Joshua 20

1 Joshua te BOEIPA a voek tih,

خداوند به یوشع فرمود:

2 “Israel ca rhoek te thui pah lamtah, Moses kut dongah nangmih ham ka thui vabangla, 'Hlipyingnah khopuei te namamih ham khueh uh,’ ti nah.

«به مردم اسرائیل بگو که شهرهای پناهگاه را که قبلاً دستورهای آن را توسط موسی به شما داده بودم، تعیین کنند،

3 A ming mueh ah tohtamaeh la hinglu aka ngawn, aka ngawn tah te lam te rhaelrham saeh. Te vaengah thii phu aka suk taeng lamloh nangmih ham hlipyingnah la om saeh.

تا اگر کسی مرتکب قتل غیرعمد شود به آنجا پناه ببرد و از انتقام بستگان مقتول در امان باشد.

4 Te khopuei khuikah pakhat pakhat la a rhaelrham vaengah khopuei vongka kah thohka ah pai saeh lamtah a dum a lai te khopuei kah a hamca rhoek hna ah thui pah saeh. Te vaengah anih te a kho khuila khoem uh saeh, anih te a hmuen pae uh van saeh lamtah amih taengah khosa saeh.

وقتی قاتل به یکی از این شهرها برسد باید به دروازهٔ شهر که محل قضاوت است برود و قضیه را برای بزرگان شهر شرح دهد. آنها نیز باید او را به داخل شهر برده، مکانی برای زندگی کردن به او بدهند تا پیش ایشان بماند.

5 Te vaengah thii phu aka suk loh a hnuk han hloem mai cakhaw hlaem hlavai ah anih te a hmuhuet moenih, a hui te poek mueh la a ngawn oeh dongah hlang aka ngawn te phu aka suk kut ah tloeng uh boel saeh.

اگر یکی از بستگان مقتول برای کشتن قاتل بیاید، نباید قاتل را تسلیم نمایند، چون او به طور تصادفی مرتکب عمل قتل شده است، نه از روی کینه و غرض.

6 Laitloeknah ham rhaengpuei mikhmuh ah pai hlan tih, te vaeng tue ah aka om khosoih puei loh a duek hlan khuiah tah te khopuei ah te khosa saeh. Hlang aka ngawn te a mael vaengah tah te lamkah a rhaelrham khopuei lamloh amah kho neh amah im te paan saeh,” a ti nah.

او باید تا زمان محاکمه‌اش در حضور مردم، و تا وفات رئیس کهنه‌ای که در زمان واقعه بر مصدر کار بوده است، در آن شهر بماند. اما بعد از آن، آزاد است و می‌تواند به شهر و خانهٔ خود بازگردد.»

7 Te dongah Galilee, Naphtali tlang kah Kedesh, Ephraim tlang ah Shekhem, Judah tlang Hebron ah Kiriatharba,

پس این شهرها برای پناهگاه اختصاص یافتند: قادش جلیل در کوهستان نفتالی، شکیم در کوهستان افرایم و قریهٔ اربع (که حبرون نیز نامیده می‌شد) در کوهستان یهودا.

8 rhalvangan ah Jordan kah khocuk Jerikho te a hoep uh. Khosoek tlangkol, Reuben koca khuiah ah Bezer, Gilead kah Gad koca khuiah Ramoth, Bashan kah Manasseh koca khuiah Golan te a khueh uh.

همچنین در سمت شرقی رود اردن، در شرق اریحا، این شهرها برای پناهگاه اختصاص یافتند: باصر در صحرا از زمین قبیلهٔ رئوبین، راموت در جلعاد از زمین قبیلهٔ جاد و جولان در باشان از زمین قبیلهٔ منسی.

9 Tohtamaeh ah hinglu aka ngawn boeih loh te la a rhaelrham ham, amih lakli ah aka bakuep Israel ca rhoek boeih neh yinlai ham khaw te rhoek te khopuei khoyaeh la om coeng. Te daengah ni rhaengpuei mikhmuh ah a pai hlan atah thii phu aka suk kut loh a ngawn pawt eh.

شهرهای پناهگاه، هم برای اسرائیلی‌ها بود و هم برای غریبانی که در میان ایشان زندگی می‌کردند، تا اگر کسی ناخواسته مرتکب قتل شود، به یکی از آنها فرار کند تا قبل از محاکمه‌اش در حضور مردم، به دست مدعی خون مقتول، کشته نشود.