< Joba 40 >

1 Te phoeiah BOEIPA loh Job te a voek tih,
Et adiecit Dominus, et locutus est ad Iob:
2 Tlungthang te a ho a? Cawtkung aka tluung te Pathen loh doo nawn saeh,” a ti nah.
Numquid qui contendit cum Deo, tam facile conquiescit? utique qui arguit Deum, debet respondere ei.
3 Te vaengah Job loh BOEIPA te a doo tih,
Respondens autem Iob Domino, dixit:
4 “Kai n'kosinah coeng he. Namah te metlam kan thuung eh? Ka kut he ka ka dongla ka puei mai coeng.
Qui leviter locutus sum, respondere quid possum? manum meam ponam super os meum.
5 Vai ka thui vaengah ka doo voel pawt dongah pabae nen khaw ka koei mahpawh,” a ti nah.
Unum locutus sum, quod utinam non dixissem: et alterum, quibus ultra non addam.
6 Te phoeiah BOEIPA loh Job te hlipuei khui lamloh a voek tih,
Respondens autem Dominus Iob de turbine, dixit:
7 Hlang bangla na pumpu te yen laeh. Nang kan dawt vaengah kai m'ming sak.
Accinge sicut vir lumbos tuos: interrogabo te: et indica mihi.
8 Ka laitloeknah he na phae tang aya? Na tang hamla kai nan boe sak aya?
Numquid irritum facies iudicium meum: et condemnabis me, ut te iustificeris?
9 Nang te Pathen bangla na ban om tih ol neh rhaek bangla na hum a?
Et si habes brachium sicut Deus, et si voce simili tonas?
10 Hoemdamnah neh na oeknah te oi laeh lamtah mueithennah neh rhuepomnah te bai laeh.
Circumda tibi decorem, et in sublime erigere, et esto gloriosus, et speciosis induere vestibus.
11 Na thinpom thintoek te sah laeh. Thinthah boeih te so lamtah anih te kunyun sak laeh.
Disperge superbos in furore tuo, et respiciens omnem arrogantem humilia.
12 Thinthah boeih te so lah. Anih te kunyun sak lamtah halang rhoek khaw a hmui la daep laeh.
Respice cunctos superbos, et confunde eos, et contere impios in loco suo.
13 Amih te laipi khuila det lamtah a thuh khuiah khaw a maelhmai te rhenten poi pah.
Absconde eos in pulvere simul, et facies eorum demerge in foveam:
14 Te vaengah na bantang kut loh nang te n'khang thai tila kai loh nang kang uem van ni.
Et ego confitebor quod salvare te possit dextera tua.
15 Behemoth te namah neh kan saii tih saelhung bangla sulrham ka cah coeng ke.
Ecce, Behemoth, quem feci tecum, fœnum quasi bos comedet:
16 A thadueng te a cinghen ah, a thahuem te a bungko kah thanal dongah om coeng ke.
Fortitudo eius in lumbis eius, et virtus illius in umbilico ventris eius.
17 A mai te lamphai thing bangla a hloih tih a phaiboeng, a phaiboeng te a tharhui loh a cut pah.
Stringit caudam suam quasi cedrum, nervi testiculorum eius perplexi sunt.
18 A rhuh te rhohum tuicawn bangla, a songrhuh khaw thi boeng bangla om.
Ossa eius velut fistulæ æris, cartilago illius quasi laminæ ferreæ.
19 Anih tah Pathen kah longpuei a tongnah om tih, anih aka saii long ni a cunghang a tawn thai.
Ipse est principium viarum Dei, qui fecit eum, applicabit gladium eius.
20 Tlang kah cakkoi te anih taengla a phueih uh tih kohong mulhing boeih te pahoi luem uh.
Huic montes herbas ferunt: omnes bestiæ agri ludent ibi.
21 Yinhnuk ah hlip hmuila capu neh nongtui dongah yalh.
Sub umbra dormit in secreto calami, et in locis humentibus.
22 Anih te hlip kah a hlipkhup loh a dah tih anih te soklong tuirhi loh a vael.
Protegunt umbræ umbram eius, circumdabunt eum salices torrentis.
23 Tuiva loh a kawt akhaw a tamto moenih. Jordan loh a ka a hoh pa akhaw a omtoem.
Ecce, absorbebit fluvium, et non mirabitur: et habet fiduciam quod influat Iordanis in os eius.
24 Anih te a mik neh a loh tih hlaeh neh a hnarhong a toeh a?
In oculis eius quasi hamo capiet eum, et in sudibus perforabit nares eius.

< Joba 40 >