Joshua 1
1 BOEIPA kah sal Moses a dueknah hnukah Moses aka bong Joshua, Nun capa te BOEIPA loh a voek tih,
Då Moses, Herrens tenar, var slokna, då tala Herren soleis til Josva Nunsson, fylgjesveinen hans:
2 “Ka sal Moses duek coeng. Te dongah thoo lamtah namah neh pilnam pum loh Jordan he kat lamtah kai loh Israel ca rhoek taengah ka paek khohmuen la kun lah.
«Moses, tenaren min, er slokna. Gjer deg no reidug og far med alt dette folket yver Jordanåi til det landet som eg vil gjeva Israels-sønerne!
3 Moses taengah ka thui vanbangla na khopha loh a cawt hmuen boeih te nangmih kam paek bitni.
Kvar staden de set foten på, gjev eg dykk, soleis som eg sagde med Moses:
4 Khosoek lamkah Lebanon tuiva puei duela, Khitti khohmuen pum Perath tuiva khotlak tuili puei due pataeng nang khorhi la coeng ni.
Frå øydemarki og Libanon der nord til Storelvi, Eufrat, yver heile Hetitarlandet, alt til det store havet der soli glader, skal riket dykkar nå.
5 Na hingnah a tue khui boeih na hmai ah hlang loh m'pai thil thai mahpawh. Moses taengkah ka om bangla nang taengah ka om van ni. Nang te kang rhael pawt vetih nang kan hnoo mahpawh.
I alle dine livedagar, skal ingen vera mann til å standa seg mot deg. Eg skal vera med deg, liksom eg var med Moses; aldri skal eg sleppa deg og aldri forlata deg.
6 “Amih taengah paek ham a napa rhoek taengah ka caeng tangtae khohmuen te pilnam na phaeng ham coeng dongah thaahuel lamtah namning sak.
Ver sterk og stød! For du skal hjelpa dette folket til å vinna det landet som eg lova federne deira å gjeva deim.
7 Ka sal Moses loh nang ng'uen olkhueng te boeih ngaithuen tih saii hamla thaahuel lamtah nam khak ning sak. Anih taeng lamloh banvoei bantang la taengphael boeh. Te daengah ni na caeh nah takuem ah lungming la na om uh eh.
Ver du berre retteleg sterk og stød, so du aldri gløymar å halda deg etter heile den lovi som Moses, tenaren min, lærde deg! Vik ikkje av ifrå den, korkje til høgre eller vinstre! Då kjem du til å stella deg visleg i all di ferd.
8 Olkhueng cabu he na ka dong lamloh na hlong mahpawh. Khoyin khothaih na thuep daengah ni a khuikah a daek bangla boeih saii ham na ngaithuen eh. Te vaengah na longpuei thaihtak vetih lungming la na om uh ni.
Hav allstødt denne lovi på tunga, og grunna på henne natt og dag, so du kjem i hug å liva etter alt det som der stend skrive! Då skal du hava lukka med deg på vegarne dine; for då fer du visleg fram.
9 Nang kang uen moenih a? Thaahuel lamtah namning sak. Na caeh nah takuem ah BOEIPA na Pathen loh nang taengla a om coeng dongah na sarhing sak boeh, rhihyawp boeh,” a ti nah.
Du veit eg hev sagt deg at du skal vera sterk og stød, ikkje ræddast og ikkje fæla; for Herren, din Gud, er med deg, kvar du fær.»
10 Te dongah pilnam kah rhoiboei rhoek te Joshua loh a uen tih,
Då tala Josva til formennerne for lyden og sagde:
11 “Rhaehhmuen khui la cet uh laeh. Pilnam te uen uh lamtah thui pah. Na lampu ham te sikim uh laeh. Hnin thum dongah ngawn tah Jordan te m'poeng uh pawn ni. BOEIPA na Pathen loh nangmih pang sak ham m'paek khohmuen te pang hamla paan uh laeh,” a ti nah.
«Gakk kring i lægret og seg so til folket: «No lyt de laga til ferdakost åt dykk: for um tri dagar skal de fara yver Jordan, so de kann koma inn og eigna til dykk det landet som Herren, dykkar Gud, vil gjeva dykk!»»
12 Tedae Reuben koca, Gad koca neh Manasseh koca hlangvang te Joshua loh a voek tih,
Og til rubenitarne og gaditarne og helvti av Manasse-ætti tala han so:
13 “BOEIPA kah sal Moses loh nangmih taengah n'uen olka te poek lah. Nangmih duem sak ham te BOEIPA na Pathen loh a thui tih khohmuen he nangmih taengah m'paek coeng.
«Kom i hug kva Moses, Herrens tenar, sette dykk fyre då han sagde: «Herren, dykkar Gud, vil at de skal koma til ro; difor gjev han dykk dette landet.»
14 Huta camoe neh na boiva tah Moses loh nangmih taengah m'paek Jordan rhalvangan kah khohmuen ah om uh mai saeh. Tedae nangmih tatthai hlangrhalh boeih long tah na manuca rhoek kah a hmai ah caem la cet uh lamtah na manuca rhoek te BOEIPA loh nangmih bangla a duem sak due amih te bom uh.
No skal konorne og borni dykkar og bufeet verta verande i det landet som Moses gav dykk austanfor Jordan; men sjølve lyt de, so mange av dykk som er fullgode stridsmenner, fara herbudde fyre brørne dykkar og hjelpa deim,
15 BOEIPA na Pathen loh amih a paek khohmuen te amih long khaw pang uh van saeh. Te phoeiah nangmih kah rho, khohmuen la bal uh lamtah BOEIPA kah sal Moses loh khocuk Jordan rhalvangan ah nangmih m'paek te huul uh van,” a ti nah.
til dess Herren let deim og koma til ro liksom de, og dei hev eigna til seg det landet som Herren, dykkar Gud, vil gjeva deim; då skal de fara heim att og busetja dykk i dykkar eige land, det som Moses, Herrens tenar, gav dykk her på austsida av Jordan.»
16 Te dongah Joshua te a doo uh tih, “Kaimih nang uen boeih te ka saii uh vetih kaimih nan tueih nah boeih la ka cet uh ni.
Då svara dei Josva so: «Alt du hev sagt til oss, skal me gjera, og kvar du sender oss, skal me ganga.
17 Moses ol te boeih ka ngai uh bangla nang ol te ka ngai uh van ni. Moses taengkah a om bangla BOEIPA na Pathen loh nang taengah om van saeh.
Liksom me lydde Moses i alle ting, soleis vil me og lyda deg, berre Herren, din Gud, er med deg, som han var med Moses.
18 Nang kah olthui aka koek tih nang kah olka nan uen te pakhat kangna khaw aka hnatun pawt hlang boeih tah duek pai saeh. Tedae thaahuel lamtah namning sak,” a ti nah uh.
Den som set seg upp imot bodi dine og ikkje lyder deg i alt du segjer han fyre, han skal døy. Ver du berre sterk og stød!»
