Joba 6
1 Job loh a doo tih,
Respondens autem Iob, dixit:
2 Ka konoinah ka thuek, ka thuek vetih ka talnah he cooi dongah ka tloeng rhenten koinih.
Utinam appenderentur peccata mea, quibus iram merui: et calamitas, quam patior, in statera.
3 Tuitunli kah laivin lakah n'nan ngawn coeng. Te dongah ka ol he lawn coeng.
Quasi arena maris haec gravior appareret: unde et verba mea dolore sunt plena:
4 Tlungthang thaltang dongah a sue te ka khuiah ka mueihla loh a mam. Pathen kah hihhamnah loh kai taengah rhong a pai.
Quia sagittae Domini in me sunt, quarum indignatio ebibit spiritum meum, et terrores Domini militant contra me.
5 Kohong marhang khaw baelhing soah pang tih, vaito te a kamvuelh soah rhung bal nim?
Numquid rugiet onager cum habuerit herbam? aut mugiet bos cum ante praesepe plenum steterit?
6 Lungkaeh om kolla ankak a caak tih aiduei dakda dongah a hlihlim om aya?
Aut poterit comedi insulsum, quod non est sale conditum? aut potest aliquis gustare, quod gustatum affert mortem?
7 Amih te ka hinglu loh ben ham a aal tih ka buh khaw kolet la om.
Quae prius nolebat tangere anima mea, nunc prae angustia, cibi mei sunt.
8 Ka huithuinah he ulong m'paek vetih a thoeng eh? Tedae ka ngaiuepnah he Pathen long ni m'paek eh?
Quis det ut veniat petitio mea: et quod expecto, tribuat mihi Deus?
9 Pathen he mulmet vetih kai he m'phop, a kut a hlam vetih kai m'mueluem mako.
Et qui coepit, ipse me conterat: solvat manum suam, et succidat me?
10 Te vaengah kai ham hloephloeinah om dae lah sue. Te vaengah bungtloh khuiah ka uem mako. Hlangcim te ka phah pawt bangla n'lungma sak pawt mako.
Et haec mihi sit consolatio ut affligens me dolore, non parcat, nec contradicam sermonibus Sancti.
11 Ka ngaiuep ham ka thadueng khaw menim? Ka hinglu ka hlawt ham ka hmailong khaw menim?
Quae est enim fortitudo mea ut sustineam? aut quis finis meus, ut patienter agam?
12 Ka thadueng he lungto thadueng nim? Ka saa he rhohumsen a?
Nec fortitudo lapidum fortitudo mea, nec caro mea aenea est.
13 Kai ham he kamah kah bomnah om ngawn pawt tih lungming cueihnah khaw kai lamloh a heh coeng.
Ecce, non est auxilium mihi in me, et necessarii quoque mei recesserunt a me.
14 Ngaidaeng loh tlungthang hinyahnah a hnoo vaengah pataeng a baerhoep taengkah sitlohnah a dang van.
Qui tollit ab amico suo misericordiam, timorem Domini derelinquit.
15 Ka manuca rhoek khaw soklong bangla la hnukpoh tih sokca soklong bangla kak.
Fratres mei praeterierunt me, sicut torrens qui raptim transit in convallibus.
16 Amih te vueltling loh a nu sak tih vuelsong a yut pah.
Qui timent pruinam, irruet super eos nix.
17 Kho a awlh vaengah a bae neh huu tih amah hmuen lamloh kak uh.
Tempore, quo fuerint dissipati, peribunt: et ut incaluerint, solventur de loco suo.
18 A caehlong longpuei a hoi uh tih hinghong la a caeh dongah milh uh.
Involutae sunt semitae gressuum eorum: ambulabunt in vacuum, et peribunt.
19 Tema caehlong kah rhoek loh a paelki uh tih, Sheba lambong amih ham a lamtawn uh.
Considerate semitas Thema, itinera Saba, et expectate paulisper.
20 A pangtung uh dongah yak uh tih a taengla a pawk uh akhaw a hmai tal.
Confusi sunt, quia speravi: venerunt quoque usque ad me, et pudore cooperti sunt.
21 A taengah a hong la na om uh van coeng dongah rhihkoi na hmuh vaengah na rhih uh.
Nunc venistis: et modo videntes plagam meam timetis.
22 “Kai taengah m'pae uh lamtah na thadueng lamloh kai hamla kapbaih pae uh.
Numquid dixi: Afferte mihi, et de substantia vestra donate mihi?
23 Rhal kut lamloh kai n'loeih sak lamtah hlanghaeng kut lamloh kai n'lat uh,” ka ti noek a?
Vel, Liberate me de manu hostis, et de manu robustorum eruite me?
24 Kai n'thuinuet lamtah ka ngam bitni. Metla ka palang khaw kai he m'ming sakuh.
Docete me, et ego tacebo: et siquid forte ignoravi, instruite me.
25 Balae tih hlang dueng ol rhap rhap a cal? Nangmih lamloh a tluung ham khaw balae a tluung?
Quare detraxistis sermonibus veritatis, cum e vobis nullus sit qui possit arguere me?
26 Olthui te tluung hamla na moeh uh nama? Ol khaw khohli bangla talsae mai pawn ni.
Ad increpandum tantum eloquia concinnatis, et in ventum verba profertis.
27 Cadah ham aisat hmulung na naan vetih na hui hamla na tael pah nim?
Super pupillum irruitis, et subvertere nitimini amicum vestrum.
28 Tedae mulmet uh laeh, kai taengla mael uh. Nangmih maelhmai ah ka laithae nim?
Verumtamen quod coepistis explete: praebete aurem, et videte an mentiar.
29 Mael uh laeh, dumlai la om uh boeh, mael uh laeh, koep mael uh laeh. Ka duengnah he a khuiah om.
Respondete obsecro absque contentione: et loquentes id quod iustum est, iudicate.
30 Ka lai dongah dumlai om nim? Ka dang loh talnah yakming pawt maco.
Et non invenietis in lingua mea iniquitatem, nec in faucibus meis stultitia personabit.
