< Johan 16 >

1 N'khah uh pawt ham ni nangmih taengah he he ka thui.
യുഷ്മാകം യഥാ വാധാ ന ജായതേ തദർഥം യുഷ്മാൻ ഏതാനി സർവ്വവാക്യാനി വ്യാഹരം|
2 Nangmih te a hael la n'haek uh ni. A tue ha pawk vaengah hlang boeih loh nangmih n'ngawn te Pathen taengkah thothuengnah a khueh la a ngai uh ni.
ലോകാ യുഷ്മാൻ ഭജനഗൃഹേഭ്യോ ദൂരീകരിഷ്യന്തി തഥാ യസ്മിൻ സമയേ യുഷ്മാൻ ഹത്വാ ഈശ്വരസ്യ തുഷ്ടി ജനകം കർമ്മാകുർമ്മ ഇതി മംസ്യന്തേ സ സമയ ആഗച്ഛന്തി|
3 Te khaw a Pa neh kai m'ming uh pawt dongah ni a saii uh eh.
തേ പിതരം മാഞ്ച ന ജാനന്തി, തസ്മാദ് യുഷ്മാൻ പ്രതീദൃശമ് ആചരിഷ്യന്തി|
4 Tedae he he nangmih kan thui coeng. Te daengah ni a tue ha pawk vaengah kai loh nangmih kan ti nah te na poek uh eh. Tedae nangmih taengah ka om dongah hekah he a tongcuek lamloh nangmih ham ka thui moenih.
അതോ ഹേതാഃ സമയേ സമുപസ്ഥിതേ യഥാ മമ കഥാ യുഷ്മാകം മനഃസുഃ സമുപതിഷ്ഠതി തദർഥം യുഷ്മാഭ്യമ് ഏതാം കഥാം കഥയാമി യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധമ് അഹം തിഷ്ഠൻ പ്രഥമം താം യുഷ്മഭ്യം നാകഥയം|
5 Tedae kai aka tueih taengah ka cet pawn ni. Nangmih loh, “Melam na caeh eh?” tila kai nan dawt uh moenih.
സാമ്പ്രതം സ്വസ്യ പ്രേരയിതുഃ സമീപം ഗച്ഛാമി തഥാപി ത്വം ക്ക ഗച്ഛസി കഥാമേതാം യുഷ്മാകം കോപി മാം ന പൃച്ഛതി|
6 Te phoeiah hekah he nangmih taengah ka thui coeng dongah kothaenah loh nangmih thinko te a koei.
കിന്തു മയോക്താഭിരാഭിഃ കഥാഭി ര്യൂഷ്മാകമ് അന്തഃകരണാനി ദുഃഖേന പൂർണാന്യഭവൻ|
7 Tedae kai loh nangmih taengah oltak ka thui, Kai ka caeh te nangmih ham rhoei bet. Ka cet pawt koinih nangmih taengah baerhoep te ha pawk mahpawh, Tedae ka caeh atah nangmih taengla anih kan tueih ni.
തഥാപ്യഹം യഥാർഥം കഥയാമി മമ ഗമനം യുഷ്മാകം ഹിതാർഥമേവ, യതോ ഹേതോ ർഗമനേ ന കൃതേ സഹായോ യുഷ്മാകം സമീപം നാഗമിഷ്യതി കിന്തു യദി ഗച്ഛാമി തർഹി യുഷ്മാകം സമീപേ തം പ്രേഷയിഷ്യാമി|
8 Anih te ha pawk vaengah diklai te tholh kawng khaw, duengnah kawng khaw, laitloeknah kawng khaw.
തതഃ സ ആഗത്യ പാപപുണ്യദണ്ഡേഷു ജഗതോ ലോകാനാം പ്രബോധം ജനയിഷ്യതി|
9 Kai n'tangnah uh pawt dongah tholhnah kawng.
തേ മയി ന വിശ്വസന്തി തസ്മാദ്ധേതോഃ പാപപ്രബോധം ജനയിഷ്യതി|
10 Pa taengla ka cet vetih kai nan hmuh uh voel pawt ham dongah duengnah kawng khaw.
യുഷ്മാകമ് അദൃശ്യഃ സന്നഹം പിതുഃ സമീപം ഗച്ഛാമി തസ്മാദ് പുണ്യേ പ്രബോധം ജനയിഷ്യതി|
11 He diklai boei te lai a tloek coeng dongah laitloeknah kawng khaw a toeltham ni.
ഏതജ്ജഗതോഽധിപതി ർദണ്ഡാജ്ഞാം പ്രാപ്നോതി തസ്മാദ് ദണ്ഡേ പ്രബോധം ജനയിഷ്യതി|
12 Nangmih taengah thui ham muep om pueng dae nangmih loh tahae ah na doe uh tloel.
യുഷ്മഭ്യം കഥയിതും മമാനേകാഃ കഥാ ആസതേ, താഃ കഥാ ഇദാനീം യൂയം സോഢും ന ശക്നുഥ;
13 Tedae amah ha pawk vaengah tah, oltak Mueihla loh nangmih te oltak dongah a cungkuem la long n'tueng ni. Amah lamloh thui pawt vetih a yaak te boeih a thui ni. Te vaengah aka lo te khaw nangmih taengah ha puen ni.
കിന്തു സത്യമയ ആത്മാ യദാ സമാഗമിഷ്യതി തദാ സർവ്വം സത്യം യുഷ്മാൻ നേഷ്യതി, സ സ്വതഃ കിമപി ന വദിഷ്യതി കിന്തു യച്ഛ്രോഷ്യതി തദേവ കഥയിത്വാ ഭാവികാര്യ്യം യുഷ്മാൻ ജ്ഞാപയിഷ്യതി|
14 Te long ni kai n'thangpom eh. Kamah hut te a doe vetih nangmih taengla ha puen ni.
മമ മഹിമാനം പ്രകാശയിഷ്യതി യതോ മദീയാം കഥാം ഗൃഹീത്വാ യുഷ്മാൻ ബോധയിഷ്യതി|
15 Pa loh a khueh boeih te kai kah ni, Te dongah, ‘Kamah kah te a doe tih nangmih taengah ka puen bitni,’ ka ti.
പിതു ര്യദ്യദ് ആസ്തേ തത് സർവ്വം മമ തസ്മാദ് കാരണാദ് അവാദിഷം സ മദീയാം കഥാം ഗൃഹീത്വാ യുഷ്മാൻ ബോധയിഷ്യതി|
16 “Kolkalh om vetih kai nan hmu uh pawt sui dae rhaih koep om vetih kai nan hmuh uh ni,” a ti nah.
കിയത്കാലാത് പരം യൂയം മാം ദ്രഷ്ടും ന ലപ്സ്യധ്വേ കിന്തു കിയത്കാലാത് പരം പുന ർദ്രഷ്ടും ലപ്സ്യധ്വേ യതോഹം പിതുഃ സമീപം ഗച്ഛാമി|
17 Te dongah a hnukbang rhoek khuiah khat neh khat te, “Mamih taengah, ‘Kolkalh om vetih kai nan hmu uh voel pawt sui dae rhaih koep om vetih kai nan hmuh uh ni. Te phoeiah pa taengla ka cet ni,’ a ti te metlam a om,” a ti uh.
തതഃ ശിഷ്യാണാം കിയന്തോ ജനാഃ പരസ്പരം വദിതുമ് ആരഭന്ത, കിയത്കാലാത് പരം മാം ദ്രഷ്ടും ന ലപ്സ്യധ്വേ കിന്തു കിയത്കാലാത് പരം പുന ർദ്രഷ്ടും ലപ്സ്യധ്വേ യതോഹം പിതുഃ സമീപം ഗച്ഛാമി, ഇതി യദ് വാക്യമ് അയം വദതി തത് കിം?
18 Te dongah, “A thui te me tlam nim a om te? ‘Kolkalh ah’ a ti te m'ming uh moenih,” a ti uh.
തതഃ കിയത്കാലാത് പരമ് ഇതി തസ്യ വാക്യം കിം? തസ്യ വാക്യസ്യാഭിപ്രായം വയം ബോദ്ധും ന ശക്നുമസ്തൈരിതി
19 Anih dawt ham a ngaih uh te Jesuh loh a ming dongah amih te, “‘Kolkalh om vetih kai nan hmu uh mahpawh, Tedae rhaih koep om vetih kai nan hmuh uh ni,’ tila ka thui dongah he khat neh khat na dawt uh thae.
നിഗദിതേ യീശുസ്തേഷാം പ്രശ്നേച്ഛാം ജ്ഞാത്വാ തേഭ്യോഽകഥയത് കിയത്കാലാത് പരം മാം ദ്രഷ്ടും ന ലപ്സ്യധ്വേ, കിന്തു കിയത്കാലാത് പരം പൂന ർദ്രഷ്ടും ലപ്സ്യധ്വേ, യാമിമാം കഥാമകഥയം തസ്യാ അഭിപ്രായം കിം യൂയം പരസ്പരം മൃഗയധ്വേ?
20 Nangmih taengah rhep rhep kan thui, na rhap uh vetih na nguek uh ni. Tedae diklai loh a uem vetih na kothae uh ni. Tedae nangmih kah kothaenah te omngaihnah la poeh ni.
യുഷ്മാനഹമ് അതിയഥാർഥം വദാമി യൂയം ക്രന്ദിഷ്യഥ വിലപിഷ്യഥ ച, കിന്തു ജഗതോ ലോകാ ആനന്ദിഷ്യന്തി; യൂയം ശോകാകുലാ ഭവിഷ്യഥ കിന്തു ശോകാത് പരം ആനന്ദയുക്താ ഭവിഷ്യഥ|
21 Huta loh a tue a pha tih ca a cun vaengah kothaenah a khueh. Tedae camoe te a cun vaengah tah diklai ah hlang a cun te a omngaihnah neh phacip phabaem te poek pawh.
പ്രസവകാല ഉപസ്ഥിതേ നാരീ യഥാ പ്രസവവേദനയാ വ്യാകുലാ ഭവതി കിന്തു പുത്രേ ഭൂമിഷ്ഠേ സതി മനുഷ്യൈകോ ജന്മനാ നരലോകേ പ്രവിഷ്ട ഇത്യാനന്ദാത് തസ്യാസ്തത്സർവ്വം ദുഃഖം മനസി ന തിഷ്ഠതി,
22 Te dongah nangmih khaw tahae ah kothaenah na khueh uh dae nangmih te koep kan hip vetih nangmih thinko loh omngaih bitni. Nangmih kah omngaihnah te nangmih lamkah rhawt uh mahpawh.
തഥാ യൂയമപി സാമ്പ്രതം ശോകാകുലാ ഭവഥ കിന്തു പുനരപി യുഷ്മഭ്യം ദർശനം ദാസ്യാമി തേന യുഷ്മാകമ് അന്തഃകരണാനി സാനന്ദാനി ഭവിഷ്യന്തി, യുഷ്മാകം തമ് ആനന്ദഞ്ച കോപി ഹർത്തും ന ശക്ഷ്യതി|
23 Tekah khohnin ah kai nan dawt uh loengloeng mahpawh. Nangmih taengah rhep rhep ka thui, kai ming neh Pa taengah na bih te tah nangmih m'paek bitni.
തസ്മിൻ ദിവസേ കാമപി കഥാം മാം ന പ്രക്ഷ്യഥ| യുഷ്മാനഹമ് അതിയഥാർഥം വദാമി, മമ നാമ്നാ യത് കിഞ്ചിദ് പിതരം യാചിഷ്യധ്വേ തദേവ സ ദാസ്യതി|
24 Tahae duela kai ming neh na bih uh te a hong moenih. Bih uh lamtah na dang uh bitni. Te daengah ni nangmih kah omngaihnah loh a soep la a om eh.
പൂർവ്വേ മമ നാമ്നാ കിമപി നായാചധ്വം, യാചധ്വം തതഃ പ്രാപ്സ്യഥ തസ്മാദ് യുഷ്മാകം സമ്പൂർണാനന്ദോ ജനിഷ്യതേ|
25 Thuidoeknah neh nangmih taengah hekah he ka thui coeng. A tue ha pawk vaengah tah thuidoeknah neh nangmih kam voek voel mahpawh. Tedae pa kawng nangmih taengah sayalh la ka puen bitni.
ഉപമാകഥാഭിഃ സർവ്വാണ്യേതാനി യുഷ്മാൻ ജ്ഞാപിതവാൻ കിന്തു യസ്മിൻ സമയേ ഉപമയാ നോക്ത്വാ പിതുഃ കഥാം സ്പഷ്ടം ജ്ഞാപയിഷ്യാമി സമയ ഏതാദൃശ ആഗച്ഛതി|
26 Tekah khohnin ah kai ming neh na bih uh ni. Tedae nangmih ham kai loh a pa taengah ka dawt ni tila nangmih taengah ka thui moenih.
തദാ മമ നാമ്നാ പ്രാർഥയിഷ്യധ്വേ ഽഹം യുഷ്മന്നിമിത്തം പിതരം വിനേഷ്യേ കഥാമിമാം ന വദാമി;
27 Pa amah loh nangmih n'lungnah te nangmih loh kai nan lungnah tih Pathen lamkah ka suntlak he na tangnah uh dongah ni.
യതോ യൂയം മയി പ്രേമ കുരുഥ, തഥാഹമ് ഈശ്വരസ്യ സമീപാദ് ആഗതവാൻ ഇത്യപി പ്രതീഥ, തസ്മാദ് കാരണാത് കാരണാത് പിതാ സ്വയം യുഷ്മാസു പ്രീയതേ|
28 “Pa taeng lamkah ka lo tih diklai la kam pha coeng. Diklai te ka hlah vetih pa taengah koep ka cet ni,” a ti nah.
പിതുഃ സമീപാജ്ജജദ് ആഗതോസ്മി ജഗത് പരിത്യജ്യ ച പുനരപി പിതുഃ സമീപം ഗച്ഛാമി|
29 A hnukbang rhoek loh, “Sayalh la na thui coeng tih thuidoeknah na thui pawt la he.
തദാ ശിഷ്യാ അവദൻ, ഹേ പ്രഭോ ഭവാൻ ഉപമയാ നോക്ത്വാധുനാ സ്പഷ്ടം വദതി|
30 Boeih na ming dongah u long khaw nang dawt ham pakhat khaw ngoe pawh tila ka ming uh coeng, te nen ni Pathen taeng lamkah na lo te kan tangnah uh,” a ti nah.
ഭവാൻ സർവ്വജ്ഞഃ കേനചിത് പൃഷ്ടോ ഭവിതുമപി ഭവതഃ പ്രയോജനം നാസ്തീത്യധുനാസ്മാകം സ്ഥിരജ്ഞാനം ജാതം തസ്മാദ് ഭവാൻ ഈശ്വരസ്യ സമീപാദ് ആഗതവാൻ ഇത്യത്ര വയം വിശ്വസിമഃ|
31 Jesuh loh amih te, “Na tangnah uh pawn a?
തതോ യീശുഃ പ്രത്യവാദീദ് ഇദാനീം കിം യൂയം വിശ്വസിഥ?
32 A tue ha pawk coeng ke, pakhat rhip loh amah amah ah na taekyak uh tih kamah bueng nan hlah uh ham ni ha pawk coeng, Tedae a pa he kai taengah om tih kamah bueng ka om moenih.
പശ്യത സർവ്വേ യൂയം വികീർണാഃ സന്തോ മാമ് ഏകാകിനം പീരത്യജ്യ സ്വം സ്വം സ്ഥാനം ഗമിഷ്യഥ, ഏതാദൃശഃ സമയ ആഗച്ഛതി വരം പ്രായേണോപസ്ഥിതവാൻ; തഥാപ്യഹം നൈകാകീ ഭവാമി യതഃ പിതാ മയാ സാർദ്ധമ് ആസ്തേ|
33 He he nangmih taengah ka thui daengah ni kai rhangneh ngaimongnah na dang uh eh. Diklai ah phacip phabaem na dang uh ni. Tedae na ngaimong sak uh. Kai loh diklai ka noeng coeng,” a ti nah.
യഥാ മയാ യുഷ്മാകം ശാന്തി ർജായതേ തദർഥമ് ഏതാഃ കഥാ യുഷ്മഭ്യമ് അചകഥം; അസ്മിൻ ജഗതി യുഷ്മാകം ക്ലേശോ ഘടിഷ്യതേ കിന്ത്വക്ഷോഭാ ഭവത യതോ മയാ ജഗജ്ജിതം|

< Johan 16 >