Joba 40
1 Te phoeiah BOEIPA loh Job te a voek tih,
Nu vervolgde Jahweh tot Job, en sprak:
2 Tlungthang te a ho a? Cawtkung aka tluung te Pathen loh doo nawn saeh,” a ti nah.
Zal nu de bediller van den Almachtige zwijgen; Of weet de vitter op God hier nog antwoord op?
3 Te vaengah Job loh BOEIPA te a doo tih,
Maar Job antwoordde Jahweh, en sprak:
4 “Kai n'kosinah coeng he. Namah te metlam kan thuung eh? Ka kut he ka ka dongla ka puei mai coeng.
Ik ben lichtzinnig geweest: Wat zou ik hierop kunnen zeggen; Ik leg mijn hand op mijn mond.
5 Vai ka thui vaengah ka doo voel pawt dongah pabae nen khaw ka koei mahpawh,” a ti nah.
Ik heb eens gesproken, maar doe het niet weer; Tweemaal, maar ik begin niet opnieuw!
6 Te phoeiah BOEIPA loh Job te hlipuei khui lamloh a voek tih,
Maar Jahweh vervolgde, en sprak tot Job in de storm
7 Hlang bangla na pumpu te yen laeh. Nang kan dawt vaengah kai m'ming sak.
Omgord uw lenden als een man, Ik zal u vragen stellen, gij moogt Mij leren!
8 Ka laitloeknah he na phae tang aya? Na tang hamla kai nan boe sak aya?
Wilt ge ook nu nog mijn gerechtigheid loochenen, Mij in het ongelijk stellen, om gelijk te hebben?
9 Nang te Pathen bangla na ban om tih ol neh rhaek bangla na hum a?
Hebt ge dan een arm, zoals God, Kunt ge donderen met een stem als de zijne?
10 Hoemdamnah neh na oeknah te oi laeh lamtah mueithennah neh rhuepomnah te bai laeh.
Tooi u dan eens met grootheid en luister, Bekleed u met glorie en majesteit!
11 Na thinpom thintoek te sah laeh. Thinthah boeih te so lamtah anih te tlayae sak laeh.
Stort eens uw toorn in stromen uit, En verneder, wat trots is, met uw blik;
12 Thinthah boeih te so lah. Anih te kunyun sak lamtah halang rhoek khaw a hmui la daep laeh.
Zie op alle hoogmoedigen neer, en trap ze ineen, Verpletter de bozen terstond;
13 Amih te laipi khuila det lamtah a thuh khuiah khaw a maelhmai te rhenten poi pah.
Stop ze allen weg in de grond, Zet ze gevangen in het verborgen oord:
14 Te vaengah na bantang kut loh nang te n'khang thai tila kai loh nang kang uem van ni.
Dan zal Ik de eerste zijn, die u prijst, Omdat het uw rechterhand is, die u helpt!
15 Behemoth te namah neh kan saii tih saelhung bangla sulrham ka cah coeng ke.
Maar zie, daar staat het Nijlpaard, dat Ik heb geschapen, Het vreet gras als een rund.
16 A thadueng te a cinghen ah, a thahuem te a bungko kah thanal dongah om coeng ke.
Zie eens, wat kracht in zijn lenden, Wat sterkte in de spieren van zijn buik!
17 A mai te lamphai thing bangla a hloih tih a phaiboeng, a phaiboeng te a tharhui loh a cut pah.
Hij spant zijn staart als een ceder, De spieren van zijn dijen tot een bundel;
18 A rhuh te rhohum tuicawn bangla, a songrhuh khaw thi boeng bangla om.
Zijn schonken zijn koperen buizen, Zijn knoken als ijzeren staven.
19 Anih tah Pathen kah longpuei a tongnah ah om tih, anih aka saii long ni a cunghang a tawn thai.
Hij is het meesterwerk van God Gemaakt, om over zijn buurtschap te heersen!
20 Tlang kah cakkoi te anih taengla a phueih uh tih kohong mulhing boeih te pahoi luem uh.
Ja, de bergen brengen hem schatting, Met al het wild, dat daar speelt;
21 Yinhnuk ah hlip hmuila capu neh nongtui dongah yalh.
Onder de lotus vleit hij zich neer, Verscholen in riet en moeras;
22 Anih te hlip kah a hlipkhup loh a dah tih anih te soklong tuirhi loh a vael.
Lotusstruiken beschutten hem met hun schaduw, De waterwilgen staan om hem heen;
23 Tuiva loh a kawt akhaw a tamto moenih. Jordan loh a ka a hoh pa akhaw a omtoem.
Al raast de stroom, hij is niet bang, Onverschrokken, al stijgt de Jordaan tot zijn muil.
24 Anih te a mik neh a loh tih hlaeh neh a hnarhong a toeh a?
Wie durft hem bij zijn ogen grijpen, Zijn neus met harpoenen doorboren!
