Joba 36
1 Elihu loh koep a cong tih,
Og Elihu heldt fram og sagde:
2 “Kamah taengah bet m'bulbo uh lamtah nangmih te olthui khaw Pathen yueng la koep kan thui eh.
«Vent litt og lat meg tala til deg! For endå hev eg ord for Gud;
3 Ka poeknah he khohla lamloh kam phueih tih duengnah he kai aka saii ham ni ka khueh.
eg hentar kunnskap langan leid, skal hjelpa skaparen til rett.
4 Ka olthui he a honghi pawt dongah nang taengkah lungming khaw a cuemthuek ham tueng pai.
For visst, mitt ord skal ikkje ljuga; framfor deg stend ein full-lærd mann.
5 Pathen tah khuet tih lungbuei thadueng a khuet te a sit moenih ne.
Sjå, Gud er sterk, men vander ingen, han som er veldug i forstandskraft.
6 Halang te hlun pawt tih mangdaeng te tiktamnah la a paek.
Han let’kje gudlaus mann få liva; men armingarne gjev han rett.
7 A mik te hlangdueng taeng lamloh khap pawt tih manghai rhoek te ngolkhoel dongah a ngol sak. Te phoeiah amih a yoeyah la a thuung tih a sang sak.
Han snur’kje augo frå rettvise; hjå kongar på sin konungsstol han let deim ævleg sitja høgt.
8 Tedae hmaipom neh pin uh tih phacip phabaem rhuihet neh a tuuk uh atah,
Um dei i lekkjor bundne vart og i ulukkesnaror fanga,
9 Amih kah bisai neh a boekoeknah dongah a len uh te khaw amih taengah a thui pah.
so synar han deim deira ferd og brot - at dei ovmoda seg -
10 Thuituennah hamla amih hna te a vueh pah tih boethae lamloh mael hamla a thui pah.
til refsing opnar øyro deira og byd deim venda um frå syndi.
11 A hnatun uh tih tho a thueng koinih a khohnin then neh thok tih a kum te a naepnoi la boeih.
Um dei då høyrer vil og lyda, so liver dei sitt liv i lukka og sine år i herlegdom;
12 Tedae a hnatun uh pawt atah pumcumnah neh a paan uh vetih mingnah aka tal bangla pal uh ni.
um ikkje, fær dei styng av spjotet, og i sin dårskap andast dei.
13 Lungbuei lailak rhoek loh thintoek a khueh uh tih amih a khih vaengah pataeng bomnah bih pawh.
Men vreiden trivst i vonde hjarto; dei bed’kje, um dei bundne vert;
14 Amih hinglu te camoe la, a hingnah khaw hlanghalh lakli ah duek.
i ungdomstidi skal dei døy, forgangast som utukt-sveinar.
15 A phacip phabaem vaengah mangdaeng khaw a pumcum sak tih a hna te nennah neh a toeh.
Han frelser arming ved hans naud, opnar hans øyro gjenom trengsla.
16 Rhal ka lamloh hmuenka la nang m'poh. Te lam te mangdaeng mangtok om pawt tih na caboei dongkah mongnah maehhloi ngang.
Deg og han lokkar ut or trengsla, fritt fær du det og ikkje trongt, ditt bord er fullt av feite retter.
17 Halang kah dumlai khaw na cung sak tih dumlai neh laitloeknah loh m'moep.
Men fær du straff som syndug mann, i fall hans domsord held deg fast.
18 Kosi loh nang te boeinah neh m'vuet ve ne. Te dongah tlansum cungkuem loh nang m'phaelh boel.
Lat ikkje tukti avla vreide, den tunge bot deg leida vilt!
19 Rhal khuiah pawt khaw, na bombihnah neh thadueng, thayung boeih loh m'khoembael aya?
Kann klaga hjelpa deg or naud, kor mykje enn du stræva vil?
20 A hmuikah pilnam a khum sak ham khoyin khaw hloem aih boeh.
Du må’kje lengta etter natti då folk vert rykte frå sin stad!
21 Ngaithuen, boethae taengla mael boeh. Te te phacip phabaem lakah te na tuek coeng te.
Gjev agt, so ei til synd du vender, for det du heller vil enn lida.
22 Pathen tah amah thadueng neh thaphoh uh coeng ke. Amah bangla unim aka saya?
Sjå, Gud er upphøgd i sitt velde; kven er ein lærar slik som han?
23 Anih ham a longpuei te u long nim a tae pah tih u long nim, 'Dumlai na saii,’ a ti nah.
Kven hev vel vegen lagt for honom? Kven sagde vel: «Du hev urett gjort?»
24 Amah kah bisai na rhoeng sak ham te poek. Te ni hlang rhoek loh a hlai uh.
Hugs på å prisa høgt hans verk, som menneski hev sunge um!
25 Hlang boeih loh te te a hmuh uh tih hlanghing loh khohla lamkah a paelki.
Kvart menneskje med lyst det ser, mann-ætti ser det langan leid.
26 Pathen tah a len dongah a kum tarhing te m'ming uh lek pawt tih khenah lek pawh.
Upphøgd, uskynande er Gud, hans liveår kann ingen telja,
27 Tui dongkah aangpi a yoek tih khotlan te a tuihu lamloh a ciil.
for han dreg vatsdroparne, so det vert regn av skodde-eim.
28 Khomong khaw cip tih hlang soah muep pha.
Og ifrå skyerne det fløymer og dryp ned yver mange folk.
29 Khomai maiyan neh a dungtlungim kah pang ol a yakming mai ngawn.
Kven skynar vel skyhoparne og torebraket frå hans hytta?
30 A vangnah loh a taengah a kah tih tuitunli yung duela a khuk.
Han breider ljoset sitt ikring seg og let det hylja havsens røter.
31 Te nen te pilnam taengah lai a tloek tih a yet taengah caak a paek.
Soleis han dømer folkeslag og skiftar brød i ovmengd ut.
32 A kut dongkah vangnah loh a khuk tih phek a cuuk ham khaw te te a uen.
Han sveiper henderne i ljos og sender det mot fienden.
33 A khohum loh amah kawng te a doek tih boiva pataeng thintoek neh cet.
Hans tora meldar um hans koma, ja, feet varslar når han kjem.
