeng khaw, ka pantong neh ka anrhat khaw poek lah.
Ενθυμήθητι την θλίψιν μου και την έξωσίν μου, το αψίνθιον και την χολήν.
20 A poek a poek vaengah ka khuikah ka hinglu tah tlayae la tlayae coeng.
Η ψυχή μου ενθυμείται ταύτα ακαταπαύστως και είναι τεταπεινωμένη εν εμοί.
21 He he ka ngaiuep dongah ni ka lungbuei he ka mael puei.
Τούτο ανακαλώ εις την καρδίαν μου, όθεν έχω ελπίδα·
22 BOEIPA kah sitlohnah tah bawt pawt tih a haidamnah khaw muei pawh.
Έλεος του Κυρίου είναι, ότι δεν συνετελέσθημεν, επειδή δεν εξέλιπον οι οικτιρμοί αυτού.
23 Mincang ah na uepomnah thai khaw ping.
Ανανεόνονται εν ταις πρωΐαις· μεγάλη είναι η πιστότης σου.
24 Ka hinglu loh, “BOEIPA tah ka khoyo ni,” a ti dongah amah te ka ngaiuep van.
Ο Κύριος είναι η μερίς μου, είπεν η ψυχή μου· διά τούτο θέλω ελπίζει επ' αυτόν.
25 BOEIPA tah amah aka lamtawn ham neh amah aka toem hinglu ham a then pah.
Αγαθός ο Κύριος εις τους προσμένοντας αυτόν, εις την ψυχήν την εκζητούσαν αυτόν.
26 BOEIPA kah loeihnah dongah tah rhingoel ngolsut ham khaw then.
Καλόν είναι και να ελπίζη τις και να εφησυχάζη εις την σωτηρίαν του Κυρίου.
27 A camoe vaengah hnamkun a phueih te ni hlang ham khaw then.
Καλόν εις τον άνθρωπον να βαστάζη ζυγόν εν τη νεότητι αυτού.
28 Amah soah a poeh bangla amah bueng khosa saeh lamtah kuemsuem saeh.
Θέλει κάθησθαι κατά μόνας και σιωπά, επειδή ο Θεός επέβαλε φορτίον επ' αυτόν.
29 A ka te laipi khuiah vuei saeh lamtah ngaiuepnah a om khaming.
Θέλει βάλει το στόμα αυτού εις το χώμα, ίσως ήναι ελπίς.
30 Amah aka ngawn ham a kam duen pah saeh lamtah kokhahnah neh kum saeh.
Θέλει δώσει την σιαγόνα εις τον ραπίζοντα αυτόν· θέλει χορτασθή από ονειδισμού.
31 Ka Boeipa loh kumhal duela a hlahpham ngawn moenih.
Διότι ο Κύριος δεν απορρίπτει εις τον αιώνα·
32 Pae sak bal mai cakhaw a sitlohnah dongkah sitlohnah a khawk vanbangla a haidam bitni.
Αλλ' εάν και θλίψη, θέλει όμως και οικτειρήσει κατά το πλήθος του ελέους αυτού.
33 Hlang ca te a lungbuei a phaep pah tih a pae sak bal moenih.
Διότι δεν θλίβει εκ καρδίας αυτού ουδέ καταθλίβει τους υιούς των ανθρώπων.
34 Khohmuen kah thongtla boeih te a kho hmuiah a phop ham,
Το να καταπατή τις υπό τους πόδας αυτού πάντας τους δεσμίους της γης.
35 Khohni kah mikhmuh ah hlang kah tiktamnah hnawt ham,
Το να διαστρέφη κρίσιν ανθρώπου κατέναντι του προσώπου του Υψίστου·
36 A tuituknah neh hlang a khun sak ham khaw ka Boeipa loh a hmuh ngaih moenih.
Το να αδική άνθρωπον εν τη δίκη αυτού· ο Κύριος δεν βλέπει ταύτα.
37 Ka Boeipa loh a uen pawt te om ni tila unim aka thui thai.
Τις λέγει τι και γίνεται, χωρίς να προστάξη αυτό ο Κύριος;
38 A thae neh a then khaw Khohni ka lamloh thoeng pawt nim.
Εκ του στόματος του Υψίστου δεν εξέρχονται τα κακά και τα αγαθά;
39 A tholhnah sokah a tholhnah yuvat ah balae tih tongpa hlang hing loh a kohuet mai eh.
Διά τι ήθελε γογγύσει άνθρωπος ζων, άνθρωπος, διά την ποινήν της αμαρτίας αυτού;
40 Mamih kah longpuei he phuelhthaih tih n'khe phoeiah BOEIPA taengla mael uh sih.
Ας ερευνήσωμεν τας οδούς ημών και ας εξετάσωμεν και ας επιστρέψωμεν εις τον Κύριον.
41 Mamih kah thinko neh kut he vaan kah Pathen taengah phuel uh sih.
Ας υψώσωμεν τας καρδίας ημών και τας χείρας προς τον Θεόν τον εν τοις ουρανοίς, λέγοντες,
42 Kaimih kah boekoek neh nang kan koek uh te khodawk nan ngai uh moenih.
Ημαρτήσαμεν και απεστατήσαμεν· συ δεν μας συνεχώρησας.
43 Thintoek neh na cun uh vaengah kaimih nan hloem tih lungma ti kolla nan ngawn.
Περιεκάλυψας με θυμόν και κατεδίωξας ημάς· εφόνευσας, δεν εφείσθης.
44 Thangthuinah neh paan ham khaw namah te cingmai neh na cun uh.
Εκάλυψας σεαυτόν με νέφος, διά να μη διαβαίνη η προσευχή ημών.
45 Kaimih he pilnam lakli ah yun-aek neh kawnhnawt la nan khueh.
Μας έκαμες σκύβαλον και βδέλυγμα εν μέσω των λαών.
46 Ka thunkha boeih loh kaimih taengah a ka a ang uh.
Πάντες οι εχθροί ημών ήνοιξαν το στόμα αυτών εφ' ημάς.
47 Birhihnah neh rhom khaw kaimih taengah omdamnah neh pocinah la thoeng.
Φόβος και λάκκος ήλθον εφ' ημάς, ερήμωσις και συντριμμός.
48 Ka pilnam nu kah a pocinah dongah ka mik he sokca tui la long.
Ρύακας υδάτων καταβιβάζει ο οφθαλμός μου διά τον συντριμμόν της θυγατρός του λαού μου.
49 Ka mik loh a hawk vetih a bawtnah om pawt hil kak mahpawh.
Ο οφθαλμός μου σταλάζει και δεν σιωπά, διότι δεν έχει άνεσιν,
50 A dan neh BOEIPA loh vaan lamkah a hmuh duela.
Εωσού ο Κύριος διακύψη και ίδη εξ ουρανού.
51 Ka khopuei tanu boeih kongah ka mik loh ka hinglu he a poelyoe.
Ο οφθαλμός μου καταθλίβει την ψυχήν μου, εκ πασών των θυγατέρων της πόλεώς μου.
52 Lunglilungla maila kai he ka thunkha rhoek loh vaa bangla m'mae khaw m'mae uh mai.
Οι εχθρευόμενοί με αναιτίως με εκυνήγησαν ακαταπαύστως ως στρουθίον.
53 Ka hingnah te tangrhom ah a det uh kai taengah lungto a omtoem thil.
Έκοψαν την ζωήν μου εν τω λάκκω και έρριψαν λίθον επ' εμέ.
54 Ka lu he tui loh a et vaengah tah n'tuiphih muema ka ti.
Τα ύδατα επλημμύρησαν υπεράνω της κεφαλής μου· είπα, Απερρίφθην.
55 BOEIPA na ming te tangrhom laedil lamloh kang khue.
Επεκαλέσθην το όνομά σου, Κύριε, εκ λάκκου κατωτάτου.
56 Ka hilhoemnah ham ka pang te hna na buem pawt dongah ka ol na yaak coeng.
Ήκουσαν την φωνήν μου· μη κλείσης το ωτίον σου εις τον στεναγμόν μου, εις την κραυγήν μου.
57 Namah kang khue khohnin ah na mop tih, “Rhih boeh,” na ti.
Επλησίασας καθ' ην ημέραν σε επεκαλέσθην· είπας, Μη φοβού.
58 Ka hinglu kah tuituknah khaw ka Boeipa loh na rhoe tih ka hingnah na tlan.
Εδίκασας, Κύριε, την δίκην της ψυχής μου· ελύτρωσας την ζωήν μου.
59 BOEIPA aw ka lolhmaihnah na hmuh cakhaw ka laitloeknah dongah n'tang sak lah.
Είδες, Κύριε, το προς εμέ άδικον· κρίνον την κρίσιν μου.
60 Kai soah amih kah tawnlohnah boeih neh amih kah kopoek boeih te na hmuh.
Είδες πάσας τας εκδικήσεις αυτών, πάντας τους διαλογισμούς αυτών κατ' εμού.
61 BOEIPA aw kai soah amih kah kokhahnah neh amih kah kopoek boeih te na yaak coeng.
Ήκουσαν, Κύριε, τον ονειδισμόν αυτών, πάντας τους διαλογισμούς αυτών κατ' εμού·
62 Khohnin yung ah a phungding ol neh kamah taengah kai m'pai thiluh.
Τους λόγους των επανισταμένων επ' εμέ και τας μελέτας αυτών κατ' εμού όλην την ημέραν.
63 A hoepnah neh a painah ah, amih kah hnaelnah ni ka paelki.
Ιδέ, όταν κάθηνται και όταν σηκόνωνται· εγώ είμαι το άσμα αυτών.
64 BOEIPA aw, amih kut dongkah khoboe neh a tiing la amih te thuung lah.
Κάμε, Κύριε, εις αυτούς ανταπόδοσιν κατά τα έργα των χειρών αυτών.
65 Amih te lungbuei kotalh la khueh lamtah na tapvoepnah te amih soah thoeng sak.
Δος εις αυτούς πώρωσιν καρδίας, την κατάραν· σου επ' αυτούς.
66 BOEIPA aw thintoek te na hloem dongah ni amih te vaan hmui lamloh na mitmoeng sak.
Καταδίωξον εν οργή και αφάνισον αυτούς υποκάτωθεν των ουρανών του Κυρίου.
