Joba 4
1 Te vaengah Temani hoel Eliphaz loh a doo.
Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
2 Te vaengah nang te ol neh n'noemcai saeh, na ngak aya? Tedae olthui te kuemsuem ham unim aka noeng eh?
Si cœperimus loqui tibi, forsitan moleste accipies, sed conceptum sermonem tenere quis poterit?
3 Muep na toel tih kut kha rhoek khaw na talong coeng te.
Ecce docuisti multos, et manus lassas roborasti:
4 Aka paloe rhoek te na olthui loh a thoh tih khuklu aka khun khaw na caang sak.
Vacillantes confirmaverunt sermones tui, et genua trementia confortasti:
5 Tedae namah taengla ha loe tih na ngak coeng, namah te m'ben tih na let coeng.
Nunc autem venit super te plaga, et defecisti: tetigit te, et conturbatus es.
6 Na hinyahnah, na ueppangnah, na ngaiuepnah, na longpuei kah thincaknah khaw om pawt nim?
Ubi est timor tuus, fortitudo tua, patientia tua, et perfectio viarum tuarum?
7 Poek van laeh, ommongsitoe he paltham nim? Aka thuem rhoek te melam a thup?
Recordare obsecro te, quis umquam innocens periit? aut quando recti deleti sunt?
8 Ka hmuh vanbangla boethae aka thoe tih aka soem khaw amah long ni thakthaenah a ah.
Quin potius vidi eos, qui operantur iniquitatem, et seminant dolores, et metunt eos,
9 Pathen kah hiil dongah milh uh tih a thintoek khohli dongah khap uh coeng.
Flante Deo perisse, et spiritu iræ eius esse consumptos:
10 Sathueng khaw kawknah neh sathuengca khaw a ol neh om dae sathuengca khaw a no tloong.
Rugitus leonis, et vox leænæ, et dentes catulorum leonum contriti sunt.
11 Maeh a mueh lamloh sathueng te milh tih sathuengnu ca rhoek khaw pam uh.
Tigris periit, eo quod non haberet prædam, et catuli leonis dissipati sunt.
12 Ka taengah ol a huen tih a olduem loh kai hna a lat sak.
Porro ad me dictum est verbum absconditum, et quasi furtive suscepit auris mea venas susurri eius.
13 Hlang he khoyin olphong lamkah pomnah khuiah a ih muelh vaengah.
In horrore visionis nocturnæ, quando solet sopor occupare homines,
14 birhihnah loh kai m'mah tih thuennah neh ka rhuh boeih a rhih sak.
Pavor tenuit me, et tremor, et omnia ossa mea perterrita sunt:
15 Mueihla loh ka maelhmai a pah vaengah ka mul ka saa poenghu.
Et cum spiritus me præsente transiret, inhorruerunt pili carnis meæ.
16 A pai vaengah khaw a mueimae ka hmat moenih. A muei tah ka mikhmuh ah om tih bidip ol a yaak.
Stetit quidam, cuius non agnoscebam vultum, imago coram oculis meis, et vocem quasi auræ lenis audivi.
17 Pathen lakah hlanghing he tang tih anih aka saii lakah ah hlang caihcil ngai a?
Numquid homo, Dei comparatione iustificabitur, aut factore suo purior erit vir?
18 A sal rhoek soah tangnah pawt tih a puencawn te a lolh la a khueh atah,
Ecce qui serviunt ei, non sunt stabiles, et in angelis suis reperit pravitatem:
19 Laipi neh lai im dongah kho aka sa aisat te bungbo hmai ah a khoengim pop coeng.
Quanto magis hi qui habitant domos luteas, qui terrenum habent fundamentum, consumentur velut a tinea?
20 Mincang lamloh hlaem duela a phop te a yoeyah la a milh khaw mingpha pawh.
De mane usque ad vesperam succidentur: et quia nullus intelligit, in æternum peribunt.
21 Amih lamkah a a hlangrhuel a phil pah vaengah a duek uh moenih a? Te dongah cueihnah neh a om moenih a?
Qui autem reliqui fuerint, auferentur ex eis: morientur, et non in sapientia.
