Joba 41
1 Leviathan te vaih neh na doek tih rhui neh a lai na yueh pah thai a?
Kaya mo bang palabasin ang leviatan gamit ang kawit sa pangingisda? O igapos ang mga panga niya gamit ang tali?
2 A hnarhong ah canghlong na hen thai tih mutlo hling neh a kam na toeh a?
Kaya mo bang maglagay ng lubid sa ilong niya, o butasin ang panga niya gamit ang kawit?
3 Nang ham tah huithuinah loh puh vetih nang taengah a mongkawt la cal mai aya?
Magsusumamo ba siya sa iyo nang paulit-ulit? Magsasabi ba siya ng mga malumanay na salita sa iyo?
4 Nang taengah paipi a saii vetih anih te kumhal kah sal la na loh aya?
Gagawa ba siya ng kasunduan sa iyo, na dapat mo siyang gawing alipin magpakailanman?
5 Anih te vaa bangla na luem puei vetih anih te na hula hamla na khih pa aya?
Makikipaglaro ka ba sa kaniya nang katulad sa ibon? Itatali mo ba siya para sa iyong mga aliping babae?
6 Anih ham te thimpom rhoek tael uh thae vetih Kanaan laklo ah a paekboe uh aya?
Tatawad ba ang mga pangkat ng mga mangingisda para sa kaniya? Hahatiin ba nila siya para makipagkalakalan sa mga mangangalakal?
7 A vin dongah palaphae neh, a lu dongah nga khohcung neh na bae sak thai a?
Kaya mo bang punuin ang tagiliran niya ng mga salapang o ang ulo niya ng mga sibat sa pangingisda?
8 Anih soah na kut tloeng lamtah poek laeh. Caemtloeknah khaw na koei voel mahpawh.
Ilagay mo ang iyong kamay sa kaniya minsan lamang, at maaalala mo ang labanan at hindi na ito gagawin.
9 A ngaiuepnah khaw a laithae ni te. A mueimae mah a hut tang aya?
Tingnan mo, ang pag-asa ng sinumang ginagawa iyon ay kasinungalingan; hindi ba mapapatirapa sa lupa sa pagtingin lamang sa kaniya?
10 Anih a haeng ham khaw a muen aih bal moenih. Te dongah ka mikhmuh ah aka pai thai te unim?
Walang matapang na maglalakas-loob na pukawin ang leviatan; sino ngayon, ang makatatayo sa harap ko?
11 Kai n'doe bangla unim ka thuung eh? Vaan hmui kah boeih te kamah kah ni.
Sino ang unang nagbigay sa akin ng anumang bagay na dapat ko siyang bayaran pabalik? Anuman ang nasa ilalim ng buong kalangitan ay sa akin.
12 Amah ham bueng pawt tih a olsai neh thayung thamal ol khaw, a phu dongkah a sakthen khaw ka phah ni.
Hindi ako mananahimik tungkol sa mga binti ng leviatan, maging ang tungkol sa kaniyang kalakasan, maging ang kaniyang kaaya-ayang anyo.
13 A pueinak te a hmai la ulong poelyoe pah. Kamrhui rhaepnit neh anih te ulong a paan?
Sino ang makatatanggal ng kaniyang panlabas na takip? Sino ang makapapasok sa kaniyang dobleng baluti?
14 A maelhmai kah thohkhaih te ulong a ong eh? A no khaw mueirhih la pin om.
Sino ang makapagbubukas ng mga pinto ng kaniyang mukha— napalilibutan ng kaniyang mga ngipin na kakila-kilabot?
15 A lip photling a hoemnah khaw kutbuen neh a caek la a khaih.
Ang kaniyang likod ay gawa sa mga hanay ng mga kalasag, magkakalapit na katulad ng saradong selyo.
16 Khat te khat taengla tawn uh tih a laklo ah yilh khaw hue pawh.
Magkalapit sila sa isa't isa na walang hangin na nakapapasok sa gitna nila.
17 Hlang he a manuca taengah balak tih a tuuk uh daengah ni a pam uh pawh.
Magkadugtong sila; magkadikit sila, para hindi sila mapaghihiwalay.
18 A ikthi loh vangnah a thangthen tih a mik khaw mincang khosaeng banghui ni.
Kumikislap ang liwanag mula sa kaniyang pagsinghal; ang kaniyang mga mata ay tulad ng talukap ng bukang-liwayway.
19 A ka lamkah hmaithoi thoeng tih hmai hli coe.
Mula sa bibig niya ay mga nag-aapoy na sulo, ang mga kislap ng apoy ay nagtatalsikan.
20 A hnarhong lamkah hmaikhu khaw voh neh canghlong a yawn bangla thoeng.
Mula sa mga butas ng kaniyang ilong ay usok katulad ng kumukulong palayok sa apoy na pinaypayan para maging sobrang init.
21 A hinglu loh hmai-alh a tak sak tih a ka lamloh hmaihluei thoeng.
Ang kaniyang hininga ay sinisindihan ng mga uling para lumagablab; apoy ang lumalabas sa bibig niya.
22 A rhawn ah a sarhi naeh tih a mikhmuh ah rhihnah loh malawk.
Kalakasan ang nasa leeg niya, at sumasayaw ang takot sa harap niya.
23 A saa laep te a pum dongah malh kap tih khok pawh.
Magkakadugtong ang mga tupi ng kaniyang laman; nakakapit sila sa kaniya; hindi sila magagalaw.
24 A lungbuei te lungto bangla ning tih a dangkah phaklung bangla ning.
Ang kaniyang puso ay kasing tigas ng bato— sa katunayan, kasing tigas ng batong gilingan.
25 A boeimang vaengah tah tholh pocinah khui lamloh Pathen taengah bakuep uh.
Kapag tinataas niya ang kaniyang sarili, kahit ang mga diyos ay natatakot; dahil sa takot, umaatras sila.
26 Anih aka kae cunghang neh caai khaw, lungsong neh caempho khaw a thoh moenih.
Kung tatamaan siya ng espada, wala itong magagawa— at maging ang sibat, palaso at iba pang matulis na sandata.
27 Thi te cangkong bangla, rhohum khaw keet thing bangla a poek.
Ang tingin niya sa bakal ay parang dayami, at sa tanso ay parang bulok na kahoy.
28 Liva capa loh anih a yong sak moenih. Payai lungto pataeng anih taengah tah divawt la poeh.
Hindi siya mapapatakbo ng palaso; sa kaniya ang mga bato ng tirador ay nagiging ipa.
29 Caemboh te divawt bangla a poek tih soe kah hinghuennah te a nueih thil.
Ang mga pamalo ay parang dayami; pinagtatawanan niya ang sumusuray na paglipad ng sibat.
30 A hmui ah paikaek paihat la om dae tangnong soah sui a hnil.
Ang kaniyang mga pambabang bahagi ay tulad ng mga matatalim na piraso ng basag na palayok; iniiwan niya ang malaking bakas sa putik na para siyang karetang giikan.
31 A laedil te am bangla a tlawk sak tih tuitunli te anhoi bangla a khueh.
Pinabubula niya ang kailaliman katulad ng kumukulong tubig sa palayok; ginagawa niya ang dagat na parang palayok ng pamahid.
32 A hnukah a hawn a phi sak tih tuidung khaw sampok bangla a poek.
Pinakikinang niya ang landas na dinaanan niya; iisipin ng isang tao na ang kailaliman ay puti.
33 Paepnah om kolla a saii dongah laipi dongah anih aka tluk a om moenih.
Sa lupa ay walang makapapantay sa kaniya, na ginawa para mamuhay nang walang takot.
34 Aka sang boeih te a hmuh. Amah tah hlang oek koca boeih sokah manghai ni,” a ti nah.
Nakikita niya ang lahat ng mayabang; siya ang hari ng lahat ng mga anak ng kayabangan.”
