Joba 9
1 Job loh koep a doo tih,
Maar Job antwoordde en zeide:
2 A tueng te ka ming tangloeng dae hlanghing he Pathen taengah metlam a tang thai eh?
Waarlijk, ik weet, dat het zo is; want hoe zou de mens rechtvaardig zijn bij God?
3 Amah te oelh ham ngaih cakhaw, anih te thawngkhat ah pakhat long pataeng a doo thai moenih.
Zo Hij lust heeft, om met hem te twisten, niet een uit duizend zal hij Hem beantwoorden.
4 A thinko cueih tih a thadueng khaw len rhapsat. A thuung dongah anih taengah unim aka mangkhak?
Hij is wijs van hart, en sterk van kracht; wie heeft zich tegen Hem verhard, en vrede gehad?
5 Tlang khaw haimo coeng tih a thintoek ah amih a maelh te khaw ming uh pawh.
Die de bergen verzet, dat zij het niet gewaar worden, Die ze omkeert in Zijn toorn;
6 Diklai he a hmuen lamloh tlai tih a tung khaw tuen coeng.
Die de aarde beweegt uit haar plaats, dat haar pilaren schudden;
7 Khomik te a uen tih thoeng pawh, aisi khaw catui tloep a hnah.
Die de zon gebiedt, en zij gaat niet op; en verzegelt de sterren;
8 Vaan ke amah bueng loh a cueh tih tuitunli kah hmuensang dongah a cawt.
Die alleen de hemelen uitbreidt, en treedt op de hoogten der zee;
9 Ning, buhol neh airhitbom khaw, tuithim tlungkawt khaw a saii neh.
Die den Wagen maakt, den Orion, en het Zevengesternte, en de binnenkameren van het Zuiden;
10 Khenah tloel duela hno len a saii tih tae lek pawt hil ah khobaerhambae coeng.
Die grote dingen doet, die men niet doorzoeken kan; en wonderen, die men niet tellen kan.
11 Kai taeng long a pah mai akhaw ka hmu pawt tih, a tinghil akhaw anih te ka yakming moenih.
Zie, Hij zal voor mij henengaan, en ik zal Hem niet zien; en Hij zal voorbijgaan, en ik zal Hem niet merken.
12 Paco cakhaw ulong anih a mael sak? Ulong long anih te, “Balae na saii,” a ti nah?
Zie, Hij zal roven, wie zal het Hem doen wedergeven? Wie zal tot Hem zeggen: Wat doet Gij?
13 Pathen tah a thintoek mael pawt tih, Rahab aka bom rhoek khaw a hmui, a hmui ah ngam uh.
God zal Zijn toorn niet afkeren; onder Hem worden gebogen de hovaardige helpers.
14 Te dongah anih aisat te kai loh ka doo thai vetih, a taengah ka ol ka coelh thai aya?
Hoeveel te min zal ik Hem antwoorden, en mijn woorden uitkiezen tegen Hem?
15 Ka tang cakhaw kai lai aka tloek taengah ka doo thai pawt tih rhennah ni ka bih.
Denwelken ik, zo ik rechtvaardig ware, niet zou antwoorden; mijn Rechter zal ik om genade bidden.
16 Ka khue tih kai n'doo cakhaw ka ol a hnatun tila ka tangnah moenih.
Indien ik roep, en Hij mij antwoordt; ik zal niet geloven, dat Hij mijn stem ter ore genomen heeft.
17 Hlithae neh kai m'phop tih, lunglilungla la ka tloh ping.
Want Hij vermorzelt mij door een onweder, en vermenigvuldigt mijn wonden zonder oorzaak.
18 Ka mueihla he mael hamla kai m'pae pawt dae, olkhaa ni kai n'kum sak.
Hij laat mij niet toe mijn adem te verhalen; maar Hij verzadigt mij met bitterheden.
19 Thadueng dongah khaw len rhapsat tih, laitloeknah dongah khaw unim kai aka tuentah he?
Zo het aan de kracht komt, zie, Hij is sterk; en zo het aan het recht komt, wie zal mij dagvaarden?
20 Ka ka neh ka tang akhaw ka boe hae ni, ka cuemthuek cakhaw ka kawn hae.
Zo ik mij rechtvaardig, mijn mond zal mij verdoemen; ben ik oprecht, Hij zal mij toch verkeerd verklaren.
21 Ka cuemthuek dae ka hinglu khaw ka ming pawt tih ka hingnah khaw ka kohnue.
Ben ik oprecht, zo acht ik toch mijn ziel niet; ik versmaad mijn leven.
22 Te dongah pakhat la, “Cuemthuek neh halang khaw amah loh a khah,” a ti.
Dat is een ding, daarom zeg ik: Den oprechte en den goddeloze verdoet Hij.
23 Rhuihet loh a duek sak buengrhuet vaengah, ommongsitoe kah noemcainah te a tamdaeng.
Als de gesel haastelijk doodt, bespot Hij de verzoeking der onschuldigen.
24 Diklai he halang kut ah a paek tih, a laitloek kah maelhmai te a khuk. Te pawt koinih amah te unim?
De aarde wordt gegeven in de hand des goddelozen; Hij overdekt het aangezicht harer rechteren; zo niet, wie is Hij dan?
25 Ka khohnin khaw aka yong lakah bawn tih, a yong dongah a then khaw hmuh uh pawh.
En mijn dagen zijn lichter geweest dan een loper; zij zijn weggevloden, zij hebben het goede niet gezien.
26 Sangpho canghlong bangla tinghil tih, atha bangla caak dongah cu.
Zij zijn voorbijgevaren met jachtschepen; gelijk een arend naar het aas toevliegt.
27 “Kai he ka kohuetnah ka hnilh pawn eh, ka maelhmai ka hlam saeh lamtah ka ngaidip saeh,” ka ti akhaw,
Indien mijn zeggen is: Ik zal mijn klacht vergeten, en ik zal mijn gebaar laten varen, en mij verkwikken;
28 Ka nganboh he boeih ka rhih tih, kai nan hmil mahpawh tila ka ming.
Zo schroom ik voor al mijn smarten; ik weet, dat Gij mij niet onschuldig zult houden.
29 Kai ka boe coeng dae balae tih, a honghi nen he ka kohnue eh?
Ik zal toch goddeloos zijn; waarom dan zal ik ijdellijk arbeiden?
30 Vuelsong tui dongah ka hluk vetih, ka kut he lunghuem neh ka cil cakhaw,
Indien ik mij wasse met sneeuwwater, en mijn handen zuivere met zeep;
31 vaam khuila kai nan nuem hae vetih, ka himbai neh kamah khaw n'tuei uh ni.
Dan zult Gij mij in de gracht induiken, en mijn klederen zullen van mij gruwen.
32 Hlang he kamah bangla a om pawt dongah, anih te ka doo koinih laitloeknah la rhenten m'pawk uh ni.
Want Hij is niet een man, als ik, dien ik antwoorden zou, zo wij te zamen in het gericht kwamen.
33 Mamih laklo ah oltloek tih, mamih rhoi soah a kut aka tloeng om pawh.
Er is geen scheidsman tussen ons, die zijn hand op ons beiden leggen mocht.
34 A cungkui te kai taeng lamloh a khoe mai vetih, a mueirhih loh kai n'let sak pawt mako.
Dat Hij van op mij Zijn roede wegdoe, en dat Zijn verschrikking mij niet verbaasd make;
35 Ka thui neh anih ka rhih pawt dae, kai he kamah taengah te tlam te ka om moenih.
Zo zal ik spreken, en Hem niet vrezen; want zodanig ben ik niet bij mij.
