Joba 6
1 Job loh a doo tih,
Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:
2 Ka konoinah ka thuek, ka thuek vetih ka talnah he cooi dongah ka tloeng rhenten koinih.
O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!
3 Tuitunli kah laivin lakah n'nan ngawn coeng. Te dongah ka ol he lawn coeng.
Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.
4 Tlungthang thaltang dongah a sue te ka khuiah ka mueihla loh a mam. Pathen kah hihhamnah loh kai taengah rhong a pai.
[Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.
5 Kohong marhang khaw baelhing soah pang tih, vaito te a kamvuelh soah rhung bal nim?
Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?
6 Lungkaeh om kolla ankak a caak tih aiduei dakda dongah a hlihlim om aya?
Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?
7 Amih te ka hinglu loh ben ham a aal tih ka buh khaw kolet la om.
[Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.
8 Ka huithuinah he ulong m'paek vetih a thoeng eh? Tedae ka ngaiuepnah he Pathen long ni m'paek eh?
Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!
9 Pathen he mulmet vetih kai he m'phop, a kut a hlam vetih kai m'mueluem mako.
Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!
10 Te vaengah kai ham hloephloeinah om dae lah sue. Te vaengah bungtloh khuiah ka uem mako. Hlangcim te ka phah pawt bangla n'lungma sak pawt mako.
Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.
11 Ka ngaiuep ham ka thadueng khaw menim? Ka hinglu ka hlawt ham ka hmailong khaw menim?
Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?
12 Ka thadueng he lungto thadueng nim? Ka saa he rhohumsen a?
Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?
13 Kai ham he kamah kah bomnah om ngawn pawt tih lungming cueihnah khaw kai lamloh a heh coeng.
Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?
14 Ngaidaeng loh tlungthang hinyahnah a hnoo vaengah pataeng a baerhoep taengkah sitlohnah a dang van.
Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.
15 Ka manuca rhoek khaw soklong bangla la hnukpoh tih sokca soklong bangla kak.
Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;
16 Amih te vueltling loh a nu sak tih vuelsong a yut pah.
Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;
17 Kho a awlh vaengah a bae neh huu tih amah hmuen lamloh kak uh.
W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.
18 A caehlong longpuei a hoi uh tih hinghong la a caeh dongah milh uh.
Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.
19 Tema caehlong kah rhoek loh a paelki uh tih, Sheba lambong amih ham a lamtawn uh.
Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.
20 A pangtung uh dongah yak uh tih a taengla a pawk uh akhaw a hmai tal.
Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.
21 A taengah a hong la na om uh van coeng dongah rhihkoi na hmuh vaengah na rhih uh.
Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.
22 “Kai taengah m'pae uh lamtah na thadueng lamloh kai hamla kapbaih pae uh.
Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?
23 Rhal kut lamloh kai n'loeih sak lamtah hlanghaeng kut lamloh kai n'lat uh,” ka ti noek a?
Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?
24 Kai n'thuinuet lamtah ka ngam bitni. Metla ka palang khaw kai he m'ming sakuh.
Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.
25 Balae tih hlang dueng ol rhap rhap a cal? Nangmih lamloh a tluung ham khaw balae a tluung?
O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?
26 Olthui te tluung hamla na moeh uh nama? Ol khaw khohli bangla talsae mai pawn ni.
Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?
27 Cadah ham aisat hmulung na naan vetih na hui hamla na tael pah nim?
Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.
28 Tedae mulmet uh laeh, kai taengla mael uh. Nangmih maelhmai ah ka laithae nim?
Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.
29 Mael uh laeh, dumlai la om uh boeh, mael uh laeh, koep mael uh laeh. Ka duengnah he a khuiah om.
Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.
30 Ka lai dongah dumlai om nim? Ka dang loh talnah yakming pawt maco.
Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?
